Stories: “Θυμάμαι εκείνες τις τελευταίες στιγμές που…”

“Θυμάμαι εκείνες τις τελευταίες στιγμές που έζησα με τον παππού μου στο νοσοκομείο. Είχε καιρό που ο παππούς μου πάλευε με τον καρκίνο, μα φαίνεται πως αυτή η ασθένεια ήταν πιο δυνατή ώστε να τον λυγίσει. Μου τηλεφώνησαν μια μέρα και μου είπαν πως ήταν πολύ σοβαρά στο νοσοκομείο και αμέσως πήγα να τον δω. Πράγματι, όταν τον είδα σ’ εκείνη την κατάσταση, σοκαρίστικα. Ο γιατρός, μας είπε πως ήταν στα τελευταία του και δεν θα άντεχε άλλο. Δεν πρόλαβα να τον δω και πολλή ώρα και… έφυγε. Έτσι απλά, έκλεισε τα μάτια του και δεν ήταν πλέον μαζί μας… Μετανιώνω που δεν πέρασα περισσότερο χρόνο μαζί του, που δεν του αφιέρωσα περισσότερα από τη ζωή μου. Κατάλαβα πως πρέπει να “σπαταλάς” το χρόνο σου – τον περισσότερο τουλάχιστον – με τα δικά σου άτομα, ώσπου βρίσκονται ακόμα στη ζωή. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα τα χάσεις και πότε θα φύγουν από κοντά σου.”