fbpx

Μη γίνεις αυτό που σου λένε. Γίνε αυτό που θες. Άμα θες…

Ένεκα των ημερών, του καύσωνα και της ανυπόφορης ζέστης που τείνει να κατακλύζει τις μεσογειακές χώρες που τυγχάνει να ανήκουμε κι εμείς, βγήκαν στη δημοσιότητα αρκετοί “εμπειρογνώμονες” χιουμορίστες.

Άνθρωποι καυστικοί με περιπαικτικό ύφος, “μορφωμένοι” και κάθε κλάσης άνθρωποι που στο βωμό της δημοσιότητας τοποθέτησαν τον εγωκεντρισμό και την τάση της εποχής να κρίνει όλους και όλα.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, όλα δείχνουν πως στην σύγχρονη εποχή όπου όλα γύρω μας βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, τελειότητα και συμμετρία, οτιδήποτε “διαταράσσει” την ατόφια εξωτερικής φύσεως ισορροπία γύρω μας πρέπει και να κρίνεται.

Πρέπει να δαχτυλοδείχνεται και να σχολιάζεται με βάρβαρους τρόπους που αναπαράγονται διαρκώς.

Σαν αποτέλεσμα, κατακερματίζουν διάθεση, ψυχολογία, εύθραυστες και ανώριμες προσωπικότητες και οτιδήποτε έχει να κάνει με την εσωτερική ανθρώπινη αρμονία.

Είχα την “απαρχαιωμένη” πλέον εντύπωση πως ο κόσμος πηγαίνει στις παραλίες κατα μεγαλύτερο ποσοστό για να χαλαρώσει, να ξεκουραστεί, να περάσει λίγες ώρες αμέριμνος κάτω απο τον ήλιο με συντροφιά την αλμύρα της θαλάσσης και μερικούς φίλους, γρανίτες και σπόρια.

1
Το μοντέρνο περιβάλλον μου όμως, σε συνδυασμό με τον κάθε άγνωστο wanna-be-celebrity εκεί έξω, μου δίνει να καταλάβω ότι δεν είναι έτσι.

  • Δεν πάω στη θάλασσα για να περάσω καλά με τους φίλους και την οικογένεια μου.
  • Δεν πάω θάλασσα για να μπω στο νερό και να δροσιστώ.
  • Δεν πάω στη θάλασσα για να χαλαρώσω στις ξαπλώστρες ή στην άμμο, χωρίς να σκέφτομαι τίποτα περισσότερο.
  • Δεν πάω θάλασσα για να αλλάξω παραστάσεις από την πιθανώς ασφυκτική καθημερινότητά και το έντονα ρυθμισμένο πρόγραμμά μου που καταλήγει να μετατρέπεται σε ρουτίνα.

2
Αντ’ αυτού πηγαίνω στην παραλία για να δείξω το καλογυμνασμένο κορμί μου, που πέρασα όλη τη χειμερινή σεζόν στο γυμναστήριο για να την επιδυκνείω αργότερα.

Βρίσκομαι στην παραλία για να αρέσω στους τριγύρω μου που πιθανότατα δεν θα γνωρίσω και ποτέ μου. Είμαι στην παραλία για να επιβεβαιώσω στον εαυτό μου ότι μπορώ να υπάρχω στο πλήθος και ταυτόχρονα μπορώ να τραβώ τα βλέμματα.

Υπάρχω στην παραλία για να βγάζω φωτογραφίες και να δείχνω σε όσους δεν έδειξα ήδη, ότι έχω ζωή, οτι παρευρίσκομαι εκεί που η μόδα φέτος “τραβάει” τους πολλούς.

3
Φτάνω στην παραλία με στόχο και σκοπό να λάβω μια πλασματική ευτυχία και ικανοποίηση που θα με  κάνει αργότερα να την αποζητώ περισσότερο. Έτσι δεν πάει; Δεν το ζητάμε περισσότερο κάθε φορά; μ’ εξοργίζει.

