fbpx

Ανθρώπινο είδος: Ανίδεα “κτήνοι”.

Η αλήθεια είναι πως το κρέας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κυπριακής -και όχι- μόνο κουζίνας.

 

Αναρωτηθήκαμε ποτέ όμως με ποιο τρόπο φτάνει αυτό το κρέας στα τραπέζια μας, στα εστιατόρια που τρώμε, στις ταβέρνες, στα ψυγεία των υπεραγορών;

Αναλογιστήκαμε ποτέ το πως εκβιομηχανοποιείται καθημερινά ο τρόπος που ζούμε, καθώς όλο και πληθαίνουν οι αλυσίδες fast food, με γρήγορο φαγητό σε προσιτές τιμές; Ή μήπως επειδή αγοράζουμε και μαγειρεύουμε κατεψυγμένα πουλερικά, χοιρινά, κλπ. έχουμε τη ψευαίσθηση πως τρώμε υγιεινά, ξεχνώντας το βάναυσο τρόπο με τον οποίο η βιομηχανίες τροφίμων παρέχουν τα προϊόντα στα ψυγείο μας.

Κατά πόσο υγιεινά είναι τα προϊόντα αυτά, είναι αμφιλεγόμενο. Σίγουρα για να διατηρούνται, είναι γεμάτα επικύνδινες χημικές ουσίες. Το θέμα όμως είναι το πόσο ανίδεοι είμαστε για να πέφτουμε στη παγίδα. Η παγίδα είναι η τιμή. Τα οργανικά προϊόντα είναι πάντα ακριβότερα, έτσι δε μπορεί κανείς να αδικήσει τον καταναλωτή που επιλέγει επεξεργασμένες τροφές, ή ακόμα χειρότερα όταν δεν έχει χρόνο να καταλήγει σε αυτές, σαν ύστατη λύση.

Καθημερινά, βάζουμε στο στόμα μας χιλιάδες τροφές, χωρίς να σκεφτόμαστε συνειδητά τι ‘προσφέρουμε’ οργανισμό μας. Και δεν είναι μόνο η υγεία μας, είναι αυτός ο δυτικός τρόπος ζωής, που επιβραβεύει την αδιαφορία προς το περιβάλλον και τους ζωντάνους οργανισμός, όπως είνα τα ζώα. Το επιχείρημα ότι ανέκαθεν ο άνθρωπος έτρωγε τα ζώα για να επιβιώσει δε στέκει πλέον, αφού ο σημερινός άνθρωπος έχει στη διάθεση του ποικιλία κρεάτων, άφθονες επεξεργασμένες τροφές, τις οποίες ουσιαστικά δε χρειάζεται για να επιβιώσει. Τότε γιατί επιλέγουμε να τρώμε γρήγορο και έτοιμο φαγητό; Ακριβώς επειδή είναι γρήγορο και έτοιμο; Η ‘ηδονή’ που προσφέρουν τα έτοιμα φαγητά καθιστά το σημερινό καταναλωτή άκριτο αποδέκτη. Ένα αδιάφορο ον, που δε θεωρεί σημαντικό να ενημερώνεται για τη προέλευση των τροφίμων που αγοράζει. Πόσοι από εμάς, κάνουν τον απαραίτητο ελέγχο όσον αφορά τις ενδείξεις που αναγράφονται στα προϊόντα, τη χώρα προελέυσης, τη ίδια την εταιρεία και την ιστορία της, πριν γεμίσει το καλάθι του/της;

Ελάχιστοι. Το αποκαρδιωτικό είναι πως θεωρούμε την ενασχόληση με περιβαλλοντικά ζητήματα και επεξεργασμένες τροφές, δευτερεούσης σημασίας. Αυτό είναι το παιχνίδι των βιομηχανιών τροφίμων. Σου προσφέρουν άφθονες επιλογές σε ‘εξευτελιστικά’ χαμηλές τιμές , ποντάροντας στη αδιαφορία του καταναλωτή προς τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη. Τα συγχαρητήρια μου να δώσω στο ανθρώπινο είδος- το μόνο έλλογο ον στο πλανήτη- τον οποίο καταστρέφει το χώρο στον οποίο ζει χωρίς να ενδιαφέρεται για τις συνέπειες μακροπρόθεσμα, για τις ενέργειες του σήμερα που θα γυρίσουν μπούμερανγκ αύριο. Είμαστε λοιπόν, το μόνο είδος που θεωρεί πως δικαιούται τη ‘μερίδα του λέοντος’ από το πλανήτη.

 

Δες: Δεν είναι ανάγκη να αγαπάς τα ζώα…

 

Η ειρωνεία είναι πως πέφτουμε σε κλισεδάκια τύπου, ‘η φύση μας εκδικείται’– όχι δε μας εκδικείται, είναι τα χρόνια αδιαφορίας και απληστίας που μας έφεραν στο σημείο αυτό, να πρέπει να οργανώνονται διεθνείς διασκέψεις για τη προστασία του περιβάλλοντος- ενώ βρισκόμαστε στη μέση μιας οικολογικής καταστροφής- πρόκληση για το ανθρώπινο είδος, να αλλάξει τις συνήθειες του και να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στο περιβάλλον. Θέλαμε ανάπτυξη (τεχνολογική, οικονομική, γεωγραφική) και καταλήξαμε να κυνηγάμε μια βιώσιμη ανάπτυξη-φάντασμα η οποία βρίσκεται ανάμεσα σε διεθνείς συγκρούσεις συμφερόντων και ‘οικολογικές ανησυχίες’.

Και όχι δεν επιλέγουμε να νοιαζόμαστε για το περιβάλλον και το οικοσύστημα επειδή είναι ‘της μόδας’  ούτε γιατί θέλουμε να ανήκουμε σε μια συγκεκριμένη ομάδα. Αυτό που εσύ αποκαλείς υποκρίσια (διότι εστιάζουμε τη προσοχή μας στα υπόλοιπα είδη και όχι στο ανθρώπινο είδος- αν είναι δυνατόν να σταθεί σαν επιχειρήμα αυτό και όμως το έχω ακούσει άπειρες φορές από στόματα ανθρώπων) εγώ το αποκαλώ συναίσθηση. Όχι απλά περιβαλλοντική συνείδηση.

Και για να κλείσω αυτήν την ευχάριστη διαπίστωση της ‘κτηνωδίας’ του είδους μας, θα εστιάσω τη προσοχή σας στη κλιματική αλλαγή. Συμβαίνει. Και όσο πιο γρήγορα συνηδητοποιήσουμε πως δεν μας ανήκει η γη ούτε ο ‘αέρας που αναπνεέουμε’ θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις μας, σεβασμό προς το περιβάλλον γιατί το σεβασμό προς τον άνθρωπο, τον έχουμε χάσει καιρό τώρα.

https://youtu.be/3fRIUnKJk1w

Capture

 

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending