Το να είσαι φοιτητής αποτελεί από μόνο του -θα έλεγε κανείς- σπαστική κατάσταση. Διάβασμα, εξετάσεις, deadlines, άγχος… Συνδύασε τώρα όλα αυτά με το να σπουδάζεις στο Πανεπιστήμιο Κύπρου!
Καλό ναι μεν στις κατατάξεις και το επίπεδο σπουδών, αλλά έσσιει ρε παιδί μου κάποια πράματα τζιείντο Πανεπιστήμιο… που δεν μπορείς να τα ανεχτείς (όσα χρόνια τζι’ αν περάσουν)!
Πάμε λοιπόν να δούμε τις top σπαστικές καταστάσεις που σίγουρα θα ζήσεις (ή έζησες) ως φοιτητής του ΠΚ:
1Parking και σεληνιακοί κρατήρες
Όχι, όχι, όχι. Όσο και να το θέλεις, η εμπειρία του παρκαρίσματος στον χώραφο του ΠΚ, δεν είναι ποτέ ευχάριστη! Αν αγνοήσουμε το κομμάτι της κίνησης (που μεταξύ μας δεν μπορεί να αγνοηθεί και ιδιαίτερα) όσα απομεινάρια υπομονής κι αν σου έχουν μείνει… χάνονται με το που πατήσει το λάστιχο του αυτοκινήτου σου μες το χωράφι.
Έσσιει πραγματικά τόσους πολλούς λούκκους που νομίζεις ότι εν να πέσει μέσα το αυτοκίνητο τζιαι εν θα ξαναφκεί. Τάππα ποδά, τούππου ποτζιεί τζιαι εσύ μέσα να μάσσιεσαι να φανείς «άνετος/η», για να μεν δουν οι άλλοι δίπλα ότι εφκήκαν τα έντερα σου.
Υ.Γ: Μην πας ΠΟΤΕ με πλυμμένο αυτοκίνητο… θα το μετανιώσεις. Σίγουρα!
2Εποχή των παγετώνων
Μόνο τζιαι μόνο που το σκέφτουμαι κρυώνω! Είναι ακόμη μια ηλιόλουστη μέρα στο ΠΚ, έξω που την τάξη προφανώς κρούζει πέτρες τζιαι εσύ φορείς κοντομάνικα. Τι να εφορούσες άλλωστε;! Έρκεται, όμως, η ώρα να μπεις μέσα στην τάξη τζιαι μετανιώνεις FULL για τις στυλιστικές σου αποφάσεις το πρωί!
Εν τόσο ψόφος μέσα στην τάξη, που είτε εν να κουλλουρκαστείς πάνω στην καρέκλα όπως τον σαλίγκαρο, είτε εν να σσιεπαστείς με την πατανία. Δεν υπάρχει ενδιάμεση λύση… «Καλάν κύριε Πρύτανη μου, δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο μεταξύ τουρτουρώ τζιαι πυρώνω;!»
3Σκαλιά του Nero; Χα χα χα!
Ο αρχιτέκτονας που έκαμε τα σκαλιά για να πάεις στα καφέ που στεγάζονται στο κρήριο Κοινωνικών Δραστηριοτήτων σί-ου-ρα τρολλάρει μας! Τζιείντα πράματα έννεν σκάλες, εν κόλαση. Ξεκινάς να τα ανεβείς τζιαι υπολογίζεις μες τον νου σου -διακριτικά πάντα- ποιος εν ο καλύτερος τρόπος να τα φκεις για να μεν γίνεις ρεζίλι. ΟΚ, πάνω-κάτω βρίσκεις έναν ρυθμό τζιαι λαλείς «ας συνεχίσω έτσι»!
Και κάπου εκεί ο αρχιτέκτονας γέλασε… επειδή ο αρχιτέκτονας ξέρει! ΔΕΝ μπορείς να τα ανεβείς φυσιολογικά, όσο τζιαι να προσπαθήσεις. Το κάθε σκαλί εν τουλάχιστον 1 μέτρο πλάτος, οπόταν ότι «συνδυασμό βημάτων» τζιαι να κάμεις, σε κάποια φάση εν να σαντανώσεις τα πόθκια σου. ΝΟΜΟΣ.
Υ.Γ: Στη φάση αυτή, act normal! Μεν πεις τίποτε, μεν κάμεις τίποτε. Απλά συνέχισε να περπατάς.
4«Ηλεκτρικές σκάλες» στο ΧΩΔ02
«Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη…», που λέει και η Βίσση. Μόνο που στο ΧΩΔ02 δεν είναι -μόνο- η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, αλλά… και οι σκάλες! Ναι, καλά διάβασες. Δεν ξέρω τι φαινόμενο συμβαίνει (κάτι με στατικούς ηλεκτρισμούς λεν), αλλά με το που αγγίξεις πάνω στην σκάλα… Τζζζζζζζ *ήχος ρεύματος*!
Τζιαι το αστείο (πάλε) εν ότι πρέπει να μεν δείξεις ότι εξιπάστηκες. Να μεν πεις «ααααα» τζιαι να μεν πεταχτείς ίσσια πάνω. Επειδή έσσιει τζιαι άλλους πάνω στην σκάλα. Τζιαι σίουρα εν νομίζω να θέλεις να γυρίσουν ούλλοι πάνω σου να σε θωρούν.
Υ.Γ: Να πας προετοιμασμένος/η ψυχολογικά ότι εν να σε πιάει το ρεύμα. Τζιαι προσπάθα να μεν κουμπήσεις. ΠΟΥΠΟΤΕ!
5Παρατάξεις – Μια λέξη, ένα βάσανο
Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν που είναι μέλος σε κάποια παράταξη, ΣΑΤΣΙΗΗΗ! Δηλαδή είναι να μην θέλεις να πάεις που την τάξη σου στην καφετέρια. Πρέπει να περάσεις μπροστά που ΟΥΛΛΕΣ τις παρατάξεις του κόσμου!
Το σπαστικό εν ότι παρόλο που δεν θέλεις να μιλήσεις σε κανένα -γι’αυτό άλλωστε δεν γυρίζεις καν την κελλέ σου πάνω τους- τζιείνοι εν ακάθεκτοι. Έρκουνται τζιαι μιλούν σου με το έτσι θέλω. «Τι κάμνεις», «πώς παν τα μαθήματα» τζιαι έτσι τσιόφτες, τζιαι εσύ είσαι σε φάση «bye εν θα σε ψηφίσω». Φιλικό tip: βάλε σακούλα! 😉
P.S: Δεν θα σχολιάσω την περίπτωση που ξεκινούν τζιαι τα τηλεφωνήματα… γιατί θα περάσουμε σε άλλο επίπεδο!
