fbpx

Όσα μας είπε ο ηθοποιός Αντρέας Αριστοτέλους για τη θεατρική του καριέρα και τα σχέδια του!

Ο Αντρέας Αριστοτέλους είναι ηθοποιός και κατάγεται από τη Λεμεσό την πόλη που δεν “κοιμάται” ποτέ, όπως λέγεται!

Αναμφίβολα πρόκειται για άτομο που έχει πείσμα και θέληση και αυτό κάνει, καθώς η ενασχολησή του με το θέατρο ξεκινάει δειλά-δειλά στην εφηβεία και συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία στο σήμερα!

Πάμε να δούμε όσα μας είπε πιο κάτω:

 

Γεια σου Αντρέα. Προέρχεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας σου είναι φωτογράφος, ο μικρός σου αδερφός ασχολείται με το τραγούδι. Έπαιξε κάποιο ρολο αυτό στην επαγγελματική σου επιλογή;

Πράγματι, είμαι ευτυχής, που μεγάλωσα σε μια οικογένεια που μας άρεσαν οι τέχνες. Ο καθένας όμως, μια ξεχωριστή τέχνη. Μεγάλωσα σίγουρα μέσα στις φωτογραφίες, εφόσον και οι δυο μου γονείς ασχολούνται με την φωτογραφία.

Παρ’ όλ’ αυτά, από μικρός θυμάμαι να ερχόμαστε Αθήνα και πάντα μα πάντα τα βράδια ήταν αφιερωμένα στο θέατρο. Από τριών χρονών λέμε τώρα. Είχα την τύχη να δω μεγάλα ονόματα και προσωπικότητες στο θέατρο. Ενώ στην Κύπρο δεν με πήγαιναν θέατρο, τα ταξίδια μας εδώ, ήταν η χαρά του θεάτρου.

Η μαμά μου έχει μια αδυναμία στο θέατρο. Δεν θα την έλεγα θεατρόφιλη, εφόσον δεν το έχει στην καθημερινότητα της ή στις προτεραιότητες της πια, αλλά της αρέσει πολύ. Έχει κρίση και συμφωνούμε πολύ. Στην εφηβεία μου πηγαίναμε μαζί στην Κύπρο θέατρο. Μετά μόνος μου.

Μόνος μου έχω δει τις πιο πολλές παραστάσεις. Και Κύπρο και Αθήνα. Πάντα υπήρχε και η επαφή μας με την μουσική. Συναυλίες, μουσικές σκηνές κτλ. Ίσως και ο αδερφός μου, που θαυμάζω πολύ για το ήθος του, το ταλέντο του, επηρεάστηκε απ’ αυτά τα ακούσματα μικρός. Και μέσα σε όλα αυτά και μια μεγάλη αδερφή που αγαπά και την μουσική, παίζει κάποια μουσικά όργανα, αθλήτρια, και φυσικά αγαπά και το θέατρο.  Νιώθω ευγνώμων ως προς τους γονείς μου για τις εικόνες που απέκτησα.

Νιώθω τυχερός που μεγάλωσα σε μια οικογένεια που αγαπά κάθε μορφή τέχνης. Αυτή η αγάπη με επηρέασε. Οι πολλές εικόνες που κουβαλώ μαζί μου μέχρι σήμερα.

Έχεις τρεις «ιδιὀτητες»: ηθοποιός – θεατρολόγος – συγγραφέας. Υπερισχύει κάποια από τις τρεις;

Και οι τρεις. Μέσα μου αγαπώ το ίδιο και τα τρία. Προσπαθώ και παθιάζομαι και για τα τρία. Αν υπήρχαν και παραπάνω θα προσπαθούσα για όλα. Τα επέλεξα γιατί τα αγαπώ. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα. Νιώθω τυχερός και χαρούμενος κάθε φορά που δουλεύω στο καθένα ξεχωριστά.

Η συγγραφή είναι κάτι πιο μοναχικό, που απολαμβάνω μαζί με τον υπολογιστή μου. και ξαφνικά πας σε μια ομάδα ηθοποιών και δημιουργείς και μπαίνεις σε ένα ρόλο, σε μια παρέα. Και ύστερα πας στη διδασκαλία. Με ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο και θέλουν κάτι από ‘σένα να τους μάθεις. Ε πες μου τώρα ποιο απ’ αυτά πρέπει να διαλέξω. Όλα.

Όσο μπορώ θα πειραματίζομαι και να προσπαθώ. Δεν νιώθω ότι κατέκτησα κάτι απ’ όλα. Το προσπαθώ όμως. Κι αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίζω.

