fbpx

Νίκος Ευαγόρου: Ένα παράδειγμα φοιτητή που απέδειξε ότι «δεν υπάρχουν όρια στην επιτυχία»!

Πολλοί στα 24 τους χρόνια τελειώνουν ήδη το πρώτο τους πτυχίο, όμως, ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσεις τις σπουδές σου… φτάνει να θέλεις κάτι πολύ!

Αυτό ακριβώς έκανε και ο Νίκος Ευαγόρου, ο οποίος αποφάσισε να σπουδάσει Sports Science, στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, παρόλο που κάποιοι υποστήριζαν ότι ήταν πολύ μεγάλος για να ξεκινήσει πανεπιστήμιο και πίστευαν ότι δεν θα καταφέρει να πάρει πτυχίο.

Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, ο Νίκος μπορεί να διαψεύσει όλους αυτούς που δεν το πίστεψαν… αφού πήρε το πτυχίο του και μάλιστα με άριστα, γιατί «δεν υπάρχουν όρια στην επιτυχία, αλλά οι περιορισμοί που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στους εαυτούς μας»!

Δες όσα μας είπε ο Νίκος για το “success story” του μετά από την σκληρή δουλειά και αφοσίωσή του:

– Γεια σου Νίκο. Θα θέλαμε αρχικά να μας πεις πώς ήταν τα σχολικά σου χρόνια. Είχες από πάντα την αγάπη για μάθηση;

«Για να πω την αλήθεια μεγαλώνοντας δεν ήμουν και ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο, παρόλο που ήμουν έξυπνος και μάθαινα γρήγορα, απλά δεν ήμουν τόσο ακαδημαϊκός, όσο πρακτικός. Έμαθα από μικρός να φτιάχνω και να τακτοποιώ πράγματα, για τα οποία απαιτείται επίσης κάποιος βαθμός ευφυΐας. Ωστόσο, πηγαίνοντας στο πανεπιστήμιο, έμαθα γρήγορα ότι το να είσαι καλός μαθητής απαιτούσε απλώς σκληρή δουλειά και αφοσίωση.

Πιστεύω ότι είναι αξιοσημείωτο ότι μεγαλώνοντας πάντα με γοήτευε η φυσική κατάσταση, η σωματική δραστηριότητα και γενικά ο αθλητισμός. Λάτρευα να ασχολούμαι με διάφορα αθλήματα. Έτσι, όταν αποφάσισα ποιο πτυχίο να επιλέξω, φυσικά χωρίς ενδοιασμό επέλεξα την Επιστήμη του Αθλητισμού

– Στα 24 σου αποφάσισες να σπουδάσεις Sports Science στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Πώς πήρες αυτήν την απόφαση; Ένιωθες ότι έλειπε κάτι απ’ τη ζωή σου;

«Πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ήθελα να κάνω κάτι παραπάνω στη ζωή μου. Παρά τα όσα έκανα τότε, είχα τεράστιες φιλοδοξίες και κίνητρα. Απλώς μέχρι τότε ήμουν συγκρατημένος ως προς τις εξωγενείς καταστάσεις και ίσως και λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης.

Επιστράτευσα όμως τις δυνάμεις μου στο να πω ότι ποτέ δεν είναι αργά, και αν όχι τώρα, τότε πότε; Σίγουρα, είχα να αντιμετωπίσω εκείνους τους δύσπιστους, που δυστυχώς υπάρχουν διαχρονικά στην κοινωνία μας, που υποστήριζαν ότι ήμουν πολύ μεγάλος για να ξεκινήσω πανεπιστήμιο. Υπήρχαν, όμως, και εκείνοι που πίστεψαν σε εμένα φυσικά και είπαν ότι δεν υπάρχει όριο ηλικίας στην απόκτηση γνώσεων.

Επιπλέον, ήμουν 24 και όχι σε προχωρημένη ηλικία αν και προσωπικά πιστεύω ότι προκειμένου να ακολουθήσεις αυτό που αγαπάς… η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Πρέπει να συνειδητοποιούμε μερικές φορές ότι αυτό που λέει η κοινωνία δεν είναι πάντα το καλύτερο για εμάς. Απλώς μας κρατάει πίσω. Έτσι, πήγα ενάντια στον κανόνα και αποφάσισα να ξεκινήσω την αναζήτηση για το καλύτερο πανεπιστήμιο στην Κύπρο, στην Επιστήμη του Αθλητισμού. Αφού μελέτησα διάφορες επιλογές, στη συνέχεια επισκέφτηκα το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, μίλησα με τους λειτουργούς εγγραφών και μόνο που διαπίστωσα πόσο ικανοποιημένος θα ήμουν εκεί, πήρα την απόφασή μου!»

– Πώς αντέδρασαν οι γύρω σου όταν έμαθαν ότι αποφάσισες να σπουδάσεις σ’ αυτήν την ηλικία;

«Αυτή είναι πραγματικά μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Με απλά λόγια, εάν άκουγα αυτούς που αντιδρούσαν αρνητικά στην απόφασή μου, μπορεί να μην είχα ξεκινήσει καθόλου τη φοίτησή μου στο πανεπιστήμιο.

Η μέρα που πήρα το πτυχίο μου είναι η μέρα που συνειδητοποίησα ότι η μόνη φωνή που πρέπει να ακούει κανείς είναι αυτή του ίδιου του εαυτού του και των θετικών ανθρώπων στη ζωή του! Τίποτα δεν είναι αδύνατο αν προσπαθήσεις να το κάνεις. Μην αφήνετε τους ανθρώπους και τις πεποιθήσεις τους να κλείνουν σε στενά πλαίσια τις δικές σας δυνατότητες.»

– Ποιοι ήταν αυτοί που στήριξαν την απόφασή σου και στάθηκαν δίπλα σου σ’ αυτό το «ταξίδι»; Με ποιον τρόπο συνέβαλαν στο να τα καταφέρεις;

«Η οικογένειά μου και συγκεκριμένα μέλη της πίστεψαν πραγματικά σε μένα εννοείται! Κάποια λόγια τους ακόμα αντηχούν στο πίσω μέρος του μυαλού μου μέχρι τώρα.

Ωστόσο, η κοπέλα μου, η οποία παρακολούθησε ολόκληρη τη σταδιοδρομία μου από την αρχή μέχρι το τέλος, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, υπενθυμίζοντάς μου τις δυνατότητές μου, εμψυχώνοντας με και κυρίως βοηθώντας με να παραμείνω προσηλωμένος στον στόχο μου.»

– Πώς σου φάνηκε το επίπεδο δυσκολίας των σπουδών; Ήταν εύκολο για ‘σένα να καταφέρεις να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις της σπουδής και της καθημερινότητάς σου;

«Το να πεις ότι ήταν δύσκολο είναι υποτιμητικό! Ωστόσο, πλήρωσα για να αποκτήσω εκπαίδευση πρώτης τάξεως σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια. Δεν έψαχνα το πιο εύκολο, ήθελα το καλύτερο… Και το καλύτερο δεν κερδίζεται εύκολα.

Έπρεπε να προσαρμοστώ ανάλογα με την καθημερινότητα και την κοινωνική μου ζωή, η οποία ήταν δύσκολη στην αρχή. Με τον καιρό, ωστόσο, μετατράπηκε σε μια ομαλή καθημερινότητα για εμένα, αν και θυσίασα αρκετά από την κοινωνική μου ζωή για να πετύχω υψηλό GPA, αλλά κάθε θυσία άξιζε τον κόπο στο τέλος!

Η έναρξη σπουδών σε μεγαλύτερη ηλικία έχει και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της. Το καλό είναι ότι είσαι προσηλωμένος στην επιδίωξη του στόχου. Έχεις απολαύσει (ως ένα σημείο πάντα, γιατί τα καλύτερα έρχονται) τη ζωή σου και τώρα έχεις την ανάγκη να εστιάσεις στα σημαντικότερα πράγματα της ζωής, όπως η εκπαίδευση και η επαγγελματική σου καριέρα. Αυτά μένουν στο τέλος… Επίσης δεν είχα τεράστια οικονομική βοήθεια, άρα έπρεπε να βασιστώ στον εαυτό μου για να πληρώσω τις σπουδές μου. Έτσι, δεν υπήρχαν ποτέ σκέψεις για καλοπέραση και ανεμελιά. Το μειονέκτημά μου, όμως, ήταν ότι έμεινα για λίγο μακριά από τα θρανία και μου πήρε λίγο χρόνο να προσαρμοστώ. Έπρεπε να αποκτήσω ξανά τη συνήθεια και να διαβάζω περισσότερο, συγκριτικά με ένα δεκαοκτάχρονο, που μόλις έχει τελειώσει το Λύκειο και έχει φρέσκες τις γνώσεις στο μυαλό του.»

– Είχες ως στόχο σου να αριστεύσεις;

«Πάντα προσπαθούσα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και το ίδιο κάνω στη ζωή μου γενικότερα. Είχα επίγνωση του ότι δεν έπρεπε να σπαταλώ τα χρήματά μου, αλλά και να επιτύχω τους καλύτερους βαθμούς.

Δεν είχα ιδέα ότι θα βραβευόμουν για τον καλύτερο βαθμό και όταν το έμαθα ήταν μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Όλη η σκληρή δουλειά και ο ιδρώτας άξιζαν τον κόπο. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα για ένα φοιτητή που αποφοιτά!»

– Τι στόχους έχεις για το μέλλον και πώς πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τη διαφορά;

«Στόχος μου είναι να γίνομαι καλύτερος καθημερινά. Ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας προπονητής γυμναστικής. Δεν θέλω να γίνω απλά ακόμη ένας «προσωπικός προπονητής» (personal trainer), αλλά θέλω να αλλάξω τη ζωή, όχι μόνο τη δική μου, αλλά και αυτών που θα με εμπιστευτούν σαν επαγγελματία. Το όραμά μου είναι να αλλάξω την αγορά γυμναστικής στην Κύπρο με έναν τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει.

Θέλω να βοηθήσω τους πελάτες μου να καταλάβουν ότι ακόμη και με μια πολυάσχολη ζωή, η υγεία προέχει, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Θέλω να αγαπούν τη σωματική δραστηριότητα και να μην τη βλέπουν ως μια «αγγαρεία» στη ζωή τους. Θέλω να ανυπομονούν για την επόμενη συνεδρία και να πουν στο τέλος ότι αυτό το άτομο με βοήθησε. Μου αρέσει επίσης να δουλεύω με παιδιά, που είναι το μέλλον μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η κοινωνία μας κινδυνεύει από την υπερβολική χρήση της τεχνολογίας, που, κακά τα ψέματα, κυριαρχεί στις μέρες μας, επομένως πρέπει να επιστρέψουμε στις παλιές καλές μέρες που κυριαρχούσε η φυσική άσκηση. Τα παιδιά χρειάζονται κάτι συναρπαστικό, διασκεδαστικό, κάτι που να τα εξιτάρει και έχω δημιουργήσει προγράμματα, που όχι μόνο είναι διασκεδαστικά, αλλά τους διδάσκουν πειθαρχία, τεχνική κατάρτιση και καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος

– Τέλος, θα θέλαμε να δώσεις μια συμβουλή στους νέους, ως ένας άνθρωπος που έθεσες τους στόχους σου και τα κατάφερες με μεγάλη επιτυχία!

«Η συμβουλή μου είναι να κάνουν αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους! Ό,τι κι αν είναι αυτό. Ανακαλύψτε την κλήση σας, το πάθος σας και εργαστείτε καθημερινά για να είστε οι καλύτεροι σε αυτό που κάνετε. Μην ακούτε τους «αρνητικούς» ανθρώπους στη ζωή σας, χρειάζεστε μόνο πίστη, σκληρή δουλειά και αφοσίωση.

Δεν υπάρχουν όρια στην επιτυχία, αλλά οι περιορισμοί που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στους εαυτούς μας. Μερικές φορές μπορούμε να είμαστε οι μεγαλύτεροι επικριτές του εαυτού μας και πρέπει να μάθει κανείς να διαχειρίζεται αυτή την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Προσωπικά, ήμουν τυχερός που είχα συγκεκριμένους ανθρώπους δίπλα μου, που με βοηθούσαν όταν δεν ήμουν 100% σίγουρος. Μερικές φορές δεν έχουμε αυτούς τους θετικούς ανθρώπους γύρω μας, το αποδεχόμαστε και προχωράμε μπροστά.

Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι οι αποφάσεις που θα πάρεις σήμερα σε σχέση με την εκπαίδευση και την καριέρα σου θα σε επηρεάζουν για πάντα. Μάθε ότι ακόμα και μέσα από τις χειρότερες καταστάσεις, μπορείς ακόμα και τότε να σηκωθείς και να συνεχίσεις. Να κοιτάς πάντα μπροστά και να μην εγκαταλείπεις ποτέ τα όνειρά σου

Ευχαριστούμε τον Νίκο που αποτελεί έμπνευση και δίνει κίνητρο σε πολλούς νέους να ακολουθήσουν το δικό τους όνειρο!

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending