“Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ’ αλλάζω με τίποτα” (που λαλεί τζιαι η Βίσση). Όλοι περάσαμε από αυτή τη φάση και μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτό το τραγούδι.
Εν λαλώ, εν σπαστικό να ξυπνάς που το πρωί το χάραμα, αλλά έχει και τα καλά του (τούτο έλειπε, τόσα χρόνια στα θρανία). Ειδικά στο λύκειο. Όταν τελειώσεις το σχολείο, οι πιο ωραίες αναμνήσεις που σου μένουν είναι αυτές του “τελευταίου” σχολειού σου.
Εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό ήταν τελικά, πόσο σου λείπουν τα μαθήματα, οι καθηγητές, το sandwich της καττίνας, αλλά κυρίως οι συμμαθητές σου. Θυμάσαι λλίο τι επικρατούσε στην τάξη σου;
Δες πιο κάτω τους επικρατέστερους τύπους συμμαθητών που είχαμε:
1Ο τύπος “έμεινα στην ίδια τάξη”
Εν ο συμμαθητής σου που παίζει να έμεινε τζιαι δύο φορές ίδια τάξη. Πάντα τον έβλεπες με μια τσέντα, που στην καλύττερη περίπτωση, να έβρισκες μέσα μια πένα και ένα τετράδιο – τζιαι τζιείνη κατά λάθος, μεν φανταστείς.
Πάντα ήταν ο αβάττατζιης της υπόθεσης, αλλά όι μόνο. Πάντα ότι έγινετουν (τζαι να μεν έφταιεν) ήταν ο φταίχτης της υπόθεσης. Κρίμας τον καημένο…
2Ο τύπος “famous” ή αλλιώς δημοφιλής
Σε αυτό τον τύπο συναντούμε όχι μόνο άντρες, αλλά και γυναίκες. Δεν θυμάστε αυτόν/ήν στην τάξη σου, που δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον/την γνωρίζει κάποιος στο σχολείο;
Συνήθως, είχε δυναμικό χαρακτήρα και τις πιο πολλές προτάσεις για ραντεβού. Επίσης, αν ήταν και πρόεδρος της τάξης, ήταν ο/η πιο καλοντυμένος/η.
3 Ο τύπος ”Άσε με στον κόσμο μου να ‘μαι”
Ίσως ο πιο συχνός τύπος, που λίγο-πολύ το περάσαμε κι εγώ κι εσύ. Ο τύπος αυτός χωρίζεται σε 2 ή/και 3 μέρη:
1. Κάθεται μόνος του συνήθως στο τελευταίο θρανίο, FULL αντικοινωνικός τζιαι τζιοιμάται…
2. Κάθεται με τον κολλητό/ή του, με HANDS FREE τζιαι μουσική…
3. Το τελευταίο –και ίσως το πιο σπάνιο, όχι όμως και ανύπαρκτο– είναι ένας συνδυασμός από τα πιο πάνω σημεία, αλλά με τη συνοδεία ηχητικών εφέ (π.χ. ροχαλητά).
4Ο τύπος ”Casper το φαντασματάκι”
Τι να πεις για αυτόν τον τύπο; Τα λέει όλα ο τίτλος. Σε αυτή την περίπτωση, μιλώ για ένα άτομο που μπορεί να τον θυμάσαι ελάχιστο και μπορεί να μην είσαι και σίγουρος αν ήταν συμμαθητής/τρια σου.
Έχει εμφανιστεί ελάχιστες φορές στην τάξη, αφού είναι ο “άνθρωπος-φάντασμα“. Ήταν γραμμένος στο κατάλογο (άρα υπήρχε!), αλλά κάθε φορά ήταν έξω από την τάξη ή δεν ερχόταν καν σχολείο.
5Ο ”καλός” μαθητής ή… το λεγόμενο “σπάσμα'”
Αποκλείεται να μην τον θυμάσαι. Είναι αυτός/ή που τέλος της χρονιάς, είχε απολυτήριο με: 0 απουσίες και Α’ σε όλα τα μαθήματα.
Μόνιμος “κάτοικος” στο πρώτο θρανίο, το αγαπημένο “παιδί” τον καθηγητών, πάντα σημαιοφόρος του σχολείου και το “παράδειγμα προς μίμηση“, που μας ελαλούσαν οι καθηγητές.
Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει – Ο καθένας μας έχει τραβήξει τον δρόμο του!
Άλλοι για σπουδές στο εξωτερικό, άλλοι για σπουδές στην Κύπρο και κάποιοι βρήκαν ακόμα και δουλειά.
Μερικές φορές όμως, σκεφτόμαστε “τι να κάμουν άραγε οι συμμαθητές μου“; Αναρωτιέσαι κι εσύ αν άλλαξαν και πού βρίσκονται; Αν ναι, μάλλον εν καιρός να κανονίσετε καμιά συνάντηση με τους συμμαθητές!