Έχεις εξασκήσει μέχρι τώρα το επάγγελμα του θεατρολόγου και πόσες ευκαιρίες έχει αυτό σήμερα;

Έχω διδάξει ελάχιστες φορές. Τώρα είμαι σε μια διαδικασία γραφής όσο αφορά μια έρευνα για το ερασιτεχνικό θέατρο για ένα βιβλίο. Με ομάδα έχω την τύχη να είμαι υπεύθυνος για 5η χρονιά στην ερασιτεχνική ομάδα της Γερμασόγειας στη Λεμεσό και ανεβάζουμε κάθε χρόνο ένα έργο. Από εκεί ξεκίνησα σαν μαθητής και τώρα σαν δάσκαλος.

Εδώ και δυο μήνες με τον Γιάννη έχουμε και την ερασιτεχνική ομάδα Replica, που κάνουμε διάφορες ασκήσεις γύρω από το θέατρο. Κάνουμε μαθήματα στο Art Βrut στο Θησείο. Είναι μια γερή δυνατή ομάδα που προσπαθεί.

Δυστυχώς δεν έχεις πολλές ευκαιρίες να δουλέψεις σαν θεατρολόγος στις μέρες μας. Όπως και πολλά άλλα επαγγέλματα όχι μόνο αυτό. Θέλω να δουλέψω και στο θεωρητικό κομμάτι. Εύχομαι να έρθει κι αυτό κάποια στιγμή. Ας μη μιλήσουμε για διορισμούς σε σχολεία και τέτοια. Αυτό πονάει πολλούς…

Ποια η πορεία σου μέχρι τώρα στο χώρο του θεάτρου;

Για το θέατρο μπορώ να σου μιλάω για ώρες ατελείωτες και γι’ αυτά που έκανα. Όχι γιατί είναι πολλά, αλλά γιατί είναι μέσα στην καρδιά μου. Το πιο βασικό και μεγάλο μου βήμα είναι ο θίασος που έχουμε με τον Γιάννη, την Replica. Εκεί έδωσα όλη μου την ενέργεια, την αγάπη, τη διαθεσιμότητα, τις αγωνίες μου όλα όλα όλα. Και έφτασε σε ένα σημείο να ζω εξ ολοκλήρου από το θέατρο.

Έχουμε κάνει πολλά έργα τα τελευταία χρόνια. Φέτος καταφέραμε να κάνουμε δυο sold Out παραστάσεις σε κείμενα δικά μου και σκηνοθεσία του Γιάννη. Το «Πέφτει η νύχτα στο Πικέρμι» και το «Ηδυπάθεια» που άφησαν και αφήνουν τις καλύτερες κριτικές. Είναι χαρά μας να γεμίζουν πια τα θέατρα που δουλεύουμε. Ο κόσμος μας εμπιστεύεται.

Φυσικά συνεχίζουμε και τα αφιερώματα μας κάθε μήνα στο Art bRut για δεύτερη χρονιά. Έχω τις καλύτερες εμπειρίες στο θέατρο από το 2011 που δουλεύω στην Αθήνα. Και σαν ηθοποιός και σαν συγγραφέας.

Είμαι ένας Κύπριος μόνος του εδώ, και έχουν παικτεί πάνω από 30 έργα μου στην Αθήνα.

Άρα με τον αριθμό που σου λέω καταλαβαίνεις την αγάπη που νιώθω και τη λαχτάρα μου να δουλεύω εδώ με σεβασμό. Φυσικά και σαν ηθοποιός έχω μεγάλη τύχη, γιατί δούλεψα και στην Replica αλλά και σε άλλες ομάδες σε πολύ καλές παραστάσεις.

Είμαι ευλογημένος στο θέατρο. Μπορώ να μιλάω ασταμάτητα για την πορεία, την εμπειρία μου εδώ. Ίσως στην Κύπρο να μην μου συνέβαινε ποτέ, γιατί ποτέ δεν θα εμπιστευόταν κάποιος, γιατί ΔΕΝ είμαι όνομα. Εδώ δεν τους αφορά.

Φυσικά έχουμε έρθει στην Κύπρο για περιοδεία και πήγαν οι παραστάσεις εξαιρετικά αλλά εδώ (Αθήνα) έχει μια άλλη μαγεία. Έρχονται έτοιμοι για όλα οι θεατές. Στην Κύπρο δεν ξέρω αν μπορούν να με εμπιστευτούν.

Θέλω να δουλέψω όμως τόσο πολύ στην Κύπρο ξανά και να δημιουργήσω. Εύχομαι να γίνει σύντομα!

