Κακά τα ψέματα ζούμε σε μια μικρή κοινωνία..Αποτέλεσμα αυτού είναι να υπάρχουν τα “πρέπει” και τα “μη” με τα οποία μεγαλώνουμε, τα οποία δυστυχώς τις πλείστες φορές δεν αμφισβητούμε.
Ίσως από φόβο, ίσως από έλλειψη τόλμης; Ίσως ακόμη, να μη γνωρίζουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά…
Και κάπου εδώ θέλω να μοιραστώ έναν προβληματισμό: Έχεις ποτέ αναρωτηθεί πόσα από αυτά τα “Γεια σου, όλα καλά;” ή τα “Πώς τα πας με τη ζωή σου; (βλέπε σπουδές, δουλειά, οικογένεια κλπ.)”, είναι αληθινά;
Είμαι σίγουρη πως λίγο πολύ όλοι τα έχουμε βιώσει…
Είτε από “φίλους” (γνωστούς-άγνωστους δηλαδή), είτε από ξεχασμένους ανθρώπους που βλέπεις μια φορά το χρόνο και ΑΝ. Σαν να και εξαρτάται η ζωή τους από τη δική σου απάντηση! Κι εσύ αυτομάτως μπαίνεις σε ένα καλούπι στην προσπάθειά σου να απαντήσεις, να δώσεις λογαριασμό, σε άτομα που δεν παίζουν κάποιο ουσιαστικό ρόλο στη ζωή σου..
Καιρός είναι να αλλάξει αυτό!
Δε σημαίνει πως γίνεσαι εχθρικός ή ψυχρός, όπως κάποιοι “βολεμένοι” μπορεί να ισχυριστούν.
Απλά προτιμάς να είσαι ειλικρινής και να πας κόντρα στο κατεστημένο. Σταμάτα να συμφωνείς σε πράγματα που δεν σε εκφράζουν! Κάνε τη δική σου “επανάσταση” ό,τι και να σημαίνει αυτό. Γνώμεις και απόψεις άλλων να ακούς, να δέχεσαι σχόλια και κριτική. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι εσύ καθορίζεις την πορεία σου. Εσύ αποφασίζεις για τη ζωή σου και κανένας άλλος.
Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος… Τελικά μάθαμε τι είπε;
Δες επίσης: Πόσο συντηρητικοί είμαστε οι Κυπραίοι τελικά;
