Βρισκόμαστε στο 2014 όπου αρκετά προβλήματα ταλαιπωρούν την ομαλή λειτουργία του Παν/ου Κύπρου. Ένα μείζονος σημασίας πρόβλημα είναι η απουσία μιας δεύτερης ευκαιρίας στο τωρινό διαμορφωμένο εξεταστικό σύστημα, ευρέως γνωστή και ως Β’ Εξεταστική. Η τρέχουσα λειτουργία του συστήματος αποδεικνύεται τροχοπέδη για την ομαλή φοίτηση οποιουδήποτε φοιτητή, ο οποίος έχει αποτύχει σε ένα ή περισσότερα μαθήματα του εξαμήνου, φαινόμενο το οποίο προκαλεί σωρρεία δυσλειτουργικών για αυτόν καταστάσεων, που φορτώνει τους φοιτητές περιττό άγχος και σύγχυση. Η αποτυχία λοιπόν στο να καταφέρει ο φοιτητής να περάσει τα μαθήματα του με ένα ικανοποιητικό (σύμφωνα με το σύστημα του πανεπιστημίου) βαθμό, φαίνεται να πληρώνεται ακριβά, με την κουραστική αναμονή του επόμενου εξαμήνου για την επιλογή και επαναπαρακολούθηση του μαθήματος που έχει αποτύχει, που πήρε δηλαδή βαθμό χαμηλότερο του 5.
Σε αυτό το στάδιο είναι που υπόκειται και η μεγαλύτερη ταλαιπωρία, καθώς τις πλείστες φορές, σε πολλά μαθήματα ,τα ακροατήρια έχουν ήδη γεμίσει σε αριθμό.Έτσι η μόνη λύση που απομένει είναι η επιλογή των συγκεκριμένων μαθημάτων στο μεθεπόμενο εξάμηνο. Σε περίπτωση δε, που κάποια μαθήματα δεν προσφέρονται στο αμέσως επόμενο εξάμηνο, η αναμονή παρατείνεται, μέχρις ότου υπάρξει εν τέλει η δυνατότητα επιλογής των μαθημάτων. Επιπρόσθετα, εάν τα μαθήματα που έχει αποτύχει ο φοιτητής συνδέονται με άλλα προσφερόμενα μαθήματα αλυσίδας , το αποτέλεσμα είναι κατ’ εξακολούθηση η αχρείαστη αναμονή. Μια βιώσιμη διέξοδος σε όλο αυτό το μπέρδεμα, είναι η δημιουργία μιας δεύτερης εξέτασης, που θα ακολουθεί χρονικά της πρώτης, δίνοντας την δυνατότητα στους φοιτητές να παρακαθίσουν την εξέταση που έχουν αποτύχει και αν επιτύχουν, να καταφέρουν να συμβαδίσουν ισάξια με τους υπόλοιπους φοιτητές.
Το αίτημα για τη δημιουργία μιας δεύτερης εξεταστικής αφορά πρωτίστως όλους τους φοιτητές ανεξαιρέτως, και επιτακτικότερα την Πρυτανεία και το Συμβούλιο του Παν. Κύπρου. Για όσους αγνοούν το όλο θέμα, οι αντιρρήσεις γύρω από την πρόταση της επαναληπτικής εξεταστικής στηρίζονται περισσότερο στις ανεκδιήγητες, κατά την άποψη μου, φοβίες για τυχόν μείωση του υψηλού επιπέδου των φοιτητών. Όσοι αντιτάσσονται σε μια ενδεχόμενη δεύτερη εξέταση πιστεύουν ακράδαντα πως η πλειοψηφία των φοιτητών θα επαναπαυτεί στη σίγουρη λύση της δεύτερης εξέτασης, και πως οι φοιτητές θα προσπαθούν εσκεμμένα να αποτύχουν ή και να μην μπουν καν στον κόπο να παρακαθίσουν στην πρώτη, προκαθορισμένη εξέταση. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση όμως να παραγκωνίζεται το γεγονός ότι η αποτυχία, από τη φύση της είναι ανθρώπινη και δεν θα πρέπει να μειώνει το επίπεδο ενός φοιτητή, αναγκάζοντας τον να μπαίνει στην διαδικασία μιας χρονοβόρας αναμονής, διάρκειας το λιγότερο ενός εξαμήνου.
Για του λόγου το αληθές, η ύπαρξη μιας δεύτερης εξέτασης, στο χρόνο που θα ορίσει η πανεπιστημιακή Σύγκλητος, ικανοποιεί και το βαρυσήμαντο θέμα των υπεράριθμων ακροατηρίων, καθώς επίσης και το πρόβλημα που παράγεται όταν φοιτητές από πιο μεγάλα έτη, έχοντας σειρά προτεραιότητας φράσουν το δρόμο στους υπόλοιπους φοιτητές των πιο χαμηλών ετών στο να επιλέξουν τα υποχρεωτικά για αυτούς μαθήματα. Γιατί να υποχρεούται δηλαδή ένας φοιτητής να προδικάζει την πορεία του στο πανεπιστήμιο, για χάριν μιας αποτυχίας; Η δική μου γνώμη, είναι πως η ύπαρξη της Β’ Εξεταστικής αποτελεί το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα των φοιτητών να αποφασίζουν πότε προτίθενται και νιώθουν πιο σίγουροι να δώσουν μια εξέταση, χωρίς να μεσολαβεί η πίεση από το βαρυφορτωμένο εξεταστικό πρόγραμμα. Εν κατακλείδι, αποτελεί και την ευκαιρία τους να επανακτήσουν την όποια πορεία έχουν κτίσει ως φοιτητές. Δικαίωμα που οφείλει να κατανοήσει και το Διοικητικό Προσωπικό του Παν. Κύπρου, αντί να εθελοτυφλεί εκούσια μπροστά σε μια δίκαιη πρόταση προς όφελος των φοιτητών.
