Ο Θανάσης Ιωάννου είναι ένας ταλαντούχος ηθοποιός που έτυχε να γνωρίσουμε καλύτερα, με αφορμή την ενδιαφέρουσα θεατρική παράσταση που έλαβε πρόσφατα μέρος. Είχε τίτλο “Smiley” και πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Pride Days ’17, διοργανωμένο από το Cyprus Pride.
Όπως μας ανέφερε, ζούσε στην Αθήνα 15 χρόνια, εκ των οποίων τα 12 έπαιζε στο Εθνικό Θέατρο. Παράλληλα, ασχολήθηκε με το χορό και τη μουσική. Του αρέσουν οι ειλικρινείς άνθρωποι, αυτοί που προσφέρουν τη χαρά τους. Συζητά επίσης ανεξάντλητα και η ευχή του για όλους είναι υγεία.
Πρόσφατα λοιπόν, πρωταγωνιστούσε μαζί με τον Χάρη Ευριπίδου σε μια ανατρεπτική θεατρική κωμωδία (“Smiley“) του συγγραφέα Guillem Clua. Η υπόθεση αφορούσε δύο αγόρια που μαλώνουν και παλεύουν να βρουν την αγάπη, σε μια εποχή που ο ρομαντισμός έχει χαθεί.
Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα, με βάση όσα μας είπε στην πιο κάτω συνέντευξή μας:
Γεια σου Θανάση. Αρχικά θέλεις να μας αναφέρεις τους λόγους που σε ώθησαν να ασχοληθείς με την υποκριτική; Ποια ήταν η αφορμή;
Γεια και σε εσάς! Καταρχάς εύχομαι να σας πετυχαίνω σε μια όμορφη φάση της ζωή σας. Τώρα, μιλώντας για υποκριτική, θα μπορούσαμε να κάνουμε χιλιάδες αναφορές… Είναι ένα μεγάλο και ανεξάντλητο θέμα. Ο καθένας αποφασίζει ν’ ασχοληθεί με την υποκριτική για τους δικούς του λόγους.
Ο λόγος που εγώ ασχολήθηκα ήταν σχεδόν αστείος. Μικρός ήθελα να εξιχνιάσω τη μαγεία και το μυστήριο των παρασκηνίων. Αυτό το σκοτάδι που σε οδηγεί στο φως. Έτσι λοιπόν το παρασκήνιο με οδήγησε στο δικό μου προσκήνιο.
Με ποια αφορμή σου έγινε η πρόταση για να συμμετέχεις στη θεατρική παράσταση «Smiley» των φετινών PRIDE DAYS ’17 από το Cyprus Pride;
Η πρόταση για το “SMILEY” μου έγινε από το θέατρο Versus. Αρχικά από το Νεοκλή Νεοκλέους και μετέπειτα από το Μαρίνο Ανωγυργιάτη, σκηνοθέτη της παράστασης.
Δέχθηκα καθώς πρόκειται για ένα υπέροχο έργο, ενός Καταλανού συγγραφέα, του Guiliem Clua, που θίγει αλήθειες και μόνο.
Πώς βλέπεις την αντιμετώπιση των συνανθρώπων σου προς τη ΛΟΑΤΙ κοινότητα μετά τα πρώτα φεστιβάλ από το Cyprus Pride;
Οι άνθρωποι έχουν αλλάξει κι όσο ζούμε, θα συνεχίζουν ν’ αλλάζουν. Όσο γνωρίζεις τον άνθρωπο και βλέπεις καταστάσεις μαθαίνεις ένα: πως στην τελική όλοι είμαστε ίσοι.
Δεν διαφέρουμε σε τίποτα. Το συναίσθημα είναι ένα και είναι κοινό.
Πώς πιστεύεις πως η συμμετοχή σου και το μήνυμα της θεατρικής παράστασης επηρέασαν το κοινό του συγκεκριμένου φεστιβάλ;
Δεν γνωρίζω πώς επηρέασε η συμμετοχή μου ή η ίδια η παράσταση. Αυτό που γνωρίζω είναι πως για δύο μήνες που παιζόταν το “Smiley”, μόνο αγάπη και συγκίνηση εισέπραττα απ’ όλο τον κόσμο.
Αυτό το αίσθημα είναι φοβερό όταν το νιώθεις. Το βλέπεις στα μάτια τους.
Τι διαφορετικό πιστεύεις ότι χρειάζεται να γίνει ώστε να υπάρχει περισσότερη αποδοχή της ΛΟΑΤΙ κοινότητας, πέραν από τις ενέργειας του Cyprus Pride;
Αν όλοι είμαστε ειλικρινείς και φέρουμε την αλήθεια μας, πιστέψτε με, τίποτα δεν χρειάζεται παραπάνω. Αυθεντικότητα και ειλικρίνεια θέλει η ζωή, τίποτα άλλο.