Πώς εισπράτεις την ανταπόκριση του κόσμου σε μια ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία;

Με τον ίδιο τρόπο. Τώρα τουλάχιστον που μεγάλωσα. Μικρός έπαιρνα κατάκαρδα μια θεατρική αποτυχία. Άλλωστε από τα 19 μου δουλεύω δίπλα σε επαγγελματίες στην Κύπρο. Έμαθα λίγο πως τσουλάει το πράγμα με τις θεατρικές παραστάσεις. Και από τα 21 μου έχω τη δική μου θεατρική ομάδα στην Αθήνα με τον Γιάννη Κλειδέρη, την Replica. Άρα από τα 21 μου έζησα και αποτυχίες και επιτυχίες. Και οι δυο με γεμίζουν σκέψεις.

Πώς να μην ξανακάνουμε το ίδιο βήμα και πώς να πάμε και ένα βήμα μπροστά μετά από μια επιτυχία;

Χαίρομαι με την επιτυχία και αυξάνω τον πήχη για την επόμενη δουλειά. Επίσης μέσα από μια επιτυχία καταφέρνεις να σε ακολουθεί μια μερίδα κόσμου στην επόμενη σου προσπάθεια. Είμαι τυχερός γιατί μέσα από τη δουλειά μου, γνώρισα κόσμο, με γνώρισε ο κόσμος. Παίζω έργα που θέλω, που θέλει και ο κόσμος. Μικρός το απολάμβανα πιο πολύ. Όλα στην υπερβολή. Και η αποτυχία επίσης.

Γιατί μια αποτυχία σημαίνει πολλά. Αγαπώ την επαφή με τον κόσμο. Είναι και ένας βασικός λόγος θεωρώ που κάνω κι αυτή τη δουλειά.

Φέτος για παράδειγμα, στο «Πέφτει η νύχτα στο Πικέρμι» δεν έφευγα αν δεν χαιρετούσα τον κόσμο που περίμενε να μας χαιρετήσει. Αυτή η τιμή που σου κάνουν είναι κάτι ξεχωριστό. Αν φύγουμε από τη θεατρική μου δραστηριότητα και πάμε στις υπόλοιπες, νομίζω πως επειδή ψάχνω ακόμη τον δρόμο μου και οι απογοητεύσεις έρχονται, ακόμη δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ απέναντι σε μια αποτυχία. Θέλει δουλειά με το μέσα μου.

 Θα ήθελες να είσαι σε αύτο τον χώρο ως μόνιμο βιοποριστικό επάγγελμα;

Ποιος δεν θα θελε να ζει από το όνειρο του, τις σπουδές, τα πτυχία του; Δεν θα γίνω εγώ η εξαίρεση. Και ευχή μου είναι πραγματικά να δουλεύει ο καθένας, αυτό που θέλει και λαχταρά.

Γι’ αυτό κάνουμε κάποιες επιλογές και αποφασίζουμε να σπουδάσουμε κάτι. Να αφιερώσουμε τον χρόνο μας, να διαβάσουμε, να ονειρευτούμε.

Άρα λογικό είναι ότι μετά το πρώτο σου βήμα ως πτυχιούχος να θες να δουλέψεις, να δημιουργήσεις και να πληρώνεσαι απ’ αυτό. Είναι άσχημο να δουλεύεις για τα προς το ζειν σε μια δουλειά που δεν σου αρέσει. Και μόνο αυτό γίνεται σήμερα και είναι κρίμα. Και μένουν να δουλεύουν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Βαρετό και ανούσιο.

Μένουν οι ίδιες ιδέες, οι ίδιες φάτσες. Και δεν μιλάω μόνο για το θέατρο – τηλεόραση αλλά και για όλα τα επαγγέλματα. Όταν οι νέοι άνθρωποι δημιουργούν καταφέρνουν το άπιαστο και τα παραδείγματα είναι πολλά. Άρα όλοι κυνηγάμε τη μια ευκαιρία… Θα έρθει!

Θα ήθελες να δώσεις ένα μήνυμα στους νέους που τώρα τελειώνουν τις σπουδές τους;

Δεν ξέρω αν είμαι σε θέση να δώσω κάποια συμβουλή εγώ. Το μόνο που μπορώ να πω αλλά όχι σαν συμβουλή αλλά σαν πρόταση, είναι να ρισκάρουν και να δοκιμάσουν τα πάντα. Και να σβήνουμε κάθε απογοήτευση. Μόνο έτσι προχωράμε.

Και να γεμίζουμε εμπειρίες γύρω από το θέατρο. Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου. Ποτέ σε καλούπια και σε κουτάκια.

Photo Credits: Προσωπικό αρχείο Αντρέα Αριστοτέλους

Ευχαριστούμε τον Αντρέα για όσα μοιράστηκε μαζί μας και του ευχόμαστε ότι καλύτερο για το μέλλον! 🙂

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending