Τελειώνει τζιαι ο Αύγουστος σιγά-σιγά, τελειώνουν τζιαι οι διακοπές μας.
Ξέρω το ότι κανένας μας εν θέλει να αφήκει πίσω του τις θάλασσες, τις πισίνες, τις παραλίες με την άμμο να κολλά πάνω στις ζάμπες, τον ήλιο να σε κρούζει τζιαι να σε κάμνει μαύρο τζιαι γέριμο, τις υποβρύχιες σέλφιες, τα καλοκαιρινά κοκτέιλς τζιαι τα παραθαλάσσια μπαράκια.
Όμως πρέπει, τζιαι δυστυχώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε την απελπιστική κατάσταση του “πίσω στο σπίτι” από τις καλοκαιρινές διακοπές!
Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράματα που την αρχή:
1Αρχικά, πρέπει να σάσεις τις βαλίτσες σου για να πάεις πίσω στο σπίτι σου:
Είσαι ακόμα Πρωταρά, Αγία Νάπα, Πάφο κτλ… Βαρκέσαι μόνο τζιαι μόνο στη σκέψη να κάτσεις να διπλώνεις φανελλούες τζιαι πουκαμισούθκια, να γυρεύκεις εσώρουχα, κλάτσες τζιαι να τα συγυρίζεις ούλλα για να μπουν πίσω στη βαλίτσα.
Τζιαι όπως πάντα αφού είσαι Κυπραίος, μεινίσκεις τελευταία στιγμή τζιαι τι κάμνεις; Πιάννεις τα ούλλα όπως ένει, σύρνεις τα μέσα στη βαλίτσα ανακατωμένα τζιαι γέριμα. Πιντώνεις τα παπούτσια ποτζεί-ποδά, σύρνεις τις κολόνιες τζιαι τα σσιαμπού σου τζιαι μετά έρκεται το πιο δύσκολο…
2Να κλείσει η βαλίτσα!
Προσπαθείς να την κλείσεις τζιαι καταλάβεις ότι εν κλείει – με τίποτε όμως! Και διερωτάσαι πώς τα εχώρεσεν πριν που έρκεσουν… Ε μα πριν φίλε μου, έβαλες τα όμορφα τζιαι συγυρισμένα. Τωρά δε ίνταλως τα έβαλες..
Σιγά-σιγά, καταφέρνεις τα… Αλλά βάλλεις τον σταυρό σου να μεν ανατιναχτεί η βαλίτσα σαν πηαίνεις πίσω, τζιαι περάσουν σε για Tζιχαντιστή.
3Μετά, πρέπει να πάεις να τα πιντώσεις μέσα στο αυτοκίνητο.
Αναρωθκιέσαι αν επολλήναν τα πράματα που εφέρετε με τους άλλους τους κουρούπεττους τζιαι εν τα χωρεί το αυτοκίνητο. Μάσσιεσαι να ξιφουσκώσεις τροχούς τζιαι μάππες της θάλασσας επειδή εξίχασες να το κάμεις πριν. Έρκεται αλλό κανένας παρέας που εν έσσιει μέσο να φύει τζιαι πρέπει να τον φέρεις τζιαι τζείνον πίσω..
4Στο highway για την επιστροφή στο σπίτι…
Πριν ξεκινήσετε, βάλλεις τον σταυρό σου για να σας αντέξει το αυτοκίνητο – όσο τζιαι να πεις, εφάετε καλά στις διακοπές– τζιαι για μεν έβρετε καμιά αστυνομία.
Αν οδηγάς εσύ, έκατσες πάνω! Ο ένας φωνάζει να ανάψεις το a/c, ο άλλος θέλει να καπνίσει, η άλλη τσιριλλά επειδή εν καταφέρνει να φκάλει καλή selfie, τζιαι ο άλλος ροχαλίζει που το πρώτο λεπτό που εμπήκε στο αυτοκίνητο.
Τζι’ εσύ ο γέριμος προσπαθείς να μεν δυσπιρκάσεις τζιαι να τους πάρεις ούλλους ζωντανούς σπίτι τους.
Φτάνετε στην πόλη σας, σσιωνώνεις τους ούλλους ένα-ένα, τον καθένα σπίτι του τζιαι πάεις σπίτι σου να πνάσεις.
5Τζιαι φτάνεις πίσω στο σπίτι σου…
Στο πιο δύσκολο κομμάτι. Είσαι επιτέλους σπίτι σου τζιαι τζιαμέ που θέλεις να πάεις έτσι όπως είσαι, να ππέσεις για καμιά δεκαρκά μέρες συνεχόμενες, έρκεται η μάμμα σου τζιαι αρχίζει:
“Ποια εν τα άπλυτα σου; Τέλειωνε έβρε μου τα γιατί εν να βάλω πλυντήριο! Τζιαι συγύρισε τα πράματα σου, εν να τα αφήκεις ούλλα έτσι; Τζιαι πήαινε κάμε κανένα μπάνιο. Βρωμοζολείς!”
Τζιαι εσύ ας πούμε, είσαι σε mood “Άφησ’ με ρε μάνα ήσυχο, ακόμα εν ήρτα πίσω τζιαι άρχισες να μάσσιεσαι!” Μουρμουρά σου κάμποσο τζιαι πιάννεις, διάς της ότι έβρεις για να φύει τζιαι να ησυχάσεις. Κάμνεις τζιαι κανένα μπάνιο να φύουν οι αλμύρες τζιαι μετά ένας Θεός ξέρει πότε εν να ξαναδώκεις σημεία ζωής!
Bαρκέσαι πολλά τούτη τη διαδικασία, ξέρω το, ξέρουμεν το ούλλοι. Αλλά θέλεις εν θέλεις, πρέπει να την αντιμετωπίσεις.
Bαρκέσαι πολλά τούτη τη διαδικασία, ξέρω το, ξέρουμεν το ούλλοι. Αλλά θέλεις εν θέλεις, πρέπει να την αντιμετωπίσεις.
Ευχαριστώ τον Μενέλαο Μενελάου για την ιδέα του άρθρου 🙂
