Με την τροπή που πήρε το φετινό πρωτάθλημα και κύπελλο φούτσαλ αποδείχθηκε περίτρανα πως πρόκεται για το πλέον αναπτυσσόμενο άθλημα στην Κύπρο αυτή τη στιγμή. Το ποδόσφαιρο στον τόπο μας ολοένα και χάνει από την αίγλη του, το μπάσκετ και η πετόσφαιρα στηρίζονται ουσιαστικά σε προσπάθειες λίγων (παραγόντων, αθλητών, φίλων του αθλήματος) ενώ ούτε λόγος για το χάντμπολ, το πόλο, το τένις και τόσα άλλα αθλήματα.
Αντίθετα, στο φούτσαλ, στο οποίο φαίνεται να υπάρχει μια σοβαρή στήριξη τα τελευταία χρόνια τόσο από την ομοσπονδία όσο και από χορηγούς, έχουν γίνει δραματικά βήματα βελτίωσης του αθλήματος.
Εκεί που παλαιότερα ήταν υπόθεση των 2 μεγάλων της Λευκωσίας (Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ), το πλασάρισμα της Ανόρθωσης τα τελευταία 3 χρόνια, της ΑΕΛ φέτος αλλά και η προσπάθεια εκ μέρους της ΑΕΚ να συντηρήσει το τμήμα έχουν δώσει στο πρωτάθλημα μια ωραία νότα.
Παράλληλα, ο νέος τρόπος διεξαγωγής του φετινού μαραθωνίου με την εισαγωγή των play-off έδωσε την δυνατότητα σε όλες τις ομάδες να παίξουν τα ρέστα τους για τον τίτλο. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το γεγονός πως η 4η στο τέλος της κανονικής διάρκειας της σεζόν, Ομόνοια, μονομάχησε στον τελικό του πρωταθλήματος με την 2η Ανόρθωση δεν υπάρχει.
Ακόμα, μπορεί να μην κινείται σε “επαγγελματικά” πλαίσια αλλά σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο στηρίζεται πραγματικά ο Κύπριος φουτσαλιστής. Σε καμιά ομάδα δεν έπαιξαν περισσότεροι από 6 ξένοι φέτος ενώ στην πρωταθλήτρια Ανόρθωση, χαρακτηριστικά, 3 Κύπριοι αγωνίστηκαν διψήφιο αριθμό αγώνων (Κωνσταντίνος Κουλουμπρής, Οδυσσέας Οδυσσέως και Φάνος Χαρή) χωρίς να παραγνωρίζονται οι συμμετοχές του Χρίστου Κόκκινου, του Νικόλα Κουππαρή, του Χριστόφορου Χριστοφή αλλά και του Χρίστου Νικολάου. Άσε που ένα σωρό βλαστάρια περιμένουν την ευκαιρία τους να καθιερωθούν.
Όσο για θέαμα; Όταν υπάρχουν παιχνίδια που τελειώνουν με 6-5, 7-6, 5-2 και αρκετά άλλα μεγάλα σκορ τα περισσότερα λόγια είναι μάλλον περιττά. Αρκεί κανείς να δει τα στιγμιότυπα του περσινού τελικού κυπέλλου φούτσαλ για να καταλάβει πόσο όμορφο είναι το άθλημα!
Καταληκτικά, μπορεί να λεχθεί πως σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που μάλλον μαραίνεται, το φούτσαλ στην Κύπρο μόνο μπροστά μπορεί να πάει όσο ασχολούνται με αυτό ανθρώποι που πραγματικά θέλουν το καλό των ομάδων τους αλλά και του αθλήματος.