Ας αναλογιστούμε το ποσοστό επιδειξιομανίας που  είχαμε το 2008 με τα animal farms στο Facebook και το ανάλογο ποσοστό που ΘΑ έχουμε το 2018.

Με τα σημερινά δεδομένα εμείς οι ίδιοι έχουμε δώσει δικαίωμα στους οποιουσδήποτε σημαντικά άσημους να βγαίνουν και να “επιτίθονται” λεκτικά και ειρωνικά σε ομάδες ανθρώπων που σε τελική ανάλυση δεν επηρεάζουν ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΑΣ.

Να “απαγορεύουν” πάντα υπό το δικό τους πρίσμα σκέψεων κι απόψεων, την επίσκεψη στην παραλία σε γυναίκες με περισσότερα κιλά ή γενικότερα σε ανθρώπους με οποιοδήποτε σωματικό ελάττωμα.

Την ίδια στιγμή που δημοσιεύονται τέτοιου είδους σχόλια, πλήθος ανθρώπων που τυγχάνει να το δουν τείνουν να βγάλουν προς τα έξω τις ικανότητές τους να “κράζουνε” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσους μπήκανε στον κόπο να τα πούνε όλα αυτα. Την ίδια στιγμή λοιπόν συμβαίνει το αθάνατο κατινο-μάρκετινγκ.

Γιατί δικαιλογία δεν είναι να λέμε πως ότι γράφουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα γράφουμε για να τα δουν οι κολλητοί μας, γιατί πολύ απλά δεν τα δημοσιεύουμε.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα μέσα αυτά είναι δημόσια και τα βλέπουμε όλοι όχι μόνο τα φιλαράκια μας – μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας.

Δεν είναι προσωπικές σκέψεις που βλέπουνε μονάχα οι κολλητοί μας γιατί άμα είναι έτσι να αρχίσουμε να ποστάρουμε ο ένας κολλητός στον άλλο όλα όσα λέμε μεταξύ μας και μιας και θα μείνουνε για πάντα στα μέσα να τα βλέπουμε σε καμιά εικοσαριά χρόνια και να γελάμε με τα “μυστικά” που μοιραζόμασταν.

4
Όσο λοιπόν ασχολείται κανείς με κάποιον, τόση περισσότερη αξία του δίνει. Και λάθος μου.

Αυτή η πρόταση δεν θυμάμαι να “κολλάει” περισσότερο κάπου αλλού. Κράζω άρα υπάρχω. Κράζω εγώ που σχολιάζα με τον ίδιο τρόπο την συμμαθήτριά μου που τρώει.

Κράζω εγώ που γελούσα ειρωνικά όταν έβλεπα την γεμάτη ραγάδες και κυτταρίτιδα εικοσάρα να τρώει την ίδια κρέπα που έτρωγα κι εγώ. Κράζω και την ίδια στιγμή υπερασπίζομαι αυτούς που τολμούσα να δαχτυλοδείχνω ψιθυριστά στους κολλητούς μου όταν περνούσανε απο δίπλα μου στο μπιτς μπαρ.

5
Κι αυτό βλέπω να γίνεται και κάθε χρόνο.

Αυτά τα ψιθυρίσματα που ακούω κάθε χρόνο και περισσότερο για το “τι γυρεύει στην παραλία ο τσουπωτός με τη σανίδα στο απέναντι τραπέζι”. Ή “Γιατί φοράει η αφράτη απέναντη τόσο εφαρμοστό μαγιό”. 

6
Τα ψιθυρίσματα που κρύβουνε τόση υποκρισία. Κι αυτό μ’ εξοργίζει.

