Οι 2 ιστορίες που δεν σου είπε κανείς για το χωριό Καλοπαναγιώτης!

Αν έχεις επισκεφθεί το χωριό Καλοπαναγιώτης, θα έχεις βρεθεί σίγουρα στην Εκκλησία του Ιωάννη του Λαμπαδιστή… λίγα μέτρα πιο πέρα (προς Ανατολικά) στα 150 m, βρίσκεται και το παρεκκλήσι της Παναγίας της Θεοσκέπαστης.

Ο λόγος για τον οποίο ονομάστηκε “Θεοσκέπαστη“, είναι η πρώτη ιστορία που σας έχουμε ετοιμάσει:

Η εκκλησία αυτή λοιπόν, είχε κτιστεί τον 12ο αιώνα όπου εκείνες τις περιόδους γίνονταν αρκετές επιδρομές στο νησί με αποτέλεσμα Σαρακηνοί και διάφοροι άλλοι πειρατές να λεηλατούν τις εκκλησίες της Κύπρου και γενικά τα μνημεία της χώρας. Στην προσπάθεια τους οι κατοίκοι του Καλοπαναγιώτη να προστατευθούν από τους λεηλάτες, μπήκαν μέσα στο εξωκλήσι της Παναγίας για να κρυφτούν.

Οι περισσότερες που μπήκαν στο εξωκλήσι ήταν γυναίκες, μεταξύ των οποίων υπήρχε και ένα νεογέννητο βρέφος, που η παρουσία του έβαζε σε κίνδυνο όλους, αφού δεν σταματούσε να κλαίει. Οι γυναίκες προσπάθησαν να το ηρεμήσουν, ώστε να μην τους ακούσουν οι βάρβαροι και τους σκοτώσουν όλους, όμως το παιδί δεν σταματούσε με τίποτε να κλαίει.

Ένας βοσκός που είχε βγάλει τα πρόβατά του στο βουνό, είδε από ψηλά το όλο σκηνικό και θέλοντας να προστατέψει τις γυναίκες, άρχισε να παίζει με το πιθκιάβλι του και να τραγουδά ώστε να κρύψει το κλάμα του μωρού για να σωθούν οι γυναίκες. Το τραγούδι του μάλιστα, έδινε τη λύση στις γυναίκες για το πώς θα ήταν καλύτερα να πράξουν, αφού οι στοίχοι έλεγαν: “Σκότωσε μάνα το παιδί, να γλυτώσεις τη ζωή“.

Έτσι, οι γυναίκες αποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερα να το σκότωναν, πριν να τους σκοτώσουν όλους. Πριν προλάβουν να κάνουν οτιδήποτε, εμφανίστηκε η Παναγία λέγοντάς τους να μη σκοτώσουν το μωρό, κι ότι αυτή θα τους προφυλάξει από τους βαρβάρους. Έτσι, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ένας Πρίνος ξεφύτρωσε έξω από το εξωκλήσι και φούντωσε τόσο πολύ που τα κλαδιά του αγκάλιασαν την πρόσοψη της εκκλησίας και οι κάτοικοι του Καλοπαναγιώτη σώθηκαν!

Από τότε ονομάζεται Θεοσκέπαστη, γιατί σκεπάζεται από κάτι Θείο (Θεϊκό), αφού το δέντρο φύτρωσε και μεγάλωσε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, πράγμα αδύνατο για τη δύναμη της Φύσης.

Τέλος, υποστηρίζεται ότι όποιος τολμήσει να κόψει έστω και ένα κλαρί απο το δέντρο θα τον βρούνε 1002 κακά, έτσι πολλοί είναι αυτοί που κρεμάνε κορδέλες στα κλαδιά του δέντρου, θέλοντας να νιώσουν προστατευμένοι. Παρόλ’ αυτά η κίνηση αυτή έχει απαγορευτεί και αναγράφεται σε επιγραφή έξω από το μοναστήρι, λόγω του ότι το δέντρο αυτό θεωρείται Ιερό και ότι δήποτε κρεμάμε επάνω του, θεωρητικά μοιάζει με σκουπίδι. Ο χώρος τόσο μέσα όσο και έξω από το μοναστήρι απαιτεί ιδιαίτερο σεβασμό!

