“Από τα 16 μου δούλευα σκληρά σε διάφορους τόπους, για ένα όνειρο: Nα σπουδάσω μουσική, αφού ήταν και είναι για εμένα, η μεγάλη μου αγάπη. Μέχρι να καταφέρω να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, πέρασα πάρα πολλά. Άλλαξα πόλεις, πανεπιστήμια, ανθρώπους, έζησα πραγματικές ατυχίες της ζωής. Ήμουν όμως ακόμα δυνατή και δεν θα τα έβαζα κάτω. Όταν σιγά-σιγά βρήκα μια ισορροπία στη ζωή μου και πίστευα πως τα πράγματα θα πήγαιναν όντως καλύτερα, είχα ένα ατύχημα που για κάποιον άνθρωπο που ασχολείται με τη μουσική ήταν πολύ σοβαρό. Έκοψα το δάκτυλο του δεξιού μου χεριού, στην πόρτα του σπιτιού μου καθώς έφευγα για βόλτα μια μέρα. Δεν ήταν ένα απλό γδάρσιμο, ήταν κανονικό κόψιμο του μισού μου δάκτυλου και ο πόνος ήταν φρικτός. Αυτό ίσως να σήμαινε ότι δεν θα μπορούσα να παίξω ξανά πιάνο που τόσο αγαπούσα, ή να συνεχίσω να ασχολούμαι με την μουσική. Μα όχι! Δεν πέρασα τόσα πολλά για να με σταματήσει ένα ατύχημα από το να φτάσω στο όνειρο μου! Αφού έκλεισε η πληγή, συνέχισα και συνεχίζω να παίζω πιάνο και να προσπαθώ, ακόμα και αν πονώ τόσο πολύ. Σήμερα, είμαι στο 2ο έτος στον κλάδο Μουσικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου και νιώθω ότι πετυχαίνω αυτό που ήθελα. Μέσα από τη ζωή μου, έμαθα ότι η θέληση για αυτό που αγαπάς είναι δυνατότερη από οτιδήποτε άλλο και ότι τα όνειρα αξίζουν τα πάντα. Προσπαθήστε για αυτά και μην αφήσετε τίποτα να σας εμποδίσει να τα φτάσετε!”
Έχεις κι εσύ μια δική σου ιστορία που αξίζει να ακουστεί;
Στείλε μας την εδώ: SUBMIT & GO VIRAL
