Τον είπαν “Έλληνα Μαραντόνα”, τον είπαν “Νουρέγιεφ”, είναι όμως πολύ περισσότερο από αυτά. Είναι ο Βασίλης Χατζηπαναγή, ο μεγαλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.
Τόσο απλά, τόσο απέριττα, απλά επειδή είναι ένα ποδοσφαιρικό αστέρι αυτόφωτο, τα παρατσούκλια για ένα τεράστιο (και αδικημένο) ταλέντο σαν τον “Βάσια” είναι τόσο μα τόσο λίγα.
Γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα το 1954, στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Γονείς του ήταν ο Κυριάκος και η Χρύσα με καταγωγή από την κατεχόμενη σήμερα Άχνα.
Η ιστορία του στην Ελλάδα ξεκινά το 1975 όταν τον ανακαλύπτει και τον παίρνει στην Θεσαλλονίκη ο Ηρακλής. Αμέσως γοητεύει τους πάντες με τις μαγικές του ντρίπλες, τις απίστευτες κάθετες πάσες του και την αύρα που βγάζει μέσα στο γήπεδο.
Λέγεται εξάλλου πως μπορούσε να ντριπλάρει ακόμα και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο και όσοι τον είδαν αγωνιζόμενο έχουν να πουν πως κάθε άλλο παρά υπερβολή είναι.
Τόσο θεαματικός παίκτης ήταν που κατέχει το ρεκόρ τερμάτων από απευθείας εκτελέσεις κόρνερ (9 συνολικά)!
Έμεινε στον “Γηραιό” μέχρι και το 1991 όταν στα 36 του τερμάτισε την καριέρα του.
Παράλληλα, το 2003 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής από την ΕΠΟ ενώ η μεγαλύτερη διάκριση του ήταν η συμμετοχή του στην Μικτή Κόσμου το 1984 δίπλα σε μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου όπως ο Franz Beckenbauer, ο Kevin Keegan και ο Mario Kempes.
Μέσα σε όλη αυτή την λάμψη όμως η καριέρα του μεγάλου Βασίλη Χατζηπαναγή στιγματίστηκε από 2 γεγονότα που δεν έγιναν ποτέ.
Το πρώτο ήταν οι μόλις 2 συμμετοχές του με την Εθνική Ελλάδας (η μια στην τιμητική του) αφού είχε αγωνιστεί με τις μικρές εθνικές της Σοβιετικής Ένωσης.
Το δεύτερο ήταν η παραμονή του στον Ηρακλή καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Ιστορική ομάδα μεν ο “Γηραιός” αλλά όταν σε προσεγγίζουν ομάδες σαν την Arsenal και δεν μπορείς να πας γιατί είσαι δεμένος με συμβόλαιο είναι πράγματι είναι κρίμα και άδικο.
Ο μεγάλος “Βάσια” όμως ήταν σεμνός και ταπεινός χαρακτήρας, δεν θέλησε ποτέ προστριβές και έμεινε για μια ζωή στον “Ήρα” προς τέρψην των φίλων των κυανολεύκων αλλά και του ελληνικού ποδοσφαιρικού κοινού που τον χάρηκε για 15 και πλέον χρόνια.