Πάντως είναι ιδανικό μέρος για προσκύνημα, χαλάρωση και ξεκούραση κατά τη διαδρομή σας πρός ή από τον Καλοπαναγιώτη!

Πριν πολλά χρόνια στον Καλοπαναγιώτη, υπήρχε ένας άνθρωπος φημισμένος για τις μαγευτικές του ικανότητες. Έτσι -κρυφά- οι συγχωριανοί του τον αποκαλούσαν Μάο (Μάγο).

Όταν ο γιος του παντρεύτηκε μια κοπέλα από το χωριό, εκείνη έμεινε άρρωστη στο κρεβάτι για πολύ καιρό αμέσως μετά την ημέρα του γάμου τους. Η ίδια, γνώριζε ότι τα πεθερικά της δεν την αγαπούσαν και πολύ, έτσι φοβισμένη καθώς ήταν, δεν πήγαινε σχεδόν ποτέ να τους δει. Μια μέρα, ανήμπορη από τους φρικτούς πόνους που είχε στα πόδια και στα δόντια της, θέλησε να επισκεφθεί τον πάτερ του χωριού για να τη βοηθήσει.

Αυτός την άκουσε με προσοχή, και την συμβούλευσε το επόμενο πρωί να ζυμώσει ένα ψωμί και να το πάει στα πεθερικά της. Έτσι κι έκανε… Ανήμπορη και άρρωστη, σηκώθηκε πρωί και ζύμωσε ζεστό ψωμί και πήγε στο πατρικό του άντρα της. Ο πεθερός της, άνοιξε την πόρτα και πήρε το ψωμί από τα χέρια της λέγοντάς της “Τώρα που ήρθες θα γίνεις καλά“. Η κοπέλα άρρωστη καθώς ήταν, δεν έδωσε πολλή σημασία στα λόγια του πεθερού της, όμως καθώς γύρισε το κεφάλι για να φύγει, είδε με την άκρη του ματιού της, μια κούκλα καρφωμένη στον τοίχο που της έμοιαζε πολύ.

Πηγαίνοντας προς το σπίτι της, χαμένη στις σκέψεις της, ένιωσε ένα “λαμπρό” να φεύγει από τα πόδια της, να κατευθύνεται προς το κεφάλι της και τέλος να φεύγει πάνω από αυτήν. Από εκείνη την ημέρα, έγινε εντελώς καλά και δεν ξαναρρώστησε ποτέ της.

Η ίδια μοιράστηκε την ιστορία της την τότε εποχή με συγγενικά της πρόσωπα, απ’ όπου διέρρευσε. Έτσι οι κάτοικοι του Καλοπαναγιώτη απέδειξαν ότι ο άνθρωπος εκείνος ήταν πραγματικά ένας Μάος.

Αν ρωτήσετε ανθρώπους που έζησαν και μεγάλωσαν στον Καλοπαναγιώτη, ίσως να τον έχουν γνωρίσει από κοντά, και ίσως να ξέρουν κι άλλες τέτοιες ιστορίες που μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας.

Απολαύστε τον Καλοπαναγιώτη μέσα από προσωπικές φωτογραφίες:

Θερμές ευχαριστίες στη φίλη μου Κατερίνα Βασιλείου και τα συγγενικά της πρόσωπα (κάτοικοι  Καλοπαναγιώτη) που μοιράστηκαν αυτές τις υπέροχες ιστορίες μαζί μας!

Αν έχεις κι εσύ τη δική σου ιστορία, ή γνωρίζεις ιστορίες που συνέβησαν στο δικό σου χωριό, μοιράσου τις μαζί μας κάνοντας Sumbit εδώ