5+1 θετικά που έχουν ΜΟΝΟ όσοι κάνουν τη φοιτητική τους ζωή στην Κύπρο!

Πρώτος τζιαι καλύτερος λόγος εν το φαΐ. Υπάρχει κάτι πιο πειστικό που τούτο; Ξαφνικά, καθώς σπουδάζεις Κύπρο, επείνασες.

Ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή σε περιμένει το τρουλλωμένο πιάτο της μάμμας – με όλα τα συναφή. Τι να λέμε…

• Εν η σούβλα την Κυριακή, εν η γιαγιά σου που θα πάεις να τη δεις το Σάββατο τζιαι εν να φύεις με χοληστερόλη, ζάχαρο τζιαι τριγλυκερίδια.

• Εν ο Ζορπάς τζιαι η Πανδώρα ως τα ξημερώματα.

• Εν οι ταβερνούες σου να πάεις να φάεις να σπάσεις.

Στην Αγγλία (ή αλλού… για να μεν δημιουργώ στερεότυπα!), τι θα έκανες, οέο;

Ο δεύτερος λόγος εν το αεροπλάνο. ΝΑΙ. Άφησ’ το πως εν ωραία η φωτογραφία και καλά “όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η Γη μπλα μπλα μπλα..“.

Πώς μπορείς να παένεις τζιαι να έρκεσαι Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοτζαίρι τόσον άνετος μόνος σου μες τζείν’ το πράμα το κλειστοφοβικό; Καταρχάς, διανοείσαι ίνταλως πετά;

Αν πει τζι’ αρκέψει να σούζεται, νομίζεις κάθεσαι μες στην κάσσια του διπλοκάμπινου του παππού σου, τζιαι κάμνετε drift πας την ανηφόρα που εν η σσιονίστρα του Τροόδους.

Τζιαι μεν μου πεις τα μουσκουρούθκια του τύπου “εγώ πριν προλάβει να απογειωθεί τζοιμούμαι“. ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ για ‘μενα, όσα χάπια τζιαι αν πιω. Αν εσπούδαζα εξωτερικό είσσιεν να ξεκινώ κολυμπώντας, με βάρκα την ελπίδα (βασικά χωρίς βάρκα) που τον Αύγουστο για να φτάσω Οκτώβρη, παρά να μπω σε αεροπλάνο. Τέλος πάντων!

Μείνε δαμέ να πατάς γη, με το αυτοκινητούδι σου, σίουρα πράματα (δαμέ προκύπτει το 3ο προτέρημα του να σπουδάζεις Κύπρο)!

Όπως έλεγα πιο πάνω, το να είσαι φοιτητής με αυτοκίνητο δεν έσσιει λάθος. Ας πούμε γίνεται 4 η ώρα τη νύχτα τζιαι ετελειώσετε το διάβασμα (ποιο;), τζιαι δεν έσσιετε ύπνο. Εν το πιάνετε να πάτε γυρό να φάτε κανένα παγωτούι;

Εν παένεις στο Μόλο (αν σπουδάζεις Λεμεσό), να κάτσεις να πίνεις μπίρες πας στην αποβάθρα; Εν πάτε με την παρέα σου καμιάν εξόρμηση σε κανένα χωρκούδι;

Βασικά όπως τζι’ αν το δεις, εν ωραίο πράμα (φτάνει να έσχιεις πεζίνα βέβαια, αλλά ντάξει σκεφτούμαστεν τα θετικά)…

O τζιαιρός! Σκέφτου ήλιος, παραλίες, κλαμπάκια καλοκαιρινά, μα τι να λέμε τώρα… Οκ σε περίοδο πανεπιστημίου εν φθινόπωρο – χειμώνας -άνοιξη, οπότε ακόμα εν έσσιεις έννοια τις θάλασσες… αλλά πάλε!

Ήλιος μαϊ φρέντ! Σάζει σου κατευθείαν τη διάθεση, ακόμα τζιαι αν διαβάζεις για εξετάσεις! Ενώ Αγγλία… Εντάξει, σταματώ.. 🙂

Προτέρημα του να σπουδάζεις Κύπρο είναι, επίσης, ότι έσσιεις την ευκαιρία να σάσεις την εικόνα που είσσιες στο μυαλό σου για άτομα που άλλες πόλεις. Ναι, ναι, άκου με που σου λαλώ, κάτι ξέρω!

Πάεις για σπουδές σε άλλη πόλη, σιγά-σιγά κάμνεις την παρέα σου (η οποία αποτελείται με άτομα από όλες τις πόλεις), τζιαι ξαφνικά τζιαμέ που ελάλες π.χ. “Εεε πελλέ εν τέλεια χάι κλας τούτες οι Λευκωσιάτισσες“, λαλείς “Ρεεε φίλε πολλά τσιάκκος η πελλή μου α!“… και πάει λέγοντας).

Εδώ αξίζει να σημειωθέι ότι μαθαίνεις τζιαι “ξένες” γλώσσες: βουνιώ, τσσσιάντα, πακέΤΤΤΤο, ταπέττο, κ.τ.λ.

Κλείνοντας, εν καλό να ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή έσσιεις κάποιον δίπλα σου. Σίουρα εν πολλά ωραίο να ανεξαρτητοποιείσαι, εννοείται!

Απλώς, αν αποφασίσεις να μείνεις, εν θετικό το ότι αν σου τύχει οτιδήποτε σοβαρό (μη κακό) εν να μπορείς να αποταθείς σε κάποιον δικό σου άμεσα!

Αν σε έπεισα καλώς, αν όι, πάλε καλώς. Κάμε τζιείνο που θέλεις (αλλά αντέχεις το αεροπλάνο; Σοβαρά τωρά…)!