Η διαφορά λοιπόν είναι ότι κάποιοι τα λένε και προς τα έξω, χωρίς να εμμένουν στα περιττά ψιθυρίσματα. Αν μπορώ να τα πω ΚΑΙ δημόσια και να βγω λίγο από την αφάνεια, γιατί να τα λέω ΜΟΝΟ ψιθυριστά;

Αναλύοντας τα αυτά βρίσκω όλο και περισσότερο νόημα στην αγγλική γλώσσα και λεξιλόγιο τύπου μπιτς μπαρ. Κάτι ξέρανε οι Εγγλέζοι και τα βγάζανε, έτσι γιατί για τα μπίτσες τους δεν φημίζονται τόσο όσο για τους μπίτσες.

Το καλό της υπόθεσης είναι ότι πολλοί βρήκαμε πού να “ξεσπάσουμε” για φέτος το καλοκαίρι.

“Κάψτε” λοιπόν τα σχόλια τρίτων. Γίνετε χοντρόπετσοι, να μην σας νοιάζει τι λένε αυτοί που δεν πρόκειται και ποτέ να σας δώσουν ένα ποτήρι νερό, ακόμα κι αν αυτό “πικραίνει” άλλους.

Δώστε τις ισορροπίες που θέλετε εσείς στη ζωή σας με γνώμονα ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ και μάθετε να μην προσκολλάτε στα διαφημιστικά τρικ που εφαρμόζει ο καθένας σ’αυτόν τον ταλαίπωρο πλανήτη για να φανεί γιατί περι καθενός πρόκειται.

ΥΓΕΙΑ που σημαίνει ζωή που σημαίνει πως για να έχουμε το δικαίωμα να ζούμε, να διασκεδάζουμε ακόμα και να κράζουμε θέτουμε την ΥΓΕΙΑ σαν ισχυρό κίνητρο.

7
ΟΛΟΙ προσπαθούμε να φανούμε – ο ΚΑΘΕΝΑΣ με τον τρόπο του

ΜΗΝ γίνεστε θύματα τρίτων λοιπόν. Κακό ή έστω πιο κομψά, δυσφορία μας προκαλεί κανείς όσο του το επιτρέπουμε εμείς.

Δεν ζούμε στη χρυσή εποχή της πρωτοεμφανιζόμενης τηλεόρασης που νομίζαμε οτι όποιος περνάει μέσα απ’αυτή, είναι και άξιος της προσοχής μας. Ζούμε στο 2017. Ζούμε στην εποχή που η πληροφόρηση και η ενημέρωση είναι πιο προσιτές απο ποτέ.

Ξέρουμε ότι καθετί στα περιοδικά “πέρασε” απο  πολύωρη επεξεργασία για να αγγίξει το “τέλειο”. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουνε να “δειχτούνε”. Γνωρίζουμε ότι πολλοί θα κερδίσουν από τη δική μας αδυναμία να δεχτούμε τη φύση, τη βιολογία και ίσως και τις προσωπικές μας “λάθος” επιλογές.

Άμα βλέπει κανείς σε περιοδικά μόδας κορμιά λαμπάδες που ούτε καν υπάρχουνε στην πραγματικότητα και ηλικίες να μην ξεπερνούν τα 30, τότε τα βάζουμε ή δεν τα βάζουμε με την ίδια την βιολογια και την ανθρώπινη ποικιλία.

Επομένως δεν υπάρχει και καμία δικαιολογία για να κλειστούμε στους εαυτούς μας και να πιστεύουμε ανακρίβειες που ακούγονται γύρω μας.

Με άλλα λόγια, θες να βγεις στην παραλία, βγες. Θες να κάνεις γυμναστική για να βγεις; Κάν’ το. Κάν’ το για ‘σένα. Θες να φας τυρόπιτες με μαρμελάδα; Κάν’ το.

Εμένα που θέλω να κάνω το ίδιο, δεν με επηρεάζεις. Εμένα που θέλω να γίνω φέτες πάλι δεν με επηρεάζεις. Κανέναν δεν επηρεάζεις.

Ίσως όμως να αποτελείς και την παγκόσμια βάση για να σε εκμεταλλευτούν κι εσένα και την αδυναμία σου. Αυτό εσύ θα το αποφασίσεις.

