“Όταν ήμουν μικρότερη, όλοι με ήξεραν ως το ήσυχο και ντροπαλό σπασικλάκι. Πράγματι, έδινα τόση σημασία στο διάβασμα και αγχωνόμουν με το καθετί. Φοβόμουν την αποτυχία και με ανησυχούσε κάθε μικρό λάθος. Σιγά-σιγά όμως, κατάλαβα πως δεν πήγαινε άλλο – δεν ζούσα τη ζωή μου όπως ήθελα. Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ πως έχασα ανθρώπους που αγαπούσα, επειδή ήμουν έτσι, κι αυτό θα το μετανιώνω πάντα. Έπρεπε να αλλάξω, να σταματήσω να αγχώνομαι, να μη δίνω τόση σημασία σε πράγματα μικροσκοπικά και ανούσια! Ξεκίνησα γυμναστική, και αυτό πράγματι με βοήθησε πάρα πολύ να αντιμετωπίσω το άγχος. Άρχισα να κάνω πράγματα που αγαπώ κι όχι απλά επειδή “πρέπει”. Επίσης, δραστηριοποιήθηκα στο StudentLife, όπου κατάλαβα πως τελικά υπάρχουν άτομα που αγαπούν πραγματικά τη δουλειά τους – δεν το κρύβω πως θέλω να τους μοιάσω! Σήμερα έχω αλλάξει και θέλω να πω σε όσους αντιμετώπίζουν κάτι παρόμοιο όπως εγώ τότε, πως τίποτα δεν αξίζει να χαλάσει τη ζωή και το χαμόγελό μας! Όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο όμορφα θα θυμόμαστε τα χρόνια μας…”
Έχεις κι εσύ μια δική σου ιστορία που αξίζει να ακουστεί;
Στείλε μας την εδώ: SUBMIT & GO VIRAL
