Λέγεται πολύ σωστά πως οι πρωταγωνιστές αυτού του υπέροχου αθλήματος που αποκαλούμε ποδόσφαιρο είναι εκείνοι που το παίζουν: οι ποδοσφαιριστές κατά κύριο λόγο και ακολούθως οι προπονητές.
Για να μπορούν όμως οι πρωταγωνιστές να απολαμβάνουν το άθλημα, υπάρχει πίσω τους το Διοικητικό Συμβούλιο της ομάδας, με τον πρόεδρο μιας ομάδας (όταν αναφερόμαστε στο κυπριακό ποδόσφαιρο) να τρέχει για σχεδόν τα πάντα.
Σε αυτό το πλαίσιο, ειδικά οι πρόεδροι των μεγάλων ομάδων του νησιού τυγχάνουν μεγάλης προβολής. Όλοι ξέρουμε τον Πρόδρομο Πετρίδη, τον Νίκο Κίρζη, τον Άντρο Καραπατάκη, τον Αντρέα Παντελή κ.ο.κ.
Πριν από αυτούς όμως υπήρξαν και άλλοι πρόεδροι στο παρελθόν που έκαναν σπουδαία πράγματα για τις ομάδες τους και το ποδόσφαιρο μας και πρέπει να τους ξέρεις.
Ακολούθως, μπορείς να δεις μερικούς από αυτούς, εκείνους που θεώρησα τους σημαντικότερους για τις ομάδες τους.
1Τάκης Πελεκάνος – Ανόρθωση
Θα μπορούσε εδώ να ήταν ο Κίκης Κωνσταντίνου που αναμόρφωσε την Ανόρθωση τη δεκαετία του ’90, θα μπορούσε πάλι να ήταν ο Αναστάσιος Οικονομίδης, πρόεδρος του βαρωσιώτικου σωματείου σε 2 διαφορετικές και δύσκολες χρονικά περιόδους (1924-1940, 1955-1961).
Ο δρ. Τάκης Πελεκάνος, όμως, ο “πρόεδρος της προσφυγιάς” όπως ονομάστηκε, υπήρξε πρόεδρος της Ανόρθωσης στην πιο δύσκολη περίοδο της ιστορίας της (1970-1983).
Ανάλαβε το δύσκολο έργο να κρατήσει ζωντανή την βαρωσιώτικη ομάδα μετά την τουρκική εισβολή και τον ξεριζωμό από την Αμμόχωστο.
Η συμβολή του ήταν, ανεπιφύλακτα, μεγάλη στο να συνεχίσει η “Μεγάλη Κυρία” να υπάρχει και αξίζει κάθε επαίνου, ενώ η κατάκτηση του κυπέλλου το 1975 αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες στιγμές στην ιστορία του σωματείου.
Η μετονομασία της αίθουσας υποδοχής του σωματείου της Ανόρθωσης σε “Αίθουσα Τάκης Πελεκάνος” είναι μόνο μια μικρή αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς του, όχι μόνο στην Ανόρθωση, αλλά και στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
2Τάκης Νικολαΐδης – Ομόνοια
Αν άκουγες σήμερα πως υπήρξε κάποιος πρόεδρος σε κυπριακή ομάδα για 25 χρόνια ίσως να τον έβγαζες τρελό, ειδικά με όσα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο μας.
Ο πρώτος πρόεδρος της Ομόνοιας όμως, ο Τάκης Νικολαϊδης, ήταν στη θέση αυτή από το 1949 μέχρι το 1974. Κατέκτησε συνολικά 7 τρόπαια (4 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα).
3Μιχαλάκης Ζιβανάρης – ΑΠΟΕΛ
Όπως και στην περίπτωση της Ανόρθωσης, τη θέση σε αυτή τη λίστα θα μπορούσε να λάβει για τον ΑΠΟΕΛ ο πρώτος πρόεδρος του σωματείου, Γεώργιος Πούλιας, που έμεινε στον προεδρικό θώκο για 32 ολόκληρα χρόνια (1926-1958).
Ο Μιχαλάκης Ζιβανάρης, όμως, υπήρξε πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ σε 2 διαφορετικά χρονικά στιγμές με την κάθε θητεία του να συνδυάζεται από ένα σπουδαίο γεγονός.
Αρχικά, ήταν πρόεδρος των γαλαζοκιτρίνων την τριετία 1971-74, όντας πρόεδρος της ομάδας που κατάφερε την παραμονή στην Α’ Εθνική, ασχέτως αν δεν αγωνίστηκε εκεί λόγω της τουρκικής εισβολής.
