Τα κοινά ανάμεσα σε: Λευκωσιάτη, Σκαλιώτη, Λεμεσιανό, Παφίτη τζιαι Κοτσινοχωρκάτη!

Λεμεσιανοί: Που τη μια κάθεσαι τζιαι ακούεις τους Λεμεσιανούς να σου λαλούν ότι σαν την Λεμεσό εν έσσιει, αν δεν επήες Λεμεσό δεν ξέρεις τι πάει να πει νυχτερινή ζωή. Ok, εν έχουν τζιαι άδικο, αλλά είπαν το μια, δκυο, τρεις, τζιαι παν ακόμα. Εν καλή τζιαι ωραία η πόλη σας, εκαταλάβαμεν το! 🙂

Λευκωσιάτες: Που την άλλη, κάθεσαι τζιαι ακούεις τους Λευκωσιάτες ότι σαν την Λευκωσία εν έσσιει. Ε τζιαι hey ρε φίλε μου! Ειδικά τούτοι, λαλούν λαλούν, αλλά στο τέλος το καλοκαίρι τους έννεν Λευκωσία, αλλά κάπου στη Λάρνακα, Λεμεσό τζιαι standard Αγία Νάπα.

Κατά τ’ άλλα, σαν την πόλη τους εν έσσιει!

Εξανακούσετε για τζείνη την διάλεκτο των Παφιτών αλλά που χωρκό; Όιι α; Ντάξει εν τζιαι εχάσετε τζιαι τίποτε. Μεταξύ μας, απλά εν να μιλούν, να μιλούν, να τελειώσουν τζιαι εσύ να προσπαθείς να καταλάβεις την πρώτη λέξη που είπαν ακόμα. 😉

Παρένθεση, κάτι έτσι εν τζιαι οι Κοτσινοχωρκάτες, αλλά με τη διαφορά ότι σαν μιλούν βαρετά χωρκάτικα, εν να σου σύρουν τζιαι το ”έχει και εν και ‘χει” – για να μεν τους πεις χώρκατους μετά.

Εσύ μπορεί να μεν συνεννοηθείς ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο Κυπραίο, αλλά μεταξύ τους, εν να σε θάψουν τζιαι χαπάρι εν θα πάρεις.

Ναι καλά εδκιάβασες: Club αλά… κυπριακά. Πήαινε σε ένα club τζιαι δε λλίο τι παίζει. Αν δεις κοπέλα τζιαι χορεύκει, τότε θα καταλάβεις ότι ανήκει σε μια που τες 4 περιοχές – όι τζιαι που τες 5. Δηλαδή: μια Σκαλιώτισσα, μια Κοτσινοχωρκάτισα, μια Λεμεσσιανή τζιαι μια Παφίτισα, εν θα την καταλάβεις. Αλλά εν να ξεχωρίσεις μια που τη Λευκωσία.

Γιατί το λαλώ τούτο; Λοιπόν, η Λευκωσιάτισσα εν θα χορεύκει, αλλά εν να κάθεται σε μιαν καρέκλα τζιαι να σούζει την κελλέ της πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά (ώσπου να πάθει κανένα αυχενικό), τζιαι να σηκωστεί να φύει. Δικαιολογία; Ότι θέλει να πάει σπίτι να ξεκουραστεί (που τι, δεν ξέρω!).

Πού θέλω να καταλήξω; Η Κοτσινοχωρκάτισα, η Λεμεσσιανή, η Σκαλιώτισα τζιαι η Παφίτισα άμαν παν club εν να χορέψουν μάνα μου!

Ντάξει τωρά μιλούμε! Το “διακριτικό” του Κυπραίου ιμίσσιη μου. Εγώ πάντως, ποτέ μου εν είδα ούτε ένα Κυπραίο (απ’ όλες τις επαρχίες) να εν διακριτικός. Βασικά, εν το μέγα κοινό των Κυπραίων (εν έναν μεγάλο κεφάλαιο τούτο). Απλά το “διακριτικό” του Κυπραίου αυτή τη στιγμή εγώ συστήνω να του κάμουμε μια μικρή αναβάθμιση.

Με λίγα λόγια όμως, έτσι πληροφοριακά για τζείνους που δεν ξέρουν, το “διακριτικό” του Κυπραίου εν τζείνο που περνάς που δίπλα του τζιαι γυρίζει την κελλέ του 180 μοίρες – αλλό νάκκο να πάθει αυχενικό, απλά για να δει τι φορείς. Αϊ γεια σου, τούτο!

Μέγα κοινό χαρακτηριστικό των Κυπραίων. Πε μου τα λλίο ρε άνθρωπε μου! Πάεις τζιαμέ στο γήπεδο, γιατί κάμνεις ολόκληρο καρκασιαλίκι; Γύρισε λλίο τζιαι δε σε άλλες χώρες πόσο φρόνιμοι είναι. Κάθουνται τζιαμέ, θωρούν που κοντά τη μάππα (γιατί λογικά έσσω μουρμουρά η γεναίκα τους) τζιαι μετά φεύκουν.

Εμείς δακάτω όιι!!! Αν δεν μάθει ολόκληρος ο κόσμος ότι έχασε η ομάδα μας εν γίνεται. Αν δεν πάθουμε φαρυγγίτιδα δεν γίνεται! Ρε μάνα μου, οι παίκτες μεταξύ τους βρίσκουν τα, εμείς τι παιδευκούμαστε; (Εν ρητορικές οι ερωτήσεις που κάμνω, όι να νομίσεις ότι περιμένω απάντηση)!

Ήρτε σου κανένα άλλο κοινό που έχουν μεταξύ τους οι Κυπραίοι;