fbpx

Από πού πήραν τα ονόματα τους αυτά τα γήπεδα της Κύπρου;

“Πάμε στο “Τάσος Μάρκου”, “συνδεόμαστε τώρα με το στάδιο “Αντώνης Παπαδόπουλος”, “πάμε για περιγραφή στο “Τσίρειο στάδιο”. Ατάκες που όλοι ακούσαμε, έστω με κάποιες αλλαγές.

Σκέφτηκε όμως ποτέ ποιος ήταν ο Τάσος Μάρκου, ο Αντώνης Παπαδόπουλος, ο Στέλιος Κυριακίδης και τόσοι άλλοι που έδωσαν τα ονόματα τους στα γήπεδα που περνούμε μεγάλο μέρος της ζωής μας;

Έψαξα, λοιπόν και βρήκα ποιοι είναι οι ανθρώποι που κρύβονται πίσω από τα ονόματα και σου τους παρουσιάζω.

Δες τους παρακάτω:

 

1
“Τάσος Μάρκου” – Παραλίμνι

Όσα λόγια και να γράψει κανείς για ανθρώπους σαν τον Τάσο Μάρκου είναι μάλλον πολύ φτωχά για να αποτυπώσουν με ακρίβεια το ποιος ήταν.

Ο γεννημένος στο Παραλίμνι, Τάσος, μεγάλωσε στην Αμμόχωστο και υπήρξε καλός μαθητής, αλλά και εξαιρετικός αθλητής.

Με το ξέσπασμα του αγώνα της ΕΟΚΑ ορκίζεται αγωνιστής, ενώ μπαίνει και στη Σχολή Ευελπίδων.

Με την ανεξαρτησία της Κύπρου και την αποφοίτηση του από τη Σχολή Ευελπίδων, ο Τάσος Μάρκου αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στον στρατό της Κύπρου και είναι επικεφαλής της άμυνας της Λευκωσίας κατά την τουρκοκυπριακή ανταρσία το 1963.

Μετά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή το 1974 ο ταγματάρχης αναλαμβάνει την άμυνα στην περιοχή Μια Μηλιά – Κυθρέα για να ανακόψει τον Αττίλα. Εκεί, προδομένος από τους ανώτερους του θα παλέψει μόνος.

Από τις 14 Αυγούστου 1974 η τύχη του αγνοείται με την Ένωση να δίνει το όνομα του στο στάδιο της πόλης του σαν φόρο τιμής!

2
“Στέλιος Κυριακίδης” – Πάφος FC

Ο Στέλιος Κυριακίδης ήταν δρομέας αντοχής γεννημένος στο χωριό Στατός της Πάφου. Υπήρξε παγκυπριονίκης, πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης, αλλά σαφώς η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν η 1η θέση στον μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η κατοχή της Ελλάδας (από το 1934 ζούσε στην Αθήνα ο σπουδαίος αυτός δρομέας) είχαν μόλις τελειώσει.

Ο 36χρονος Στέλιος Κυριακίδης, υποσιτισμένος και κοκκαλιάρης, προϊόντος της κατοχής, και χωρίς προπόνηση για 5 χρόνια κινδύνευε να χάσει τη ζωή του αν έτρεχε στον μαραθώνιο, αλλά η θέληση του ήταν τεράστια!

“Ήρθα να τρέξω για επτά εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες” είπε όταν έφτασε στην Αμερική.

Όχι μόνο έτρεξε, αλλά νίκησε πανηγυρικά και όταν οι Αμερικάνοι τον ρώτησαν “Τι θέλεις να κάνουμε για ‘σένα;” ο Κυριακίδης απάντησε “Για ‘μένα τίποτα. Μόνο για την Ελλάδα…”

Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1987 σε ηλικία 77 ετών, με την Πάφος FC να μετονομάζει το Παφιακό σε “Στέλιος Κυριακίδης” το 2017.