Η δεύτερη θητεία του κ. Ζιβανάρη ήταν την πενταετία 1983-88. Σε αυτό το διάστημα (1986) ήταν και που κληρώθηκε ο ΑΠΟΕΛ με την τουρκική Besiktas για το κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, ένας αγώνας που δεν έγινε ποτέ για πολιτικούς λόγους.
Συνολικά και στις 2 θητείες του ως πρόεδρος της λευκωσιάτικης ομάδας, ο Μιχαλάκης Ζιβανάρης κατέκτησε 4 τρόπαια (2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα).
Τέλος, τη διετία 2006-2008, πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ υπήρξε και ο Κυριάκος Ζιβανάρης, γιος του Μιχαλάκη Ζιβανάρη.
4Ντίμης Κίρζης – Απόλλωνας
Από το 1991 μέχρι το 1999 υπήρξε πρόεδρος του Απόλλωνα ο Ντίμης Κίρζης, πατέρας του σημερινού πρόεδρου των γαλάζιων, Νίκου Κίρζη.
Σε αυτό το διάστημα κατέκτησε 2 τρόπαια (το πρωτάθλημα του 1994 και το κύπελλο του 1992), αλλά το σημαντικότερο στην περίπτωση του Ντίμη Κίρζη ήταν πως κατέστησε τον Απόλλωνα μόνιμο πρωταγωνιστή στο πρωτάθλημα μας.
Ιστορικές, άλλωστε, έμειναν οι κόντρες του με τον τότε πρόεδρο της Ανόρθωσης, Κίκη Κωνσταντίνου.
5Νίκος Σολομωνίδης – ΑΕΛ
Από τους μακροβιότερους προέδρους της Αθλητικής Ένωσης Λεμεσού είναι ο Νίκος Σολομωνίδης.
Συγκεκριμένα, ο κ. Σολομωνίδης, που υπήρξε εκ των ιδρυτικών μελών των γαλαζοκιτρίνων της Λεμεσού, υπηρέτησε την ΑΕΛ από τη θέση του προέδρου από το 1953 μέχρι το 1971.
Σε αυτά τα 18 χρόνια, οι Λεμεσιανοί κατέκτησαν 3 από τα 6 πρωταθλήματα τους (1955, 1956, 1968), ενώ συμμετείχαν και στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής το 1969.
Αν είναι για κάτι που έμεινε, ωστόσο, στην ιστορία ο κ. Σολομωνίδης αυτό είναι η ατάκα του “Η ΑΕΛ είναι αθλητικό σωματείο. Όχι πολιτική στον αθλητισμό. Μη διαχωρίζετε τους αθλητές από τις πολιτικές τους αντιλήψεις. Οι αθλητές σε οποιαδήποτε φυλή, χώρα, θρήσκευμα ή πολιτική ιδεολογία και αν ανήκουν, είναι πάντα φίλοι και αδερφοί...”, ατάκα που ακολουθεί την ΑΕΛ μέχρι σήμερα.
Καθόλου τυχαία το κλειστό γήπεδο της ΑΕΛ φέρει το όνομα του, ενώ πρόεδρος της ΑΕΛ υπήρξε και ο γιος του, Δημήτρης Σολομωνίδης από το 1996 μέχρι το 2002.
6Διόφαντος Χρυστοστόμου – Νέα Σαλαμίνα
Έχει τη χαρά και την τιμή να λέει πως είναι ο μοναδικός, μέχρι σήμερα, πρόεδρος της Σαλαμίνας που πανηγύρισε τρόπαια (το κύπελλο και το Σούπερ Καπ του 1990), ενώ ήταν και πρόεδρος των ερυθρολεύκων όταν ήταν φιναλίστ κυπέλλου το 2001.
Ο δρ. Διόφαντος Χρυσοστόμου είναι μια από τις πλέον σημαντικές φιγούρες στην ιστορία της βαρωσιώτικης ομάδας, αφού υπήρξε πρόεδρος της σε 2 διαφορετικές περιόδους (1982-1996 η πρώτη, 2000-2006 η δεύτερη), ενώ κατά την προεδρία του χτίστηκε το στάδιο “Αμμόχωστος”.
Τέλος, το 2006, προς τιμήν της προσφοράς του γιατρού, η Νέα Σαλαμίνα ονόμασε το προπονητικό της κέντρο στο Μενεού “Αθλητικό Κέντρο Νεας Σαλαμίνας – Διόφαντος Χρυστοστόμου”.
