Με αφορμή τη μέρα της γυναίκας και όλες τις αφιερώσεις για το γυναικείο φύλο, οι άντρες “παραγκωνίστηκαν” λίγο για μια μέρα. “Γιατί να μην υπάρχει και Μέρα του Άντρα;” σκέφτηκαν πολλοί. Ας δούμε πόσο διαφέρουμε (ή μοιάζουμε) μεταξύ μας, άντρες και γυναίκες, με βάση κάποιες στερεότυπες εκφράσεις των 2 φύλων (θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενική μπορώ):
Οι άντρες είναι καλύτεροι οδηγοί από τις γυναίκες:
Νο. 1 κατ’ εμένα, στερεότυπη έκφραση, όταν ο άντρας θέλει να επιβληθεί και να παρουσιαστεί ως καλύτερος σε κάτι. Αυτό είναι το πρώτο επιχείρημα που θα “πέσει” στο τραπέζι. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, στον εγκέφαλο των αντρών αφιερώνεται μεγαλύτερο μέρος σε δεξιότητες που ευνοούν την καλύτερη οδήγηση, σε αντίθεση με εκείνο των γυναικών. Αυτό σημαίνει πως, βιολογικά, οι άντρες είναι καλύτεροι σε θέματα που απαιτούν μεγαλύτερες χειροπιαστές δεξιότητες, όπως την οδήγηση. Αντίθετα, σύμφωνα με άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Αυστραλία, τα αποτελέσματα ήταν υπέρ των γυναικών. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρθηκε πως οι άντρες είναι πιο πιθανόν να προκαλέσουν δυστυχήματα, λόγω υπερβολικής ταχύτητας, παράβλεψης οδικών σημάτων, μη φορώντας τη ζώνη ασφαλείας, κατανάλωσης αλκοόλ κ.ά. Οι γυναίκες, σύμφωνα με την έρευνα, είναι πιο πιστές στους κανόνες οδικής ασφάλειας, με αποτέλεσμα να οδηγούν πιο προσεκτικά και μεθοδικά σε σχέση με τους άντρες. Το συμπέρασμα; Ok, μπορεί ένας άντρας να παρκάρει στο πι και φι, αλλά αυτό οφείλεται στον πιο απλό τρόπο σκέψης του (όπως θα εξηγηθεί και στη συνέχεια). Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα, μιας και τα 2 φύλα θα μας εκνευρίσουν καθώς οδηγάμε, φωνάζοντας αρκετά συνοδευτικά –κόσμια– επίθετα.
Οι γυναίκες είναι καλύτερες στο multi-tasking (πολλά πράγματα ταυτόχρονα): Σταθερή ατάκα γυναίκας, θέλοντας να δείξει ότι είναι πολυτάλαντη. Πάλι σύμφωνα με έρευνες, έχει αποδειχθεί πως οι άντρες δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Σύμφωνα πάλι με τον εγκέφαλο των 2 φύλων, αφιερώνεται μεγαλύτερο μέρος στον εγκέφαλο των γυναικών για χωροταξικές δραστηριότητες, ενώ των αντρών είναι περισσότερο straight to the point = Ότι θέλουν να κάνουν, απλά θα το κάνουν. Δεν θα το αναλύσουν. Έτσι, μια γυναίκα, μπορεί να:
- μιλά στο κινητό,
- να ψωνίζει,
- να βάφεται,
- να περπατά,
- να βλέπει γύρω-γύρω..
Ενώ ο άντρας θα κάνει 1 από αυτά που έχει να κάνει και θα συνεχίσει με τα υπόλοιπα. Ή μια γυναίκα μπορεί να έχει το νου της ψήσιμο του φαγητού, στο σιδέρωμα, παρακολουθώντας και τηλεόραση και βλέποντας το παιδί της. Δώσ’ τα αυτά σε ένα άντρα και δεν θα ξέρει πού του παν τα τέσσερα του (σύμφωνα με τις έρευνες πάντα!)
Οι άντρες είναι πιο σίγουροι για το τι θέλουν σε αντίθεση από τις γυναίκες:
Όπως εξήγησα προηγουμένως, ο εγκέφαλος των 2 φύλων είναι βιολογικά διαφορετικός. Αυτό σημαίνει ότι τα διάφορα μέρη του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για συγκεκριμένες λειτουργίες, αλλιώς λειτουργούν για τους άντρες και αλλιώς για τις γυναίκες. Δεν είμαι σίγουρη όμως για το τι ευθύνεται στον εγκέφαλο, ώστε μια γυναίκα:
- να θέλει 20 λεπτά να αποφασίσει τι θα φορέσει στη βραδινή της έξοδο,
- 30 λεπτά να ετοιμαστεί,
- 10 λεπτά για το πού θα πάει όταν βγει έξω και
- 10 λεπτά να ζαλίζει τους υπόλοιπους για το τι θα φάει εκεί που θα πάει.
