“Το όνειρο μου από πολύ μικρή ηλικία ήταν να τραγουδήσω σε σκηνή μπροστά από πολύ κόσμο. Ένα όνειρο που θεωρούσα πάντα απίθανο να πραγματοποιηθεί, αφού υπήρχαν πολύ καλύτερες φωνές από τη δική μου, ειδικά τότε στο σχολείο. Πάντα όμως αγαπούσα το τραγούδι και δεν σταματούσα να το δείχνω μέσα από τη συμμετοχή μου στη χορωδία του σχολείου σε κάθε γιορτή. Μαθήτρια γυμνασίου τότε, έμαθα για την γιορτή που θα έκανε το σχολείο μας στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου. Μια συμμαθήτρια μου έγραψε ένα τραγούδι, το οποίο θα εκτελούσε μια ομάδα μαθητών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά και τον ενθουσιασμό που ένιωσα όταν η καθηγήτρια της μουσικής ήρθε και μου ανακοίνωσε πως θα τραγουδούσα εγώ σόλο μόνη μου, και πίσω θα έκαναν τα φωνητικά συμμαθητές μου! Εκείνη τη στιγμή, έβαλα τα κλάματα από συγκίνηση, αγκαλιάζοντας την καθηγήτρια μου όσο πιο σφιχτά μπορούσα, ευχαριστώντας την γι’ αυτό που έκανε για ‘μένα. Ήταν η κυρία Καρολίνα και δεν θα την ξεχάσω όσο ζω. Ήταν η αιτία να γίνει αληθινό το μεγαλύτερο μου όνειρο! Το όνομα του τραγουδιού ήταν “Μαζί διαβένουμε το δρόμο” και τη στιγμή που τραγουδούσα ένιωθα απίστευτα – δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Το συναίσθημα που νιώθεις όταν ένα άτομο πιστεύει σε ‘σένα, πραγματοποιώντας σου ένα όνειρο και δίνοντας ουσία στις ικανότητες σου, είναι υπέροχο. Μακάρι να μπορούσα να έπαιρνα τον χρόνο πίσω, να το ξαναζήσω, ή τουλάχιστον να ξανασυναντήσω εκείνη την καθηγήτρια. Την ώρα που ήμουν στη σκηνή δεν με ένοιαζε τίποτα – ούτε οι στίχοι, ούτε οι νότες. Απλά ήθελα να πω το τραγούδι και μαζί με τους συμμαθητές μου να περάσουμε το μήνυμα του τραγουδιού στον κόσμο. Κάτι το οποίο καταφέραμε, με αποτέλεσμα να συγκινηθούμε από το τόσο χειροκρότημα. Συμπέρασμα: για ότι κάνεις, και κυρίως αν αυτό είναι ένα από τα όνειρα σου, μην αφήσεις το άγχος να μπει εμπόδιο και να σε παρασύρει. Ζήσε την κάθε στιγμή σου ξεχωριστά σαν να είναι η τελευταία. Και 1000 φορές θα ζούσα ξανά εκείνη την μέρα από την αρχή!”
Έχεις κι εσύ μια δική σου ιστορία που αξίζει να ακουστεί;
Στείλε μας την εδώ: SUBMIT & GO VIRAL
