Το ιαπωνικό είναι σαφώς ένα πρωτάθλημα που αν όχι κανένας, πολύ λίγοι Κύπριοι το παρακολουθούν περισσότερο για στοιχηματικούς σκοπούς ίσως. Από το συγκεκριμένο πρωτάθλημα όμως ξετυλίχθηκε πριν μερικά χρόνια μια απίστευτη ιστορία που δείχνει σε πολύ μεγάλο ποσοστό την δύναμη που έχει το ποδόσφαιρο. Είναι η ιστορία της Vegalta Sendai και πως ο σεισμός του 2011 έκανε την ομάδα πραγματικά άτρωτη.
Δες πώς παρακάτω:
Καταρχάς, οι οπαδοί της Vegalta έχουν στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου μια φήμη παρόμοια με αυτή που έχουν οι φίλοι της St. Pauli στην Ευρώπη. Είναι δηλαδή φωνακλάδες, παθιασμένοι και απίστευτα πιστοί στην ομάδα τους.
Στις 11 Μαρτίου 2011, όμως, η πόλη Sendai όπως και ολόκληρη η ανατολική ακτή της Ιαπωνίας πλήγηκε από σεισμό της τάξης των 9 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ. Ο σεισμός προκάλεσε τσουνάμι και όπως καταλαβαίνεις, η πόλη καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από τον μεγαλύτερο σεισμό που έπληξε ποτέ την χώρα. Οι απώλειες ήταν συνολικά πάνω από 19 χιλιάδες νεκροί.
Στην Sendai, το στάδιο της Vegalta χρησιμοποιήθηκε σαν σημείο σύναξης των προσφύγων, σαν καταφύγιο αν προτιμάς. Οι οπαδοί της ομάδας προσπάθησαν να οργανώσουν παροχή βοήθειας παρακινόντας, παράλληλα, ανθρώπους από ολόκληρη την Ιαπωνία να βοηθήσουν.
Έξι βδομάδες αργότερα, η Vegalta έδωσε τον πρώτο της αγώνα μετά την τραγωδία αντιμετωπίζοντας την Kawasaki στο Τόκιο. Για αρκετούς οπαδούς της φιλοξενούμενης Vegalta ήταν η πρώτη ευκαιρία να δουν αν οι φίλοι τους ζουν.
Αυτό που συνέβη όμως μόλις βγήκαν οι παίκτες από τα αποδυτήρια ήταν πραγματικά εκπληκτικό. Οι ποδοσφαιριστές, που λες, της Vegalta αντίκρισαν 3500 χιλιάδες οπαδούς τους να τραγουδούν με ένα στόμα μέσα στη βροχή το τραγούδι – σήμα κατατεθέν τους, το “Take me home, country road“. Την ίδια ώρα, είχαν αναρτήσει ένα πανό που δήλωνε πως η ομάδα δεν θα έχανε παιχνίδι μέχρι να χτιστεί ξανά η πόλη τους.
Μέσα στους επόμενους μήνες, λοιπόν, η Vegalta “έτρεξε” ένα σερί 11 αήττητων παιχιδιών και από φαβορί για την διαβάθμιση τερματίσε στην 4η θέση της βαθμολογίας! Ήταν η καλύτερη θέση στην οποία τερμάτισαν ποτέ στην πρώτη τους χρονιά στην Α’ Κατηγορία!
Η ομάδα δεν είχε αλλάξει, δεν είχαν έρθει, ούτε είχαν φύγει ποδοσφαιριστές ή προπονητές. Αυτό που είχε όμως αλλάξει ήταν η ικανότητα των οπαδών της ομάδας να “νικήσουν” την τραγωδία με όχημα το ποδόσφαιρο.
Ήταν η πιο τρανταχτή απόδειξη πως όταν η ομάδα και οι οπαδοί της είναι ενωμένοι όχι μόνο μια ομάδα αλλά μια ολόκληρη χώρα μπορεί να αναστηθεί!
