Θυμάσαι την πρώτη μέρα που εξεκινήσεις τις σπουδές σου; Πώς το εφαντάζεσουν; Να μεινίσκεις μόνος ή με τους γονείς σου;
Την ελευθερία να κάμεις ό,τι θέλεις, το άγχος αν θα τα καταφέρεις, το να έβρεις την ησυχία σου… Τα αμέτρητα πιάτα στο νεροχύτη μετά που 2 μέρες, τον ενθουσιασμό για τη νέα σου ζωή;
Θυμάσαι τζιείνη τη μέρα που ήσουν άρρωστος/η αλλά είσσιες εργασία να παραδώσεις;
Εμείς μαζέψαμε και σου παρουσιάζουμε τις κυριότερες διαφορές, όταν μένουμε: με τους γονείς μας Vs μόνοι!
1Το φαγητό
Τζιαμέ που είσαι μαθημένος να μπαίνεις σπίτι τζιαι να μοσχομυρίζει το φαΐ, να εν το ψυγείο πάντα γεμάτο – να κάμνεις τζιαι ιδιοτροπίες – ξαφνικά γίνεσαι πιστός οπαδός του… τριπτύχου: μακαρόνια, delivery, τάπερ στον καταψύκτη.
Υπάρχουν προβλήματα και προβλήματα στον κόσμο, αλλά σαν τον καθημερινό αγώνα για φαΐ του φοιτητή, εν έσσιει.
2Θέρμανση
Ήδη έκοψες 2 μήνες πίσω για ρεύμα, νερό τζιαι Internet. Στο κάτω-κάτω τι μπορεί να σου κάμει λίγη κρυαδούα; Εν καλή τζιαι η κουβέρτα. Εκτός που τούτο, εν ευκαιρία να πάεις στη βιβλιοθήκη να διαβάσεις που εν ζεστά.
Κάθεσαι, βλέπεις το άπειρο τζιαι αναπολείς τους τζιαιρούς που άλλοι εσσίζουνταν “να μεν κρυώσει το μωρό”.
3Δουλειές του σπιτιού
Όταν μένεις με τους δικούς σου συμβαίνει κάτι μαγικό. Τα ρούχα πλένονται και σιδερώνονται μόνα τους, τα δωμάτια συγυρίζονται αυτόματα, τα ράφια τα γεμίζει η Tinkerbell.
Αντίθετα, όταν μένεις μόνος εν τζιαι χρειάζεται να πλυνήσκεις τα ρούχα τόσο συχνά τελικά… Για σιδέρωμα ούτε λόγος. Συγυρίζεις μόνο τζιείνα που φαίνονται τζιαι για να πάεις ψούμνισμα, πρέπει να λείψουν τα απολύτως αναγκαία – καλαμάκια, καφές, ζάχαρη.
4Διάβασμα; Ποιο διάβασμα;
Ξεκινάς να διαβάζεις στο πατρικό σου. Θυμούνται οι γονείς σου ότι το γρασίδι θέλει κούρεμα, στέλνουν σε να πάρεις/φέρεις τα αδέρφια σου που τα φροντιστήρια. Μετά προφανώς τζιαι πρέπει να πάρεις περίπατο το σκύλο σας.
Εν κόκκαλα, πόσο να αντέξει το πλάσμα; Κουράζεσαι, εν διαβάζεις τίποτε ούλλη μέρα. “Πού είσαι διαμερισματούι μου;” σκέφτεσαι.
