Οι όμορφες μικρές στιγμές που ζούμε είναι οι πραγματικές στάλες ευτυχίας, που κάποτε γίνονται ποταμοί γαλήνης.
Επειδή μου αρέσει να ακούω διηγήσεις από σοφούς ανθρώπους, πριν λίγο καιρό μου διηγήθηκε ένα άτομο το εξής:
«Σήμερα γνώρισα τυχαία στον δρόμο, μαζί με ένα φίλο δύο γυναίκες. Μας ένωσε αμέσως η αγάπη που είχαν για ένα σκυλάκι, επειδή ο φίλος μου είχε ένα παρόμοιο. Χωρίς δισταγμό και φυγή, κοντέψαμε τις δύο γυναίκες. Όταν πήγα κοντά η μια η γυναίκα ήταν έξω από το αυτοκίνητο. Επίσης έξω από το αυτοκίνητο βρισκόταν ένα αναπηρικό καροτσάκι… Ράγισε η καρδιά μου! Ο φίλος μου και εγώ είπαμε στην ανάπηρη γυναίκα να κατεβεί από το αυτοκίνητο να μας μιλήσει για το σκυλάκι της. Έτσι η κουβέντα έφερε συζήτηση, η συζήτηση έφερε γνωριμία και η γνωριμία έφερε μια αδέσμευτη φιλία! Με συγκίνησαν τα λόγια της γυναίκας που ήταν καθισμένη στο καροτσάκι… Έκλαψα από μέσα μου και είπα: Αυτά είναι προβλήματα φίλε…
Γνωρίσαμε τον σύζυγο της γυναίκας, και τον φίλο του συζύγου. Όλοι μαζί μετά κάναμε βόλτα και γελάγαμε και γλεντούσαμε! Ήμουν Ευτυχισμένος! Για πρώτη φορά! Είμαι χαρούμενος! Για πρώτη φορά! Ζω και υπάρχω για πρώτη φορά! Η ώρα όμως πέρασε και έπρεπε να αποχωριστούμε. Μέναμε μακριά και δεν μας άφηνε ο χρόνος για τρέλες!
Έτσι εδώ χώρισαν οι δρόμοι μας. Και δώσαμε υπόσχεση για συνάντηση το άλλο Σάββατο. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και φύγαμε… Στον δρόμο σκεφτόμουν: “Ο Θεός μαζί σας , θα σας ξαναδούμε”».
Τα λόγια περιττά, τα σχόλια δικά σας και επιλογές, επίσης, δικές σας!
Το άρθρο γράφτηκε από τον αναγνώστη μας Θεοδόση Περικλέους
και στάληκε στο StudentLife.com.cy για δημοσίευση.
Στείλε μας κι εσύ το δικό σου άρθρο, video ή εικόνα εδώ: SUBMIT & VIRAL