Είναι γενικό το κακό: Οι γυναίκες είναι πιο αναποφάσιστες από τους άντρες κι αυτό επειδή έχουν την τάση να υπεραναλύουν τα πάντα γύρω τους. Μην το πάρετε ως αρνητικό όμως. Αυτό πολλές φορές έρχεται εναντίων των αντρών, που δεν αφιερώνουν ιδιαίτερο χρόνο ώστε π.χ. να κάνουν ένα καλό δώρο σε κάποιον ή να πάρουν την καλύτερη απόφαση για σημαντικά ζητήματα της ζωής τους. Ώρες-ώρες απορώ, αν οι άντρες θα ήθελαν να είναι στο μυαλό μιας γυναίκας, όταν συμβαίνουν όλες αυτές οι μικρο-εκρήξεις για “σωστές” αποφάσεις.
Οι γυναίκες είναι πιο ώριμες από τους άντρες:
Μια ακόμη στερεότυπη έκφραση, που λογικά βγήκε από το στόμα κάποιας γυναίκας. Αν αναφερθούμε βιολογικά (για ακόμη μια φορά), το γυναικείο φύλο ωριμάζει τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά 2-3 χρόνια πιο νωρίς από τους άντρες. Αυτό λόγω διαφόρων ορμονών (που δεν είναι το αντικείμενό μου) που κάνουν τέλος πάντων την αντίστοιχη ωρίμανση. Αν παραβλέψουμε όμως όλα αυτά, και εστιάσουμε περισσότερο στο χαρακτήρα, στα βιώματα, στις παρέες, στις σχέσεις ή και στο οικογενειακό περιβάλλον, η ωρίμανση του καθενός είναι ζήτημα καθαρά υποκειμενικό και διαφορετικό. Δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον ως τον πιο ώριμο ή μη, αφού δεν ξέρεις τι έχει περάσει, πώς έχει ζήσει. Μπορεί μια γυναίκα 25 χρονών να μην ξέρει τι της γίνεται, σε αντίθεση με έναν συγκροτημένο νέο άντρα 22 χρονών, που είναι έτοιμος να σταθεί στα πόδια του και να ξεκινήσει τη δική του ζωή σχετικά με δουλειά και οικογένεια.
Δεν υπάρχουν φιλίες μεταξύ γυναικών και αντρών:
Ένα ζήτημα που απασχόλησε, απασχολεί και θα απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμη. Πάλι καθαρά υποκειμενικό θέμα, που αφορά το τι έζησε κάποιος. Για να γεννηθεί μια φιλία, σημαίνει πως 2 άτομα, ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας κτλ, βρήκαν κάτι κοινό μεταξύ τους, μια γλώσσα επικοινωνίας, μια εξοικείωση και αλληλοσεβασμό ο ένας για τον άλλον. Αν αυτά τα στοιχεία μπορούν να υπάρξουν μεταξύ 2 ίδιων ή διαφορετικών φύλων, τότε ναι μπορεί να γεννηθεί μια γερή φιλία. End of story.
Οι γυναίκες και οι άντρες είναι ανεξάρτητοι και είναι καλύτεροι ο ένας από τον άλλον:
“Οι άντρες δεν κλαίνε όπως τις γυναίκες” ή “Οι γυναίκες είναι πιο οργανωμένες από τους άντρες”, και τόσα άλλα στερεότυπα…Το γεγονός ότι είμαστε τόσο διαφορετικοί, μας κάνει ταυτόχρονα τόσο ίδιους σε ένα πράγμα: Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον για να ολοκληρωθούμε. Αυτός ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που χαρακτηρίζει τα 2 φύλα, είναι από τη μια αστείος, από την άλλη προκαλεί απίστευτους καβγάδες. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει όμως σε έναν κόσμο μόνο με το 1 φύλο. Πρέπει να μάθουμε να υπάρχουμε και να συν-υπάρχουμε. Αυτή η διαφορετικότητα, θα μας αναγκάσει να μάθουμε: το συμβιβασμό, την υπομονή και το σεβασμό. Αξίες που θα ήταν ανύπαρκτες αν ήμασταν ανεξάρτητοι στον κόσμο.
Είμαστε σαν 2 κομμάτια ενός puzzle: Διαφορετικά μεταξύ τους, το καθένα ξεχωριστό και μοναδικό, αλλά δίνοντας μαζί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, παρά μόνα τους.
