Είναι 21 χρονών, κατάγεται από τη Λεμεσό και είναι φοιτητής της Δημοσιογραφίας στη Θεσσαλονίκη. Ο Ραφαήλ Στυλιανού είναι ένα ξεχωριστό παιδί που αποτελεί πρότυπο ζωής για όλους μας.
Πρόσφατα κατάφερε να βγει νικητής σε μια δύσκολη μάχη με ισχυρό αντίπαλο, την οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία. Το σθένος, η πίστη, η τόλμη και η δύναμη που τον διακατέχουν, βοήθησαν να μείνει αυτή η εμπειρία ως ένα κακό όνειρο. Μέσα από όλο αυτό, έγινε ακόμη πιο δυνατός και παραδίδει καθημερινά μαθήματα ανθρωπιάς, αφού δραστηριοποιείται συνεχώς για να προσφέρει συμπαράσταση σε ανθρώπους που μπορεί να δίνουν τη δική τους μάχη.
Επίσης, κινητοποιείται και για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο γύρω από το θέμα του καρκίνου, έχοντας ως οδηγό τη δική του εμπειρία.
Έχω την ευκαιρία να γνωρίζω τον Ραφαήλ από παλιά και πραγματικά μας έκανε όλους περήφανους και μας δίνει ελπίδα για ζωή.
Πάμε να δούμε πώς μοιράστηκε ο Ραφαήλ μαζί μας την εμπειρία του:
1. Πώς πρωτοξεκίνησε αυτή τη περιπέτεια;
Η εμπειρία μου ξεκίνησε αρχές Σεπτεμβρίου το 2013, όταν για πρώτη φορά επισκέφτηκα το γενικό νοσοκομείο Λεμεσού με διογκωμένους αδένες. Ο επί καθήκοντα ιατρός, μου είπε ότι είναι είτε από το άγχος, είτε από κάτι το οποίο έφαγα και μου χορήγησε φάρμακα. Έτσι, αφού δεν διαγνώστηκε κάτι σοβαρό, πήγα στη Θεσσαλονίκη για να ξεκινήσω τις σπουδές μου. Ωστόσο, οι αδένες μου συνέχισαν να διογκώνονται και να μου προκαλούν κούραση. Έτσι, επισκέφτηκα το νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου εκεί ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να μεταβώ στην Κύπρο για εξιδεικευμένες εξετάσεις. Την επόμενη μέρα, ταξίδεψα στην Κύπρο και επισκέφτηκα το Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, όπου διαγνώστηκα με οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία την 1η Οκτωβρίου 2013.
2. Ποια ήταν η στάση που κράτησες αρχικά και πώς επέλεξες να αντιμετωπίσεις τον “αντίπαλο”;
Όταν αρχικά έμαθα πως πάσχω από λευχαιμία, το πήρα πολύ στραβά. Τόσο άσχημα που δεν ήθελα να βλέπω κανένα και ήθελα απλά να φύγω από το νοσοκομείο.
Είπα στους γιατρούς να με αφήσουν να κάνω τη ζωή μου όπως θέλω 3-4 μήνες και μετά ας φύγω…
Όμως, μετά από συζητήσεις με τους γιατρούς με καθησύχασαν και το ξανασκέφτηκα. Είπα μέσα μου ότι όλο αυτό είναι μια δοκιμασία που πρέπει να αντιμετωπίσω. Έτσι ξεκίνησα τις πρώτες χημειοθεραπείες και σκεφτόμουν ότι είναι μια γρίπη που θα κρατήσει για καιρό.
3. Πώς βίωσες όλη αυτή την εμπειρία;
Προσπαθούσα να σκέφτομαι πάντα θετικά, να είμαι αισιόδοξος γιατί ήξερα πως η ψυχολογία έπαιζε σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της λευχαιμίας. Άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά εκείνη την περίοδο και πιστεύω πως κατάλαβα ποια πράγματα είχαν στην τελική, πραγματική αξία στη ζωή.
4. Κατάφερες και βγήκες νικητής στη μάχη με τον καρκίνο. Τι ήταν αυτό που σου έδωσε τη δύναμη να τα καταφέρεις;
Με την βοήθεια της οικογένειας μου και των φίλων μου, οι οποίοι μου έδιναν δύναμη στηρίζοντας με καθημερινά, αντλούσα δυνάμεις για να συνεχίσω αυτό το δύσκολο αγώνα. Επίσης, η πίστη στο Θεό και η υπομονή μου, με βοήθησαν αρκετά.
Παρόλο που κάποτε με έπαιρνε από κάτω, γενικά ήμουν πάντοτε αισιόδοξος, προσπαθούσα να βρω λύσεις στα προβλήματα μου και πίστευα ότι θα τα καταφέρω.
5. Τι κράτησες από όλο αυτό το ταξίδι και πώς άλλαξε η ζωή σου;
Από το ταξίδι αυτό κράτησα περισσότερο την υποστήριξη του κόσμου, γιατί πραγματικά γιατροί, νοσηλευτές, οικογένεια, φίλοι και ακόμη άγνωστοι με βοήθησαν πάρα πολύ ψυχολογικά. Η ζωή μου μετά από αυτή τη δοκιμασία πιστεύω ότι με άλλαξε σαν άνθρωπο, ωριμάζοντάς με.
Με έκανε να ζω την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει το αύριο.
6. Ποια είναι τα όνειρα σου για το μέλλον;
Τα όνειρα μου για το μέλλον είναι να γίνω ένας επιτυχημένος δημοσιογράφος, να φτιάξω μια σωστή οικογένεια και να προσφέρω όσα μπορώ στον κόσμο μέσα από την εμπειρία που έζησα. Πάνω απ’ όλα να είμαι ένας άνθρωπος υγιής και σωστός ενεργός πολίτης στην κοινωνία.
7. Τέλος, ποιο μήνυμα θέλεις να δώσεις στο κόσμο και ποια συμβουλή δίνεις σε αυτούς που μπορεί να περνούν κάτι παρόμοιο;
Η συμβουλή που θέλω να δώσω στον κόσμο που αντιμετωπίζει κάτι παρόμοιο είναι:
Να μη φοβάστε να λέτε ότι έχετε καρκίνο, να μην το κρύβετε, να μη χάνετε ποτέ την πίστη σας. Η καλή ψυχολογία είναι το Α και το Ω. Να θυμάστε πάντα πως μετά από μια καταιγίδα βγαίνει πάντα ο ΗΛΙΟΣ.
Πίστη και αισιοδοξία. Για τον υπόλοιπο κόσμο, το μήνυμα μου είναι να στηρίζουν πάντα τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, να έχουν υπομονή, αισιοδοξία και πίστη στο Θεό.
Μπράβο σου Ραφαήλ μου! Είσαι πρότυπο για όλους μας!
