Ξέρουμε πως τραβάς τζι’ εσύ τα βάσανα σου κάθε φορά που αποφασίζεις να οδηγήσεις.
Ειδικά αν πρόκειται για τις μέρες που εν πύρουλλος στην Κύπρο, η κατάσταση εν ανυπόφορη.
Τι ζει ο κάθε Κυπραίος άραγε κάθε φορά που πιάνει το τιμόνι;
1Απαγορεύεται να οδηγάς σε high-way που την 13:00 ως τες 16:00
Πρέπει να φκεις εκτός πόλης, γιατί έσσιεις δουλειές ή εν να πάεις θάλασσα. Εννοείται πως ποττέ εν θα οδηγήσεις μέσα στην απαγορευμένη ζώνη ωραρίου που εν πύρουλλος.
Ενημερώνεις τους ούλλους πως το trip θα ξεκινήσει πριν την 13:00, που εν λλίο καλύττερα τα πράματα τζιαι όποιος εν μπορεί, έχασε. Ε, εν τζιαι εν να γινούμε εμείς ποζάβλι!
2Thank God it’s air-condition!
Πόσες τζιαι πόσες φορές ευχαριστήσαμε τον εφευρέτη του air-condition; Ειλικρινά δαμέ στην Κύπρο, ένα άγαλμα έμεινε να του κάμουμε, με τόση πυρά που έσσιει.
Το καλύτερο εν ότι εσκεφτήκαν να το βάλουν τζιαι μέσα στα αυτοκίνητα τζιαι εμείς κάμνουμε του κατάχρηση – εν μπορούμε διαφορετικά.
Αφού είμαι σίουρη πως ούλλοι σας ανοίετε πρώτα το air-condition, περιμένετε κανένα 5λεπτο, τζιαι μετά μπαίνετε μέσα. Στο φουλ πάντα εννοείται, τζιαι στο 10λεπτο νιώθεις ότι εν να πάθεις κρυοπάγημα, γιατί φακκούν ούλλα τα fan του αυτοκινήτου πάνω σου.
Κλείνεις το για λλίο, νομίζεις ότι είσαι μέσ’ στο καζάνι που βράζει τζιαι πτου ξανά π’ αρκής.
3“Πάλε εν έπιασα τζείν’ το μασκαραλλίκι;;;”
Το μασκαραλλίκι εν τζιείνο το το προστατευτικό που βάλλουμε μπροστά στο γυαλί του αυτοκινήτου για να μεν φακκά ο ήλιος. Αν είσαστε όπως εμένα, που λαλώ κάθε μέρα “εν να πάω αύριο να πιάσω“, τότε σίουρα περνάτε το ίδιο μαρτύριο.
Παρκάρεις το αυτοκίνητο, δυστυχώς έσσιει παντού ήλιο τζιαι εν πολλά πιθανόν να του διά λλίο-πολλά ο ήλιος. Το βασανιστήριο ξεκινά την ώρα που εν να μπεις μέσ’ στο αυτοκίνητο. Τζιαμέ καταλάβεις τι σημαίνει κόλαση.
Καταρχάς, αν είναι δερμάτινα τα καθίσματα, εν μπορείς με τίποτε να κάτσεις (ειδικά που φορούμε τα κοντά μας), τζιαι κάμνεις ακροβατικά πάσ’ την καρέκλα. Βασικά είσαι σε φάση σούστας – κάθεσαι τζιαι σηκώνεσαι 10 φορές ανά δευτερόλεπτο τζιαι φωνάζεις:
“Άου άου κρούζω, κρούζει πολλά άου άου!“
Μετά πρέπει να οδηγήσεις τζιόλας. Πιάνεις το τιμόνι τζιαι εν σαμπώς τζιαι τζίζεις πάνω σε… κρουσμένο σίδερο. Προσπαθείς απεγνωσμένα να οδηγήσεις με το ένα δάχυλο για να μεν τζίζει ούλλο το χέρι σου πάσ’ το τιμόνι. Καλάν, αν είναι τζιαι με ταχύτητες το αυτοκίνητο, τζιαμέ… έφασ’ την τέλια.
