Είμαι δευτεροετής φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Πέρσι, τα πράματα σχετικά με το Πανεπιστήμιο μας ήταν πολλά διαφορετικά. Σκεφτείτε ότι ήμουν χαρούμενη με το που ξυπνούσα για να πάω στο Πανεπιστήμιο. Φέτος, πάμε που το κακό στο χειρότερο!
Σε τι αναφέρομαι;
Αναφέρομαι στα εξής:
Εν κανεί που μας εκλείσαν τις καφετέριες-καντίνες στο ΧΩΔ01 και χΩΔ02, εν κανεί που έκλεισε και το Flo-cafe στο οποίον επιάναμε και δωρεάν τυρόπιττα (άσχετο)… Εν κανεί που εν μας χωρούν τα parkings, τωρά το Πανεπιστήμιο μας γίνεται τζιαι Εργοτάξιο ρε κοπέλια! Να σας εξηγήσω τι εννοώ!
Εννοώ ότι τωρά εθυμηθήκασιν (ένι ξέρω τζιαι εγώ ποιοι) να φέρουν στο Πανεπιστήμιο μας μπουλντόζες και εκσκαφείς για να αρχίσουν τα έργα, με σκοπό να κτίσουν επιπλέον εγκαταστάσεις για διδασκαλία.
Φήμες λένε πως θα χτιστούν κτήρια για την Πολυτεχνική σχολή και άλλοι άκουσαν ότι θα μεγαλώσουν τα κτήρια για να φοιτούν στην Πανεπιστημιούπολη οι φοιτητές των Θεωρητικών κυρίως επιστημών, που η έδρα τους ήταν περισσότερο στα Κεντρικά.
Λοιπόν, θα σας περιγράψω τη διαδρομή που κάνω καθημερινά όπως και πολλοί άλλοι φοιτητές, για να πάω στην τάξη που έχω μάθημα με παραστατικές και πρόσφατες φωτογραφίες που έχω βγάλει.
Συνήθως εγώ στάθμευα το αυτοκίνητο μου στο χωράφι-πάρκινγκ δίπλα από το κτήριο του ΧΩΔ02, αφού εκεί έχω τα περισσότερα μου μαθήματα.
Τώρα το χωράφιν αυτό εττελώσαν το και το μισό το χρειάζονται για τα έργα τους. Οπότε καταλαβαίνετε την πίτταν που δημιουργείται καθημερινά εκεί. Επιπλέον, για να μπορέσεις να πάεις δίπλα στο κτήριο που έχεις μάθημα, από αυτό το χωράφιν (εάν καταφέρεις και βρεις φυσικά parking), θα πρέπει:
- ή να κάμεις τον Ταρζάν τζιαι να φκείς που το βουνούιν που οδηγά πάνω
- ή να πάεις τέλια που έξω με κόστος: περισσότερο χρόνο.
Οι περισσότεροι φοιτητές που τους βλέπω προτιμούν την επιλογή του Ταρζάν! Αλλά εγώ (εκτός του ότι είμαι κάκτος στο να έβρω parking εκεί), αν δοκιμάσω την επιλογή του Ταρζάν, το πιο πιθανόν είναι να ππέσω και να σπάσω τα μούτρα μου. Γι’ αυτόν το λόγο, προτιμώ να παρκάρω στο parking του γυμναστηρίου κι ας περπατώ λίο παραπάνω.
Παρκάρω εκεί λοιπόν, και για να πάω στα κτήρια του Πανεπιστημίου, πρέπει να βγω μια μεγάλη σκάλα που με βγάζει ακριβώς απέναντι από τη βιβλιοθήκη:
Φυσικά, ο Θεός να την κάμει βιβλιοθήκη! Έχει από τα πέρσι θωρώ τόσους ανθρώπους να μάχουνται με τούτην τη γέριμην την βιβλιοθήκη, να χτίζουν, να σάζουν, να πηαίνουν τζιαι να ‘ρκουνται, να σφυρούν στις κοπέλες “τάχα κάμμω καμάκι“(να το πούμε και αυτό), αλλά η βιβλιοθήκη εν θωρώ να γίνεται βιβλιοθήκη. Τζιαι αλήθεια, πιστεύκω τζιαι σε μια 10ετία να πάμε πάλε, θα είναι στην ίδια στάσιμη κατάσταση!
Προχωρώ προς το ΧΩΔ02 όπου έχω μάθημα:
- Βλέπω μπροστά μου… το χάος.
- Βλέπω αριστερά μου, το parking που λέγαμεν… Mεγαλύτερο χάος!
Y.Γ. Να σημειώσουμε πως ευτυχώς τα κλαδιά από τα δέντρα τώρα τα έχουν μαζέψει, και στο parking δίπλα, υπάρχουν 2 μεγάλοι εκσκαφείς.
- Βλέπω δεξιά μου… Nice χωραφούθκια πάντως!
Ακολούθως, για να πάω στην απέναντι πλευρά πρέπει να μπω σε αυτόν τον περιτειχισμένο διάδρομο.
Εντάξει, μπορώ να πω την πρώτη φορά που το είδα, εφοήθηκα να περάσω που τζοιμέσα! Μοιάζει λλίον με ταινία τρόμου (αν το φανταστούμε νύχτα)!
Συνεχίζω… και όταν βγαίνω από το διάδρομο, βλέπω την κατάσταση που επικρατεί και μου θυμίζει εμπόλεμη κατάσταση ή περίπτωση σεισμού!
Σε μιαν φάση διερωτούμαι… Πάω πανεπιστήμιο ή σε εργοτάξιο;;!
Να αναφερθούμε και στο ότι γινόμαστεν ολοχώματοι τζιαι τρώμεν όση σκόνην εν εξαναφάμεν ποττέ στη ζωή μας! Εχτές την ώρα που επήαινα, άρχισε να φυσά ένα αερούιν, τζιαι πραγματικά εμπήκαν ούλλες οι σκόνες μέσα στα μάτια μου. Επίσης εκατάλαβα ότι η σκόνη έχει απαίσια γεύση!
Το καλύτερο απ’ όλα όμως αφήνουμε το για το τέλος:
Μόλις αρχίσει το μάθημα, αρχίζουν και τα τάνγκα τούνγκου έξω. Ο θόρυβος είναι τόσο δυνατός που ακόμα τζιαι οι καθηγητές αναρωθκιούνται αν το Πανεπιστήμιο μας μετατρέπεται σε εργοτάξιο! Βουρούν όλοι να κλείσουν παράθυρα πέρκει μου γίνει τίποτε. Εν μας κανούν τα άλλα ούλλα μες τις τάξεις του Πανεπιστημίου, εν να φκάλουμε ρουσούιν καμιά φορά που τη ψηλή θερμοκρασία!
Το Πανεπιστήμιο τούτον, έννεν το Πανεπιστήμιο που εγνωρίσαμεν!
Αυτά συμβαίνουν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου συμφοιτητές και συμφοιτήτριες! Να το χαιρόμαστε!
Δες επίσης: Πού επίε η καφετέρια του Πανεπιστημίου Κύπρου οέο;
