3 φράσεις που χρησιμοποιείς λάθος στην καθημερινότητα σου (και δεν το ήξερες)!

Η έκφραση συναντάται και λανθασμένα στον πληθυντικό ως ασκοί του Αιόλου, που αν και χρησιμοποιείται συχνά, είναι λανθασμένη.

Γιατί; Ο Αίολος είχε έναν ασκό (και όχι πολλούς). Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο θεός των ανέμων Αίολος, διατηρούσε τους ανέμους κλεισμένους εντός ασκού, από τον οποίο και επέτρεπε να πνέουν αυτοί όποτε ήθελε.

Ο ασκός του Αιόλου είναι στοιχείο και στην πλοκή της Οδύσσειας του Ομήρου. Εκεί, ο ασκός αυτός δόθηκε στον Οδυσσέα. Οι ναύτες του όμως, από περιέργεια, τον άνοιξαν για να δουν τι περιείχε και οι άνεμοι ελευθερώθηκαν. Η θαλασσοταραχή που ακολούθησε προκάλεσε μεγάλες ζημιές στο καράβι του Οδυσσέα και είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τον προσανατολισμό του, μεγαλώνοντας το ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη.

Σήμερα χρησιμοποιείται ο όρος αυτός για πράξεις που έχουν ανεξέλεγκτες συνέπειες. Λέγεται τότε, ότι αυτός που έκανε την πράξη «άνοιξε τον ασκό του Αιόλου».

Το “πράσσειν άλογα” λοιπόν, δεν είναι πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, όπως τα μικρά πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.

Προέρχεται από το ενεργητικό απαρέμφατο του ρήματος “πράττω” ή/και “πράσσω“, που είναι το “πράττειν” ή/και “πράσσειν” και το “άλογο” (που είναι ουσιαστικά), το ουσιαστικό “λόγος”= λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά.

Α-λογο= παράλογο => Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα.

Η φράση ανάγεται στην αρχαιότητα και πρωτοδιατυπώθηκε από τον Κλεόβουλο τον Λίνδιο ως «μέτρον άριστον», που σημαίνει ότι το καλύτερο είναι να αποφεύγουμε τις ακρότητες και να τηρούμε το μέτρο σε κάθε πτυχή της δημόσιας και προσωπικής μας ζωής.

Ωστόσο, στο πέρασμα των αιώνων, προστέθηκε το «παν» μπροστά στη φράση και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε από λόγιους της Βυζαντινής περιόδου ως «παν μέτρον άριστον». Βέβαια, λέγοντας «παν μέτρον άριστον», δηλαδή «κάθε μέτρο είναι το άριστο», ομολογουμένως προκαλείται νοηματική ασάφεια, σε σημείο που να θεωρείται λανθασμένο.

Η σωστή έκφραση, η οποία και αποδίδει το ακριβές νόημα της αποφυγής των άκρων, είναι όντως το «μέτρον άριστον». Βέβαια η φράση αυτή είναι αντικείμενο συζήτησης εδώ και χρόνια και πάρ’ οτι και ο ίδιος ο σπουδαίος καθηγητής και γλωσσολόγος Μπαμπινίωτης προτείνει το ”μέτρον άριστον” δεν απορρίπτει και το ”παν”. Καλό είναι όπως και να ‘χει να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση και στη μια και στην άλλη άποψη.

Εσύ έκανες ποτέ λάθος σε κάποια φράση από αυτές;