Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή του Κυπραίου που, ο Θεός ο ίδιος να κατεβεί, εν θα αλλάξουν ποτέ.
Ένα που τούτα ούλα είναι οι χαρακτηριστικές ατάκες από τους λατρεμένους μας συγγενείς που είναι τόσο μα τόσο διαχρονικές.
Γι’ αυτό μαζέψαμε τις 4 πιο standard κουβέντες που σε κάθε οικογενειακή συνάντηση μετράς αντίστροφα ώσπου να σου την πουν:
1Τα jeans που τα “έφαε ο σσιύλλος…”
Μόλις σε βλέπει η γιαγιά σου με τούτες τις τρύπες αρχίζει να χάνει το χρώμα της, κάμνει το σταυρό της 5-6 φορές, πάει να λυποθυμήσει και τότε αρκεύκει “μα έφαεν σου το ο σσιύλλος μάνα μου το παντελόνι σου;”
Πού να της πεις οτι έδωσες και καμιά 50αριά ευρώ για τούτες τις τρύπες; Το καλύτερο; Να της το αφήσεις για κόντημα, και να σου ράψει και τις τρύπες μαζί, επειδή ενόμιζε ότι απλά εσσιηστήκαν κατά λάθος (μιλώ εκ πείρας…)
2“‘Πότε εν να χαρτωθείς;”
Γύρω στα 21-22 χρονών αρχίζουν και οι κουβέντες για χάρτωμα και συκώνουνται οι τρίχες της κεφαλής σου με το που ακούεις για χαρτώματα και πετσετάκια για προίκα.
Οι συγγενείς σου νομίζουν ότι εν όπως παλιά, που ένας 21χρονος αποφάσιζε να χαρτωθεί και να κάμει οικογένεια κιόλας. Πού να ξέρουν ότι πλέον ένας 21χρονος εν αναποφάσιστος, ακόμα και για το χρώμα για το… καλαμάκι του φραπέ;
3“Ούλλη την ώρα με τζιείνο το τηλέφωνο!”
Είσαι ούλλη την ώρα πας το κινητό και χαχανίζεις μόνος σου και θωρεί σε ο παππούς σου και αρχίζει: “Άφησ’ το λλίο τζιείνο το πράμα και μίλα μας. Ούλλη την ώρα τίκκι-τίκκι.“
Μιλώντας πάλι εκ πείρας, ο δικός μου απείλησε με ότι θα μου το πέτασσε μια φορά επειδή το εκρατούσα όλη την ώρα.
4“Κάτσε τζιαι λλίο σπίτι να μας δεις.”
Είσαι μαζί με την θεία, τον θείο κ.τ.λ., και είσαι έτοιμος να σαστείς να πάεις για κανένα καφέ.
Αρκεύκει η θεία: “Μείνε λλίο να σε δούμε, πού πάεις;” και άμεσως κουρτίζεται και η μάμα σου “Πότε έμεινε σπίτι και εν να μείνει τωρά; Εχτές η ώρα 4 μπήκε σπίτι.”
