Σκέψου να γνωρίζαμε με κάποιο μαγικό τρόπο ότι δεν υπάρχει αύριο.
Σκέψου να ήμασταν σε θέση να ξέρουμε ότι αυτή είναι η τελευταία μας μέρα στη γη.
Σκέψου να ήξερες ότι δεν έχεις το χρόνο που πάντοτε νόμιζες ότι είχες.
Τι θα έκανες αν σου απέμειναν μόνο λίγες ώρες;
Σίγουρα θα προσπαθούσες να προλάβεις να πραγματοποιήσεις όλα όσα δεν έκανες και είχες σκοπό κάποτε να κάνεις. Τα όνειρα που είχες από μικρός, τις τρελές ιδέες που συνεχώς ανέβαλες. Θα έτρεχες στους ανθρώπους που ήθελες να δεις γιατί αφήσατε το χρόνο να περάσει και χαθήκατε.
Να χορτάσεις όσο πιο πολύ μπορείς τους αγαπημένους σου ανθρώπους και να τους πεις όλα αυτά που δεν είπες μέχρι τώρα: Τα “σ’ αγαπώ” που κρύφτηκαν πίσω από τείχη εγωισμού, τα “μου λείπεις” που κρύφτηκαν πίσω από τα “να περνάς καλά”, τα “συγγνώμη” που πνίγηκαν πίσω από βουρκωμένα μάτια.
Πραγματικά αναρωτιέμαι κάποτε, γιατί είμαστε τόσο ανόητοι που περνάνε οι μέρες και αναβάλουμε συνεχώς για αύριο αυτά που έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε σήμερα.
Γιατί δεν διεκδίκησες τον άνθρωπο της ζωής σου και έμεινες άπραγος να τον παρακολουθείς να στρίβει την γωνία; Γιατί δεν είπες αυτό το συγγνώμη που επιβαλλόταν να πεις για να σώσεις μια σχέση, μια φιλία, έναν πληγωμένο άνθρωπο;
Γιατί αφήνουμε τα “θέλω” μας και αναλωνόμαστε στα “όχι” του εγωισμού και του τι θα πει ο κόσμος;
Μέρα με τη μέρα και με το χρόνο να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα αφήνοντας στο πέρασμα του χάος, αντιλαμβάνομαι όλο και πιο πολύ πόσο μικρή είναι η ζωή μας.
Πόσο μετρούν οι μέρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει η ζωή μας και από τον ουρανό που πετούσαμε, να προσγειωθούμε στη γη όσο πιο ανώμαλα γίνεται. Πόσο εύκολα μπορούν να χαθούν από τη ζωή μας άνθρωποι που δεν μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς, ευκαιρίες που δεν αρπάξαμε, στιγμές που δεν απολαύσαμε.
Ο χρόνος περνά και χάνεται και είναι πραγματικά αμείλικτος.
Μακάρι να μπορούσε με κάποιο τρόπο να γυρίζει πίσω και να μας δίνονται δεύτερες ευκαιρίες, όπως στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Να διορθώνουμε τα λάθη μας μαγικά, να ζήσουμε κι άλλο με ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή μας.
Αλλά μπορούμε ακόμη να εκμεταλλευτούμε και να χρησιμοποιήσουμε σωστά τις επόμενες πρώτες ευκαιρίες.
Από εδώ και στο εξής, ας ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Αυτό είναι και το μυστικό για μια ευτυχισμένη ζωή. Να απολαμβάνουμε τη κάθε μέρα σαν να είναι ξεχωριστή και να αφήσουμε στο παρελθόν τον άλλο μας εαυτό που στεκόταν σε μικροπράγματα. Μόλις καταφέρουμε να δούμε το πραγματικό νόημα της ζωής, τότε θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι.
Έχουμε ευκαιρία να ζήσουμε από ΣΗΜΕΡΑ.
Δες επίσης: 12 προσωπικά συμπεράσματα ζωής που έμαθα όσο ζω!
