Παρατηρώντας τον παροξυσμό που υπάρχει ανά το παγκόσμιο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος Αγγλίας από την Λέστερ προσπαθήσαμε να βρούμε τους πραγματικούς λόγους που συμβαίνει αυτό το φαινόμενο, πέραν του προφανούς που είναι η ικανοποίηση που πάντα προσφέρει η νίκη του αδύνατου επί του ισχυρού.
Η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα, όπως σωστά έγραψε και ένα ελληνικό αθλητικό πόρταλ, για τον Τομ. Τον ήρωα εκείνο οπαδό που κάποτε επέλεξε μια ομάδα η οποία ήξερε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να του χαρίσει τίτλους πέραν κάποιων μικρών νικών και αυτές συνήθως επί αντιπάλους του ίδιου επιπέδου.
Η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα για τον αρχηγό της, τον Γουές Μόργκαν και για όλους τους Μόργκαν του πλανήτη. Για τον κεντρικό ογκόλιθο που παρόλο που ποδοσφαιρικά υστερεί, εντούτοις αν του ζητηθεί να δεχτεί σφαίρα για να μην περάσει η μπάλα θα το κάνει πρόθυμα και αδιαμαρτύρητα.
Η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα για τον Κάσπερ Σμάιχελ και για τον κάθε Σμάιχελ του κόσμου. Εκείνον που ενώ αξίζει, πρέπει να ζει σχεδόν μια ζωή κάτω από το όνομα του διάσημου πατέρα του, και συνήθως ότι κάνει συνοδεύεται από φράσεις του τύπου «αν δεν τον έλεγαν … να δούμε αν μπορούσε να παίξει οπουδήποτε»
Η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα για τον Τζέιμι Βάρντυ, εκείνο το ποδοσφαιρικό ταλέντο που χάθηκε λόγω συγκυριών, και ίσως αδικιών, της ίδιας της ζωής. Αν είναι κάτι που μας έδειξε η φετινή Λέστερ είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να σταματάς να ονειρεύεσαι. Ακόμα και αν εξέτισες ποινή φυλάκισης για νεανική απερισκεψία, ακόμα και αν πριν 5 χρόνια έπαιζες ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο ενώ ταυτόχρονα δούλευες σαν συγκολλητής .
Η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα για τον προπονητή της. Για ένα πραγματικό Gentleman των γηπέδων που παίρνει αεροπλάνο για να δειπνήσει με την 96 χρονών μητέρα του. Για εκείνον τον αντισυμβατικό προπονητή που σαν πριμ παραδίδει στους παίχτες του μαθήματα πώς να κάνουν Pizza. Καθόλου τυχαίες οι εκδηλώσεις λατρείας των οπαδών της Chelsea προς το πρόσωπο του, και ας έφυγε από εκεί πριν 12 χρόνια χωρίς να κατακτήσει καν τίτλο.
Και ο πιο σημαντικός λόγος που η Λέστερ έπρεπε να κατακτήσει αυτό το πρωτάθλημα: Για όλους τους εραστές της μπάλας ανά το παγκόσμιο, για εκείνους που δεν συμβιβαστήκαν ποτέ με την ιδέα ότι τα πρωταθλήματα πρέπει να κατακτούνται με τα πετροδόλλαρα των σεΐχηδων. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα παραμείνει ο βασιλιάς των σπορ λόγω του ότι είναι πάντα απρόβλεπτο. Αυτό ισχύει από την ημέρα που ξεκίνησε και πλέον είναι ένας απαράβατος κανόνας. 11 αυτοί 11 και εμείς!
Τελειώνοντας θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς που εκφράζονται ειρωνικά λέγοντας «εγινήκετε ούλλοι με την Λέστερ τωρά»! Κατ’ ακρίβεια κανένας δεν έγινε με την Λέστερ πέραν των οπαδών της, και ο γραφών δηλώνει φανατικά Liverpool. Εκείνο που υποστηρίξαμε σθεναρά σε όλη την διάρκεια της σεζόν δεν είναι την ομάδα της Λέστερ αλλά την ιδέα που γεννήθηκε μέσα από το παραμύθι και συνοψίζεται σε μια μόνο πρόταση: «AGAINST MODERN FOOTBALL»
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
ΤΕΛΟΣ
