Ο Δημήτρης Γρηγορίου μας έδειξε πως η θέληση για διάκριση ξεκινάει από νωρίς!

Τον Δημήτρη έτυχε να τον γνωρίσω σε ένα εργαστήρι θεάτρου όπου συμμετείχαμε.

Κουβέντα στην κουβέντα, άρχισε να μου διηγείται την ιστορία του στον χώρο του στίβου.

Αν και είναι μόλις 14 ετών, η ιστορία του είναι καταπληκτική και αξίζει να την μάθουν περισσότεροι.

Έτσι θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας!

Γεια σου Δημήτρη. Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας την ιστορία σχετικά με το πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με αυτό το άθλημα;

Όλα ξεκίνησαν όταν τυχαία στο σχολείο, όλα τα αγόρια, δοκιμαστήκαμε στο άθλημα της σφαιροβολίας. Εκεί εγώ και ένας φίλος μου είχαμε σημειώσει αρκετά καλές επιδόσεις. Έτσι η γυμνάστριά μας, μας παρακίνησε να ξεκινήσουμε εντατικές προπονήσεις στο ΓΣΠ μιας και οι επερχόμενοι αγώνες ήταν κοντά. O φίλος μου στην αρχή ενθουσιάστηκε, ενώ εγώ παρέμεινα λίγο δύσπιστος. Όταν όμως άρχισα εγώ να του ζητώ να βολέψουμε μια μέρα προπονήσεων αυτός συνέχεια με ακύρωνε, έτσι είπα ότι θα το δοκιμάσω μόνος μου.

Μια Τετάρτη πήγα στο ΓΣΠ, όπου πραγματικά εντυπωσιάστηκα και έμαθα πάρα πολλά πράγματα για τη σφαίρα. Όταν όμως έγιναν οι ενδοσχολικοί μας αγώνες και διαγωνίστηκα στην σφαίρα ήρθα 3ος, κάτι που ήταν πολύ αρνητικό, εφόσον μόνο οι 2 πρώτοι θα έπαιρναν την πρόκριση για τους Περιφερειακούς.

Η γυμνάστρια μου όμως επέμενε, έτσι με παρακίνησε να δοκιμάσω κάτι παρόμοιο, την σφυροβολία. Και κάπου εδώ ξεκίνησε το όνειρο…

Είναι αυτό που λέμε ότι το σύμπαν μας καλεί. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αγαπήσεις τόσο πολύ τη σφυροβολία;

Όταν ήμουν δημοτικό είχα αρκετά περισσότερα κιλά, έτσι συχνά περιθωριοποιούμουν μιας και τα υπόλοιπα παιδιά στο σχολείο έπαιζαν μόνο ποδόσφαιρο. Όταν ανακάλυψα τη σφυροβολία, κατάλαβα πως ήταν ένα άθλημα “ραμμένο” στα μέτρα μου, κι έτσι βρήκα μια αφορμή να ασχοληθώ λίγο με εμένα, βελτιώνοντας το σώμα μου, και κάνοντας παράλληλα κάτι που αγαπάω.

Όταν άρχισαν να φαίνονται οι αλλαγές στο σώμα μου ενθουσιάστηκα γιατί μπορούσα πλέον να κάνω πολλά πράγματα, που πριν δεν μπορούσα καν να φανταστώ. Αγάπησα τόσο πολύ αυτό το άθλημα, που η μυρωδιά του χορταριού στο ΓΣΠ με έκανε να νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου – στον κόσμο μου! Με τις εντατικές προπονήσεις γινόμουν καλύτερος και ξεπερνούσα σε επιδόσεις αθλητές ακόμη και μεγαλύτερούς μου!

Είμαι τόσο ερωτευμένος με αυτό το άθλημα που πλέον μπορώ να πώ, πως η γυναίκα της ζωής μου ονομάζεται… “Σφύρα”.

Το πάθος και η θέληση, σίγουρα σου άνοιξαν πολλούς δρόμους. Ποιες ήταν οι μέχρι τώρα επιδόσεις σου και ποια θεωρείς την πιο σημαντική σου νίκη;

Πέρσι στους περιφερειακούς αγώνες του 2015 ήρθα 3ος, έπειτα ακολούθησαν οι Παγκύπριοι όπου τερμάτησα 6ος. Ένιωσα αρχικά πολύ απογοητευμένος και κουρασμένος, λόγω των μεγάλων προσπαθειών που κατέβαλα για να κερδίσω αυτή τη θέση, όμως δεν τα παράτησα και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι την επόμενη χρονιά θα τερματίσω πρώτος!

Δούλεψα αρκετά σκληρά, κι έτσι στους Περιφερειακούς του 2016 με 4 Kg σφύρα τερμάτησα στα 48,79 m. Έπειτα μετά απο 3 εβδομάδες ακολούθησαν οι Παγκύπριοι όπου οι επιδόσεις μου αυξηθήκαν στα 52,72 m. Στους Παγκύπριους αγώνες διαγωνίζοντας αθλητές από 12-15 ετών, τερμάτισα 2ος από όλους και 1ος στην ηλικία μου (14 ετών). Ο επόμενος αγώνας “U17” ακριβώς μετά από ένα μήνα, συμπεριλάμβανε αθλητές μέχρι 17 ετών έτσι πήγα μόνο για την εμπειρία. Το αποτέλεσμα όμως ήταν εκπληκτικό, αφού τερμάτισα 3ος ανάμεσα σε αθλητές πιο έμπειρους και μεγαλύτερούς μου.

Η καλύτερη και πιο σημαντική μου νίκη ήταν αυτή που κατέκτησα την 1η θέση φέτος, μιας και το υποσχέθηκα στον εαυτό μου!

Εκτός από τη σφύρα, ποια άλλα ενδιαφέροντα έχεις και πώς μπορείς να συνδυάζεις προπόνηση και σχολείο;

Η σφυροβολία ήταν από την αρχή μια πρόκληση, αφού στερούμαι αρκετά σαν έφηβος, μιας και δεν μπορώ να βγαίνω τόσο συχνά όσο οι φίλοι μου, αλλά ούτε και να αρχίσω μαθήματα κιθάρας που μου αρέσει. Είναι και όλα αυτά τα ιδιαίτερα μαθήματα που συνόδευαν το σχολείο!

Έτυχε όμως να συμμετέχω σε ένα θεατρικό εργαστήρι στο χωριό μου, όπου περνούσα λίγες ώρες ανεμελιάς. Βλέπετε, οι προπονήσεις μου με ήθελαν σταθερό τρεις μέρες την εβδομάδα, οπότε όλα τα υπόλοιπα έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα.

Τι σκέφτεσαι να ακολουθήσεις στο μέλλον; Σκέφτηκες να συνδυάσεις σπουδές και αθλητισμό;

Θέλω να φαντάζομαι ότι αυτό το όμορφο ταξίδι της σφυροβολίας δεν θα τελειώσει σύντομα. Παρόλ’ αυτά σκέφτομαι να ακολουθήσω Γραφικές Τέχνες, αλλά παράλληλα θα ήθελα να σπουδάσω κάτι που να είναι πιο κοντά στον αθλητισμό, όπως αθλητικός ψυχολόγος ή φυσιοθεραπευτής. Δεν έχω αποφασίσει ακριβώς τι θέλω ακόμη. Ότι και να συμβεί όμως, πάντα θα φυλάω αρκετό χρόνο για να ασχολούμαι με τη σφυροβολία!

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 20 χρόνια από τώρα και ποιους στόχους έχεις θέσει για το μέλλον;

Ο πρωταρχικός μου στόχος εδώ και χρόνια είναι να δίνω και να παίρνω χαρά μέσα απ’ ότι κάνω – είτε αυτό αφορά την άθληση είτε τις σπουδές μου. Για τη σφυροβολία συγκεκριμένα, στόχος μου είναι να γίνομαι κάθε φορά καλύτερος και κάθε φορά να ανεβαίνω ένα σκαλί πιο πάνω!

“Να ζεις πάντα για το τώρα, να ρισκάρεις… και ότι μέλλεται να γίνει, θα γίνει!”

Τέλος, τι θα έλεγες στους νέους που θέλουν να δοκιμάσουν το άθλημα της σφύρας ώστε να τους ωθήσεις να προσπαθήσουν για το καλύτερο;

Ως νέος αθλητής στο χώρο, σίγουρα δεν μπορώ να συμβουλέψω τόσο καλά όσο ένας πιο έμπειρος από εμένα. Μπορώ όμως να πω στον κάθε νέο μια κουβέντα που μου είπε κάποτε ο προπονητής μου: “Να ξέρεις πώς ότι κάνεις που έχει σχέση με τον αθλητισμό, είναι πάντοτε κάτι καλό!“

Να δίνεις πάντα τον καλύτερο σου εαυτό και να μην τα παρατάς ποτέ, αλλιώς δεν θα μπορέσεις ποτέ να καταλάβεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις!

Ο Δημήτρης θεωρεί ότι οι προπονήσεις και η σκληρή δουλειά για τον κάθε αθλητή, κρίνουν το μέλλον του και ακόμα σαν έφηβος πιστεύει ότι οι φίλοι και οι εξόδοι μπορούν να περιμένουν. Πάντα σκληρή δουλειά και θέληση χωρίς τεμπελιά!

Ευχόμαστε ο κάθε νέος να παραδειγματίζεται μέσα από τις προσπάθειες αυτού του παιδιού και να προσπαθεί πάντα για το καλύτερο!

Σ΄ ευχαριστούμε Δημήτρη για την όμορφη ιστορία σου που μοιράστηκες μαζί μας! Καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις στο μέλλον!