Χώρισες πρόσφατα; Δες πώς να το ξεπεράσεις μέσα από 5 στάδια!

Το πρώτο στάδιο του χωρισμού, είναι αυτό του σοκ, της άρνησης.

Λέμε δηλαδή στον εαυτό μας «δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό» ή «περαστικό θα είναι, θα είμαστε και πάλι μαζί»

Kάνουμε γενικά σκέψεις που δείχνουν τη δυσκολία μας να αποδεχτούμε αυτό που συνέβη, τύπου «δεν μπορεί να με ξεπέρασε τόσο γρήγορα», «προσπαθεί να μου δείξει κάτι» κλπ.

Ουσιαστικά δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τον χωρισμό ακόμα.

Το 2ο στάδιο είναι ο θυμός. Μπορεί να είμαστε θυμωμένοι με τον/την πρώην μας που δεν συμπεριφέρθηκε όπως περιμέναμε ή που δεν προσπάθησε για τη σχέση αρκετά.

Ίσως να είμαστε θυμωμένοι με τους εαυτούς μας για τα λάθη που κάναμε ή που δεν καταλάβαμε έγκαιρα ότι δεν ταιριάζουμε και τόσο τελικά. Κακία, άσχημα και πικρόχολα συναισθήματα και νεύρα βγαίνουν στην επιφάνεια.

Tip: Καλό είναι, όταν βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο, να ΜΗΝ προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με το άλλο πρόσωπο, γιατί δύσκολα θα συνεννοηθούμε όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι – ιδίως όταν ο σύντροφός μας ήταν αυτός που επιθυμούσε να διακόψει τη σχέση.

Το τρίτο στάδιο είναι το «παζάρεμα». Τότε είναι που προσπαθούμε να κάνουμε συμφωνίες και συμβιβασμούς.

Ίσως να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να έχουμε μια ανοιχτή σχέση με τον πρώην ή να λέμε: «εάν έκανες αυτό, τότε θα ένιωθα καλύτερα και η σχέση μας θα μπορούσε να σωθεί».

Ίσως επίσης να παζαρεύουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και να σκεφτόμαστε «εάν ήμουν καλύτερη/ος σύντροφος, θα τον/την έφερναν ξανά κοντά μου, εάν έκανα αυτό, εάν δεν έκανα το άλλο» και άλλα πολλά.

Εδώ συχνά καταλήγουμε να ρίχνουμε ευθύνες στον εαυτό μας, που στην πραγματικότητα δεν του αναλογούν.

Το 4ο στάδιο είναι η κατάθλιψη. Μετά την άρνηση, το θυμό και το παζάρεμα, η συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει τελειώσει γίνεται πιο έντονη και αρχίζουμε να βιώνουμε συναισθήματα θλίψης.

Εδώ χρειάζεται να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να κλάψουμε, να βιώσουμε τη λύπη μας.

Να πάψουμε να είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν ακόμη κι αν χρειαστεί να βιώσουμε τις ενοχές και τη λύπη, προκειμένου να φτάσουμε στη συνειδητοποίηση. Ένα κομμάτι της ζωής μας δεν υπάρχει πια.

Είναι απόλυτα λογικό να στενοχωριόμαστε, να αναπολούμε στιγμές και να γινόμαστε υπερευαίσθητοι.

Μετά από τα πιο πάνω στάδια, έρχεται η αποδοχή. Αυτό είναι το τελικό στάδιο.

Όσες φορές κι αν περάσουμε από τα παραπάνω στάδια, θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα έχουμε ξεπεράσει τη λύπη και το θυμό, θα πάψουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας ή τους πρώην για ό,τι συνέβη και θα αισθανόμαστε πολύ καλύτερα.

Στο στάδιο της αποδοχής η σχέση αποτελεί πλέον παρελθόν. Υπάρχουν πια αναμνήσεις για τις καλές, αλλά και τις κακές στιγμές του ζευγαριού.

Σε αυτό το στάδιο μπορείς να ξεκινήσεις να αναθεωρείς τη ζωή σου!

Ο χωρισμός είναι μια περίοδος που όλα φαντάζουν άσχημα κι αδιάφορα. Το μέλλον όμως κρύβει νέες εκπλήξεις, που όσο και να προσπάθησε κανείς να προβλέψει, δεν έπεσε μέσα – να το θυμάσαι! 🙂