8
Και κάπου εκεί τίθεται και το θέμα της ΥΓΕΙΑΣ.

Κανείς δεν λέει να κάνω γυμναστική και δίαιτες. Κανείς δεν λέει να τρώω χωρίς σταματημό. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μου το πει.

Δεν επηρεάζω κανέναν ούτε αν τρώω, ούτε αν “φεττώνομαι“. Αλλά έχω δικαίωμα να βγω κι εγώ στην παραλία. Είμαι ελεύθερος και με “σκλαβώνουν” τα σχόλια τρίτων όσο το επιτρέπω ΕΓΩ.

Επαναλαμβάνω πως ”αυτοί” που μπορεί να είναι ο ΚΑΘΕΝΑΣ, έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, αλλά με επηρεάζουν όσο το επιτρέπω.

All in all, από τη “λίγη” εμπειρία ζωής και συναναστροφής με ανθρώπους έχω, κανένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος δεν νιώθει την ανάγκη να υποτιμήσει, να βρίσει, να περιπαίξει ή γενικά να ασχοληθεί ΑΡΝΗΤΙΚΑ ρε παιδί μου με τον οποιονδήποτε γύρω του, ΑΝ κι εφόσων δεν κουβαλάει ορισμένα ψυχολογικά κατάλοιπα μέσα του.

Είτε αυτά έχουνε να κάνουνε με απωθημένα, είτε με εκτόνωση που δεν βγήκε ποτέ, είτε με κακές εμπειρίες που πληγώσανε ανεξίτηλα στο παρελθόν. ΚΑΝΕΝΑΣ. Πιστέψτε με.

Ίσως να είναι και νόμος. Αν είσαι άτομο που ξέρει να προσαρμόζεται στις δυσκολίες και στον ρυθμό της ζωής και τα έχεις καλά με τον εαυτό σου υπάρχει ειλικρινά λόγος να “μειώσεις” τον άλλο;

Δεν σε κάνει ομορφότερο να σχολιάζεις αρνητικά τους λιγότερο κατ’ εσένα “προικισμένους“. Νιώσε όπως θες να νιώσεις. Και ίσως κολλάει και κάπου εδώ αυτό που λέμε, τα χαρτιά δεν κάνουνε τον άνθρωπο.

Νιώσε λοιπόν το παιχνίδι και τη χαρά όταν είσαι εκεί στην παραλία. Έχουμε ανάγκη να νιώσουμε χαρά και ξεγνοιασιά όσο είμαστε στην παραλία. Αν είναι να αγχωνόμαστε ακόμα κι εκεί… Κι όσοι με γνωρίζουν ίσως καταλάβουν κάπως περισσότερο τι εννοώ.

Σε όλους τους μορφωμένους, έξυπνους, καυστικούς, χιουμορίστες που ψοφάνε για την εφήμερη δημοσιότητα, συνεχίστε να λαμβάνεται αυτοεπιβεβαίωση.

Όχι επειδή το επιτρέπει η σημερινή, αλλοιωμένη δημοκρατία, αλλά επειδή το επιτρέπει η εποχή, οι συνθήκες, οι βιομηχανίες μόδας και ομορφιάς που πατάνε πάνω στην ήδη ευάλωτη ανθρώπινη αυτοεκτίμηση και όλοι οι ομοϊδεάτες όλων αυτών.

Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι… Ας είστε εσείς αυτοί που είστε καλοί σ’ αυτό… Και κάπως έτσι θα σας θυμόμαστε.

Αυτή βλέπω να είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα του “γίνε”… σαν τους άλλους… τους λίγους… τους τέλειους. Τους άπιαστους, γιατί δεν υπάρχουν οι “τέλειοι”.

Θα ρέει ποτάμι η ζωή κι εσύ θα προσπαθείς ακόμα να γίνεσαι; Για να μη λένε;

Μη γίνεις αυτό που σου λένε. Γίνε αυτό που θες. Άμα θες.

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending