Σκέφτεσαι να σπουδάσεις ή να ταξιδέψεις για λίγο στην όμορφη Θεσσαλονίκη σύντομα; Γιατί την χαρακτηρίζουν ως τη “δεύτερη πατρίδα χιλιάδων φοιτητών“;
Πρόσφατα μιλήσαμε με τη Χριστίνα Φλούρου, απόφοιτη της Ιατρικής Σχολής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η ίδια έζησε 6 αξέχαστα χρόνια τη φοιτητική της ζωή στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Δες πιο κάτω όσα μας είπε για την “ιδανική φοιτητούπολη” και όσα έζησε εκεί:
Γεια σου Χριστίνα. Αρχικά θέλεις να μας εξηγήσεις τους λόγους που σε οδήγησαν να επιλέξεις τη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσεις εκεί;
Χαίρεται! Πρωταρχικό μου κριτήριο ήταν η επιλογή μιας πόλης με άμεση πρόσβαση χωρίς να χρειάζεται αλλαγή μέσων συγκοινωνίας. Οπότε με τη Θεσσαλονίκη ως επιλογή, υπάρχει άμεση μετάβαση αεροπορικώς, με μια διαδρομή δύο ωρών και με το αεροδρόμιο να απέχει από το κέντρο της πόλης μισή ώρα.
Βέβαια, συνυπολόγισα και το ότι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αποτελεί το μεγαλύτερο της Ελλάδας. Παρόλ’ αυτά, στην πορεία υπήρχαν τόσα άλλα πλεονεκτήματα και προτερήματα τα οποία καταλαβαίνει κανείς βιώνοντας εκεί.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) ιδρύθηκε το 1925, με 41 τμήματα, 100,000 φοιτητές περίπου και έχει αναδειχθεί σε κατά καιρούς έρευνες ως το καλύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο.
Οι σπουδές στον κλάδο της Ιατρικής είναι τόσο απαιτητικές όσο ακούγεται; Πώς συνδύαζες διάβασμα με φοιτητική ζωή;
Όσον αφορά την Ιατρική και το Πρόγραμμα Σπουδών, τα πρώτα 5 εξάμηνα τα μαθήματα αποτελούνται από αμφιθεατρικές διαλέξεις και εργαστήρια εντός της σχολής και τα επόμενα 7 εξάμηνα μόνο σε κλινικές. Οπότε, αν και είσαι τον πρώτο καιρό στο στάδιο προσαρμογής νέου τόπου, συνθηκών και ευθυνών, το πρόγραμμα είναι ελαστικό και μπορείς, ιδιαίτερα Σαββατοκύριακα, να καταπιαστείς με άλλα ενδιαφέροντα εντός πόλης αλλά και να κάνεις μικρές αποδράσεις στις κοντινές γύρω πόλεις.
Αν και το διάβασμα ήταν επί καθημερινής βάσεως, η φοιτητική ζωή της Θεσσαλονίκης είναι ελκυστική και εύκολα προσβάσιμη, μιας και οι αποστάσεις είναι κοντινές.
Η Ιατρική Σχολή ιδρύθηκε το 1942 κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Οργανώνεται σε 9 τομείς, 52 κλινικές και εργαστήρια, με μέχρι στιγμής 4,000 εγγεγραμμένους φοιτητές.
Περίγραψέ μας μια συνηθισμένη σου μέρα στη Θεσσαλονίκη όταν σπούδαζες.
Πάντα πρωινό ξύπνημα στις 7 παρά – όσο κι αν ακούγεται δύσκολο, σου δίνει την ευχέρεια να έχεις πολλές ώρες στη διάθεσή σου. Τα μαθήματα ξεκινούσαν στις 8 στα κλινικά έτη και τελείωναν στις 15:00. Το απόγευμα συνήθως, είχα διάβασμα στη βιβλιοθήκη, με ενδιάμεσα διαλείμματα για καφέ στο κυλικείο ή σε κοντινές καφετέριες.
Το βράδυ πάντα κάτι χαλαρό τις καθημερινές, βόλτα στον παραλιακό ή έπαιρνα ποδήλατο για τον ποδηλατόδρομο της Νέας Παραλίας. Οι Παρασκευές και τα Σάββατα, ήταν μέρες για ψώνια, υποχρεώσεις του σπιτιού, αλλά οπωσδήποτε και για διασκέδαση στα μπαράκια της φοιτητικής περιοχής Βαλαωρίτου, στα clubs της λεωφόρου Νίκης ή σε πλατείες όπως η πλ.Άθωνος ή τα Λαδάδικα – γνωστές για φαΐ και διασκέδαση!
Τα πιο πολυσύχναστα μέρη της Θεσσαλονίκης;
Η παραλιακή της Θεσσαλονίκης αποτελεί την πλέον πιο πολυσύχναστη περιοχή κατοίκων και φοιτητών. Περπατώντας, έχεις τη θέα του ορίζοντα και του βουνού του Ολύμπου. Πρώτος σταθμός είναι η πλ.Αριστοτέλους με μαγαζιά, καφέ, κοινωνικά δρώμενα και με το άγαλμα του φιλόσοφου Αριστοτέλη.
Δεύτερος σταθμός, το σήμα κατατεθέν της πόλης ο Λευκός Πύργος, ένα κυλινδρικό χτίσμα από το 1826 που υπήρξε φυλακή και τόπος βασανιστηρίων των Γενιτσάρων. Οπωσδήποτε αξίζει μια περιήγηση στο εσωτερικό του και φτάνοντας στο δώμα έχει τη θέα όλη της πόλης.
Ακολούθως, η Νέα Παραλία με πάρκα, αναψυκτήρια, ποδηλατόδρομο, γήπεδα μπάσκετ, τένις, και με το άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, με τα πλοιαράκια μπορείς να απολαύσεις το ποτό σου, με βόλτα στο Θερμαϊκό.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από τη φοιτητική σου ζωή εκεί;
Πολλές οι αναμνήσεις λόγω των πολλών χρόνων. Παρόλ’ αυτά, θυμάμαι πάντα τη συνάντηση στη γνωστή «Καμάρα» στο κέντρο της πόλης και από εκεί στην πλατεία Ναυαρίνου που σ’ έβγαζε στον παραλιακό με το Λευκό Πύργο και την αναβαθμισμένη Νέα Παραλία των τελευταίων ετών.
Εκεί, ώρες ολόκληρες καθόμασταν παρέες-παρέες με άπειρες συζητήσεις, έχοντας θέα το Θερμαϊκό.
Η «Καμάρα»-Αψίδα του Γαλέριου αποτελεί το πλέον κεντρικότερο σημείο συνάντησης όλων των φοιτητικών χρόνων. Χτισμένη το 305 μ.Χ., με ανάγλυφες παραστάσεις, απεικονίζει τη νίκη των Ρωμαίων επί των Περσών.
Ποια ήταν τα αγαπημένα σου στέκια για διασκέδαση; Πώς προτιμούσες να διασκεδάζεις και πώς να χαλαρώνεις;
Πάντα προτιμούσα τα γνωστά φοιτητικά στέκια της παραλιακής ή της Βαλαωρίτου, κυρίως αυτά με ελληνική μουσική, κι άλλοτε πιο ήσυχα μπαράκια με live μουσική.
Πάντα με χαλάρωνε μια βόλτα στην Άνω Πόλη με τα κάστρα – εκεί αγνάντευες όλη την πόλη.
Τι θα συμβούλευες κάποιο νέο μελλοντικό φοιτητή που σκέφτεται να σπουδάσει Θεσσαλονίκη; Θα τον παρότρυνες να σπουδάσει αυτό που σπούδασες κι εσύ; Γιατί;
Η Θεσσαλονίκη είναι η φοιτητούπολη που συνδυάζει τα πάντα: μια πόλη ζωντανή, με ιστορία, πολιτισμό, διασκέδαση και κυρίως φιλόξενη. Γιατί όπως διάβασα και σε μια περιήγησή μου στο μέσα στο Λευκό «…κανείς δε μένει χωρίς πατρίδα, όσο θα υπάρχει Θεσσαλονίκη» (Ν.Χούμνος, 14ος αι.).
Όσον αφορά τη σπουδή μου, πέραν των δυσκολιών των έξι χρόνων, η Ιατρική επιστήμη αποτελεί μια επιστήμη εξελισσόμενη, ενδιαφέρουσα, με συνεχή εγρήγορση και ανιδιοτέλεια στον άνθρωπο.
Εννοείται θα παρότρυνα όποιον νέο σπουδαστή έχει αγάπη προς την επιστήμη που υπηρετεί να τη σπουδάσει.
