Το γραφικό αυτό χωριό είναι διάσημο για την ομορφιά, τη μοναδική διατηρημένη Αρχιτεκτονική και την παράδοση για τα κεντήματά του τα «Λευκαρίτικα».
Η Αρχιτεκτονική των Λευκάρων αποτελεί ανεκτίμητο στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και αποτελεί ένα αγαπημένο τουριστικό προορισμό.
Τα Λεύκαρα βρίσκονται σε κεντρική τοποθεσία της Κύπρου και σας επιτρέπουν να φτάσετε εύκολα σε όλους τους προορισμούς του νησιού. Θα μπορούσε κανείς να πει πως τα Λεύκαρα βρίσκονται στην καρδιά της Κύπρου, αφού απέχουν 50 χλμ. από τη Λευκωσία, 43 χλμ. από τη Λάρνακα και 50 χλμ. από τη Λεμεσό.
Πάμε να μάθουμε 3 πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα Λεύκαρα που σίγουρα δεν θα σου τις πει κανείς:
1Η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ και το λευκαρίτικο δώρο που δεν δέχτηκε ποτέ!
Το 1952 μια ομάδα γυναικών από τα Λέυκαρα έφτιαξαν ένα πολύ όμορφο λευκαρίτικο κέντημα και συγκεκριμένα τραπεζομάντηλο, το οποίο ήταν φτιαγμένο κοπτό με την τεχνική “ποταμός“, όπως το αποκαλούν οι γυναίκες που τα ράβουν. Αυτή η τεχνική έχει να κάνει με γεωμετρία και θα πρέπει κανείς να είναι… μαθηματικός για να μπορέσει να βγάλει αυτό το σχέδιο, μιας και δεν υπάρχει περιθώριο λάθους.
Η ιδέα ήταν να φτιάξουν ένα κέντημα προς την Βασίλισσα με σκοπό να την ενθαρρύνουν. Όταν επιτέλους το κέντημα τελειοποιήθηκε και παραδώθηκε στη Βασίλισσα, δεν το δέχτηκε και το επέστρεψε πίσω όπου φυλάγεται μέχρι και σήμερα στο Μουσείο των Λευκάρων.
2Η Στυγνή δολοφονία ενός δυσλεξικού τζογαδόρου Λευκαρίτη
Το 1958 ο Αντρέας Ττόουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ μπροστά στα αθώα μάτια της 7χρονης ανιψιάς του. Ο Αντρέας μαθητής την περίοδο του 1930 ήταν δυσλεξικός κάτι που την τότε εποχή δεν ήταν επίσημα διαγνώσιμο, έτσι τον θεωρούσαν απλά “προβληματικό”. Αντιμετώπιζε προβλήματα συμπεριφοράς, κατωτερότητας, δυσκολία στη γραφή και ανάγνωση, απειθαρχία στη τάξη και υπερένταση. Παρ’ όλα αυτά ο Αντρέας ήταν ένα παιδί ιδιαίτερα έξυπνο και αυτό αποδεικνύεται μέσα από το πάθος του να παίζει πόκερ και πόκα, και μάλιστα να προκαλεί τον πανικό σε κάθε τζογαδόρο που τον είχε απέναντί του. Το κουμάρι βλέπετε, χρειάζετε κοφτερό μυαλό και ιδιαίτερες ικανότητες όπως ο υπολογισμός πιθανοτήτων, η ψυχολογική εκτίμηση των προθέσεων του αντιπάλου αλλά και η έφεση στην υποκριτική, χαρακτηριστικά που διακατείχαν τον Αντρέα Ττόουλο.
Γιατί όμως δολοφονήθηκε; Η απάντηση είναι απλή και προέρχεται μέσα από την οικογένεια του Αντρέα που την τότε εποχή, έπερνε ένα πολύ μεγάλο μερίδιο από τις πωλήσεις κρέατος στο νησί. Παράλληλα, την τότε εποχή (1955-59), όποιος δολοφωνείτο τον θεωρούσαν προδότη, κάτι που σήμαινε πως το όνομα της οικογένειας του Αντρέα απευθείας αμαυρωνώταν. Η δολοφονία έγινε για καθαρά επαγγελματικούς σκοπούς και κερδοσκοπικά ωφέλη, αφού συνέφερε οικονομικά να πληγεί η Οικογένεια Ττοούλου. Έτσι ο Αντρέας αθώος και παραδόξως “θυσιάστηκε” γι’ αυτή την κομπίνα που στήθηκε εις βάρος της οικογένειάς του.
Τα πράγματα όμως δεν τελείωσαν τόσο απλά, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε κανένας μηχανισμός που να μπορεί να ξεπλύνει το όνομα του Αντρέα, ο οποίος με βάση τα πιστεύω της εποχής, θεωρείτο προδότης. Την επόμενη μέρα της δολοφονίας του θα γινόταν η κηδεία του Αντρέα, στην οποία παρευρέθηκαν μόνο 2 άτομα – ο πατέρας του και ο πιστός του φίλος Πανάος (Παναγής Πάροικος), μιας και η μητέρα του ήταν κλεισμένη στο σπίτι με νευρικό κλονισμό. Οι συγχωριανοί του αρνήθηκαν να παρευρεθούν στη κηδεία ενός “προδότη” και η εκκλησία αρνήθηκε να κάνει το μηνμόσυνο ενεργώντας έτσι αντιχριστιανικά και ακατάλληλα. Μόνο ο φίλος του Πανάος βοήθησε για τη ταφή του, έτσι θεωρείται ότι έσωσε την τιμή των Λευκάρων, μιας και πολλά χρόνια αργότερα και με τη βοήθεια του Μιχάλη ανιψιού του Αντρέα, το όνομά του Ττόουλου αποκαταστήθηκε.
Η όλη συμπεριφορά του Πανάου, θυμίζει την αρχαία τραγωδία της Αντιγόνης του Σοφοκλή, που ήταν αποφασισμένη να θάψει τον αδερφό της Πολυνείκη, παρά τις εντολές του Κρέοντα, θέτωντας έτσι την τιμή και την αγάπη της για τον αδερφό της, υπεράνω των νόμων των ανθρώπων.
3Ο Μύθος της Μελουζίν
Τα Λεύκαρα από το 1997 ξεκίνησαν μια παράδοση ανταλλαγής επισκέψεων στην πόλη Λουιζιάν της Γαλλιάς, όταν τότε είχε γίνει και η διδυμοποίηση του χωριού. Από τότε Λευκαρίτες και Λευκαρίτισσες ταξιδεύουν μέχρι τη Γαλλία και ξεναγούνται στην πόλη φιλοξενούμενοι από κατοίκους της περιοχής. Το 2017 αναμένεται να καλωσορίσουμε στην Κύπρο μας τους Λουιζιανούς, κλείνοντας έτσι τα 20χρονα της διδυμοποίησης Λουιζιάνας και Λευκάρων. Οι Λευκαρίτες είχαν την τιμή να μεταφέρουν στην Κύπρο τον μύθο της Μελουζίν και να τον παρουσιάσουν στους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού.
Ο μύθος λέει ότι η Mελουζίν ήταν μια από τις τρεις κόρες του Elina, βασιλιά της Αλβανίας και της νεράιδας Pressine που τιμωρήθηκε από τη μητέρα της, γιατί φυλάκισε τον πατέρα της σ’ ένα βουνό με τη βοήθεια των 3 αδελφών της. Αυτό έγινε λόγω του ότι ο πατέρας παράβλεψε την υπόσχεσή του να προσπαθήσει να μην κοιτάξει την μητέρα τους την ώρα που έφερνε στον κόσμο τα παιδιά του. Έτσι, η Μελουζίν καταδικάστηκε να μεταμορφώνεται σε δράκο κάθε Σάββατο. Αν όμως η Μελουζίν συναντούσε κάποιο που θα δεχόταν να την παντρευτεί, χωρίς να την κοιτάζει τα Σάββατα, θα μπορούσε να έχει μια ομαλή ζωή. Αν όμως αυτός παραβίαζε αυτόν τον κανόνα, τότε θα μεταμορφωνόταν σε ιπτάμενο δράκο για πάντα. Όταν ένας κυνηγός ο Raymondin, συνάντησε τυχαία την Μελουζίν στο δάσος, την ερωτεύτηκε αμέσως και την παντρεύτηκε.
Τα πρώτα 10 χρόνια όλα κυλούσαν ομαλά. Καθώς όμως άρχισε να τον τρώει η περιέργεια και η ζήλεια, ένα Σάββατο προσπάθησε να κρυφοκοιτάξει την Μελουζίν καταδικάζοντάς την να μεταμορφωθεί σε ιπτάμενο δράκο για όλα τα υπόλοιπα χρόνια – για πάντα. Από τότε πιστεύεται ότι η Μελουζίν πετά πάντα γύρω και πάνω από την πόλη της Λουιζινιάν σαν να την προστατεύει.