3
“Αντώνης Παπαδόπουλος” – Ανόρθωση

Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, αθλητής στίβου, ποδοσφαιριστής, γυμναστής, προπονητής, άνθρωπος του αθλητισμού. Αυτά και άλλα πολλά ήταν ο Αντώνης Παπαδόπουλος, το όνομα του οποίου φέρει η προσωρινή έδρα της Ανόρθωσης στη Λάρνακα από το 1986.

Από νωρίς έδειξε την αγάπη του για τον αθλητισμό ο γεννημένος στον Άγιο Μέμνωνα Αμμοχώστου, Παπαδόπουλος.

Ξεκίνησε τον στίβο ως αθλητής του ΓΣΕ, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Ανόρθωση, πριν πάει στην Αθήνα για να σπουδάσει γυμναστής.

Στην ελληνική πρωτεύουσα ήταν μέλος της ΑΕΚ Αθηνών, της οποίας υπήρξε και σημαιοφόρος, πριν επιστρέψει στην Κύπρο και την Αμμόχωστο το 1954.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος. Συνελήφθη και παρέμεινε κρατούμενος για ένα χρόνο, ενώ την 3η Μαρτίου 1957 ήταν στο κρυσφήγετο μαζί με τον αδελφικό του φίλο, Γρηγορη Αυξεντίου, πριν ο “Ζήδρος” του ζητήσει να παραδοθεί.

Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου, ο Αντώνης Παπαδόπουλος υπήρξε Προϊστάμενος σωματικής αγωγής και “Απόστολος της Αθλητικής Ιδέας στην Κύπρο”, όπως χαρακτηρίστηκε.

“Έφυγε” από τη ζωή στις 2 Αυγούστου 1981, προδομένος από την καρδιά του, σε ηλικία μόλις 52 ετών.

4
Μακάρειο στάδιο

Με το χτίσιμο του σταδίου να ολοκληρώνεται ένα μόλις χρόνο μετά τον θάνατο του εθνάρχη Μακαρίου (1978), ήταν αναπόφευκτο το στάδιο της πρωτεύουσας και έδρα, μεταξύ άλλων, της Ομόνοιας και του ΑΠΟΕΛ μέχρι το 1999, να πάρει το όνομα του.

Ο Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος, όπως ήταν το κοσμικό όνομα του εθνάρχη, γεννήθηκε το 1913 στην Παναγιά της Πάφου. Το 1926 έγινε δεκτός ως δόκιμος στο μοναστήρι του Κύκκου και το 1948 εξελέγη μητροπολίτης Κιτίου, ενώ ακόμα σπούδαζε στην Αμερική.

Δυο χρόνια αργότερα (1950) εξελέγη Αρχιεπίσκοπος, όταν πέθανε ο Μακάριος Β. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ, ο Μακάριος εξορίστηκε στις Σεϊχελλες από τους Άγγλους.

Με την ανεξαρτησία του νησιού, εκλέγεται πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 1977 όταν και πέθανε στα 64 του χρόνια.

5
Τσίρειο στάδιο

Από τους μεγαλύτερους φιλάνθρωπους, όχι μόνο της Λεμεσού, αλλά της Κύπρου ολόκληρης ήταν ο Πέτρος Τσίρος, το όνομα του οποίου φέρει το στάδιο της Λεμεσού και έδρα, ανάμεσα σε άλλες, του Απόλλωνα, της ΑΕΛ και του Άρη.

Ο Πέτρος Τσίρος γεννήθηκε το 1904 στη Λεμεσό. Ο πατέρας του ήταν εργολήπτης, με την οικογένεια να κατέχει σημαντική ποσότητα γης στην τότε Λεμεσό. Ένα τέτοιο κομμάτι γης είναι που παραχώρησε ο ευεργέτης το 1973 για να χτιστεί το στάδιο.

Πέρα από το Τσίρειο στάδιο, δώρισε γη για να χτιστεί το Τσίρειο Δημοτικό και Γυμνάσιο, όπως και αρκετές εκκλησίες.

Βοήθησε αρκετές οικογένειες οικονομικά κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ και γενικά βοηθούσε όσους το είχαν ανάγκη. Έφυγε από τη ζωή τον Μάϊο του 1984.

Ήξερες την ιστορία αυτών των ανθρώπων;

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending