Στην ομάδα του StudentLife.com.cy, παραχώρησε συνέντευξη ο Μιχάλης Ματσεντίδης, προπονητής της γυναικείας και ανδρικής ομάδας καλαθόσφαιρας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Ο Μιχάλης Ματσεντίδης πέρσι κατέκτησε με τις ομάδες του και τα 2 πρωταθλήματα στον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό.
Καταρχήν Μιχάλη, να πούμε δυο λόγια για το ποιος είσαι.
Είμαι προπονητής μπάσκετ από το 2004. Βασικά, τέλειωσα γυμναστής στην Κομοτηνή με ειδικότητα την καλαθόσφαιρα και από το 2004 είμαι προπονητής μπάσκετ. Από τη μέρα που ήρθα στη Κύπρο δούλεψα σε αρκετές ομάδες, μικρότερων κατηγοριών, και από το 2011 είμαι στο Κεραυνό Στροβόλου, βοηθός προπονητής στην αντρική ομάδα, προπονητής των εφήβων και των παίδων κάποιες χρονιές. Είμαι, επίσης, βοηθός προπονητής στην Εθνική Γυναικών και τη χρονιά που μας πέρασε ήμουν προπονητής στην Εθνική U18 Γυναικών. Τέλος, τα τελευταία 5 χρόνια είμαι προπονητής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Ανδρών και Γυναικών.
Για να μπούμε κατευθείαν στο ζουμί, που θεωρείς ότι βρίσκεται το επίπεδο του Πανεπιστημιακού Αθλητισμού στην Κύπρο;
Να μιλήσω για τη καλαθόσφαιρα συγκεκριμένα, που είναι και το αντικείμενο που ασχολούμαι. Το πρωτάθλημα Ανδρών είναι αρκετά πιο ανταγωνιστικό από το αντίστοιχο των Γυναικών, είναι αρκετά ψηλό το επίπεδο. Ειδικά, η δική μου ομάδα, έχει στις τάξεις της παίχτες που παίζουν ακόμα και στην Α’ Κατηγορία, παιδιά που είναι στην Εθνική ομάδα. Τουλάχιστον τα τελευταία 5 χρόνια που ασχολούμαι εγώ, πάντα έχουμε ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο και είναι αρκετά ανταγωνιστικά τα παιχνίδια με κάποια πανεπιστήμια. Υπάρχουν, βέβαια, και πανεπιστήμια που δεν έχουν τόσο καλές ομάδες.
Τώρα, στις Γυναίκες, αν εξαιρέσει κανείς το δικό μας Πανεπιστήμιο (Λευκωσίας) και το Πανεπιστήμιο Κύπρου που πάντα έχουμε πιο ανταγωνιστικές ομάδες, τα άλλα Πανεπιστήμια είναι πιο αδύνατα. Είναι λίγο πιο χαμηλό το επίπεδο στις Γυναίκες, σε σχέση με το μπάσκετ που παίζεται στο Πρωτάθλημα.
Σε σύγκριση με την Ελλάδα, αφού έχεις και σχετικές εμπειρίες;
Είμαστε λίγο πίσω. Θεωρώ ότι είμαστε λίγο πίσω σε ότι αφορά το επίπεδο και ο λόγος δεν έχει να κάνει με τον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η μάζα των φοιτητών της Κύπρου πάνε να σπουδάσουν συνήθως στην Ελλάδα, ειδικά οι καλοί αθλητές στην Ελλάδα ή στην Αμερική γιατί ψάχνουν να παίζουν μπάσκετ κάπου εκτός Κύπρου. Αυτός είναι ο λόγος και όχι ότι δεν δουλεύουν σωστά τα Πανεπιστήμια στην Κύπρο. Το θέμα είναι ότι οι αθλητές του μπάσκετ προσπαθούν να βρουν μια ομάδα στην Ελλάδα και να σπουδάσουν κάτι στην Ελλάδα ή στην Αμερική για να βγουν προς τα έξω να παίξουν μπάσκετ.
Βρίσκεις ικανοποιητική την κάλυψη του Πανεπιστημιακού Αθλητισμού από τα ΜΜΕ;
Αρκετά! Είναι πολύ σημαντικό, τα τελευταία 2 χρόνια αν δεν κάνω λάθος πάντα υπάρχει δημοσιογράφος στο γήπεδο, υπάρχουν φωτογραφίες, πάντα υπάρχουν άρθρα. Δηλαδή νιώθουμε ότι ο Τύπος προσπαθεί να αγκαλιάσει τον Πανεπιστημιακό Αθλητισμό και είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Από εκεί και πέρα, γιατί νομίζεις ο Πανεπιστημιακός Αθλητισμός είναι σημαντικός για ένα φοιτητή;
Είναι πολύ σημαντικός γιατί καταρχήν όταν μιλούμε γενικά για Αθλητισμό είναι πολύ σημαντικό γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως μόνο με το να διαβάζεις και να είσαι αφοσιωμένος στο διάβασμα σου, θέλεις κάπου να ξεσκάσεις, θέλεις κάπου να χαλαρώσεις. Σίγουρα, λοιπόν, ο Αθλητισμός είναι πάρα πολύ σημαντικός. Από’ κει και πέρα, εντάξει, στις δικές μας τις ομάδες, το 90% των αθλητών μας είναι και αθλητές που παίζουν ολόχρονα, έτσι το ότι κάνουν έξτρα προπονήσεις, ότι συμμετέχουν σε έξτρα διοργανώσεις είναι πολύ σημαντικό για τους ίδιους/ίδιες να γίνουν καλύτεροι παίχτες στην πορεία και να προπονηθούν έξτρα και να παίξουν σε άλλα πρωταθλήματα.
Ως κλείσιμο αυτής της συνέντευξης, μια συμβουλή προς τους φοιτητές-αθλητές;
Μια συμβουλή; Σίγουρα να μην σταματήσουν αυτό που κάνουν! Ο αθλητισμός είναι χάρισμα για αυτούς που ασχολούνται. Είναι κάτι που τους έδωσε ο Θεός, τους έδωσε ένα ταλέντο και το ότι ασχολούνται με τον αθλητισμό είναι χάρισμα και πρέπει να νιώθουν τυχεροί. Σίγουρα δεν πρέπει να το σταματήσουν, ότι και να κάνουν και ειδικά στις αποτυχίες δεν πρέπει να το σταματήσουν, εκεί είναι που πρέπει να στηρίξουν τον εαυτό τους και να συνεχίσουν και ένα μήνυμα γενικά προς τη νεολαία μας ότι αθλητισμός δεν σημαίνει μόνο πρωταθλητισμός, αθλητισμός είναι ακόμα και μια βόλτα στο πάρκο, να αθλήσεις το σώμα σου. Το ταξίδι είναι που μετρά, όχι ο προορισμός.
