Αλήθεια, πώς θα ήταν το Κυπριακό Μετρό ( αν καταφέρναμε να το φτιάξουμε ποτέ; )
Ο Αδικημένος μοιράζεται σήμερα μαζί σας το μεγαλεπήβολο όραμά του.
Όπως και το οδικό μας δίκτυο, έτσι και το μετρό μας θα είναι εμπνευσμένο από τους Άγγλους.
Έτσι, το Κυπριακό Μετρό προσαρμόζεται με βάση το Underground του Λονδίνου, με τη κυβέρνηση να κάνει ένα απλό copy paste στο λογότυπο και μεταφράζοντας το σε “Κάτω που τη γη”:
Μετά από πολλές επεισοδιακές συνεδρίες (καβγάδες με κάποιους που επέμεναν να ξεκινά η cental line από τα “Φώτα του Καλησπέρα / Welcome Lights“), ο χάρτης του “Κάτω Που Τη Γη” στήθηκε τελικά με 4 γραμμές: Central Line η κόκκινη, Δροσούλλα Line η μπλε, Μουζουρού Line η Μαύρη και Γιαλλουρού Line η πράσινη.
Ο χάρτης έχει ως εξής:
(οι κκέληες που φορούν κοντομάνικα πουκάμισα σαν τους συνδικαλιστές είναι typical υπάλληλοι του που-κάτω-που-τη-γη)
Όταν η επόμενη στάση θα είναι ο “Σταυρός της Ψώκας” θα ακούγεται:
Όταν η επόμενη στάση είναι η Βυζακιά:
Όταν η επόμενη στάση είναι η Μονή, στο Αγγλικό κομμάτι δεν θα είμαστε σίγουροι σε τι είδους… στάση θα αναφέρεται:
Όταν η επόμενη στάση είναι η Ριζοελιά:
Το δικό μας “Mind the Gap” :
Όταν η επόμενη στάση θα είναι ο Μαθιάτης και θα μπορούμε να αλλάξουμε από τη Central Line στη Drosoulla Line, θα ψυχαγωγούμε κατάλληλα τους επιβάτες:
…ενώ η Αγγλική μας εκδοχή θα είναι άκρως προσαρμοσμένη:
Please remember to take all your belongings with you.
… και μην ξεχνάτε να κρατάτε τα τρένα μας καθαρά.
Δες: Tο όραμα του Αδικημένου για την νέα Cypair!
Τα καθίσματα μας, εννοείται ότι είναι διακοσμημένα με παραδοσιακότατα Λευκαρίτικα πετσετάκια:
Όσον αφορά την κάρτα διαδρομών και πάλι σε μια ξεκάθαρη αντιγραφή του Αγγλικού συστήματος, εισάγουμε τη δική μας “oyster card“, ίδια με αυτή του London Underground. H oyster γίνεται … yste (ishτέ), την κλασική έκφραση άφιξης κάποιου που ξέρουμε (άρα έχει κάνει και πολλές διαδρομές).
Οι Άγγλοι πάντως, όταν φτάνουν στη Κύπρο για να τσεκάρουν το underground μας σοκάρονται:
Στα δικά τους τρένα, κανένας δεν μιλά με κανένα, άλλοι ακούνε μουσική και άλλοι διαβάζουν (βιβλία, εφημερίδες) χωρίς καν να κοιτάζονται μεταξύ τους – είναι δηλαδή, άκρως αντικοινωνικοί.
Στα δικά μας τρένα, ξεκινά η συζήτηση, ανακαλύπτουν όλοι ότι είναι συγγενείς με όλους, ενθουσιάζονται, αγκαλιάζονται, φωνάζουν, τσακώνονται, κουντιούνται, θυμούνται το πραξικόπημα, κατηγορούν ο ένας τον άλλο, βρίζονται για τα πολιτικά και κατεβαίνουν στην επόμενη στάση, συνεχίζοντας να βρίζουν από τη πλατφόρμα την ώρα που απομακρύνεται το τρένο…
Αργά το βράδυ (ναι, το δικό μας είναι 24ωρο, γιατί να υπάρχουν στάσεις ‘Ζορμπάς‘ και ‘Πανδώρα‘ άλλωστε) τα άνεργα πια κορίτσια από το Aphrodite’ s Palace κάνουν μεταμεσονύχτια χορευτικά στους στύλους των βαγονιών, ψυχαγωγώντας τους επιβάτες.
Το Κυπριακό underground αντιμετωπίζει όμως ένα και μοναδικό πρόβλημα: οι χειριστές και οι οδηγοί του αρνούνται να σβήσουν το τσιγάρο και να βάλουν το χέρι τους μέσα στο βαγόνι. Πφφφ….
Το υπόλοιπο της yste σας έχει σχεδόν εξαντληθεί.
Μεγάλα αδικημένα ευχαριστώ στη Μαρία, την Έλενα, τον Ανδρέα, τον Μιχάλη, τον Παναγιώτη και τους Μάριους που συμμερίστηκαν με ενθουσιασμό το όραμα του Αδικημένου και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην εφαρμογή του.
