Διάβασα τις προάλλες τις βαρυσήμαντες δηλώσεις ενός από τους πολλούς μέτριους πολιτικούς ότι οι νέοι μας ξενιτεύονται διότι δεν βγάζουν τα προς το ζην. Αυτός όμως, αγαπητοί φίλοι, δεν είναι ο κυριότερος λόγος, διότι παρ’ όλες τις δυσκολίες ένα κομμάτι ψωμί θα βρουν να φάνε.
Απλώς κύριοι πολιτικοί, οι νέοι μας σας έχουν βαρεθεί. Έχουν ξυπνήσει από το λήθαργο του βολέματος στη δημόσια υπηρεσία. Έχουν ξεφύγει από την παθολογική αγάπη και τον υπερπροστατευτισμό των γονιών τους ενώ φροντίζουν να τους δώσουν την σπουδαιότερη μόρφωση του κόσμου στα Cambridge, LSE, MIT και Harvard μετά θέλουν να τους τακτοποιήσουν στις τράπεζες όπου υπάρχει ασφάλεια και είναι καλά τα ωράρια. Το κυριότερο απ’ όλα , σας έχουν βαρεθεί εσάς κύριοι πολιτικοί που ποτέ δεν νοιαστήκατε για τις επόμενες γενιές παρά μόνο για τις επόμενες εκλογές, τον παραγοντισμό σας και πόσους γάμους θα πάτε το Σαββατοκύριακο. Αυτό έχουν βαρεθεί και θέλουν να φύγουν οι νέοι μας. Την έλλειψη ευνομίας και τάξης και θεσμών. Την ατιμωρησία και τα μεγάλα κούφια λόγια, την έλλειψη οράματος για ένα καλό αύριο. Ενός οράματος που θα ξεκινά από το να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας, που κάθε δημόσιο πρόσωπο θα σέβεται τον πολίτη και θα υπηρετεί το γενικό καλό, που κάθε εξουσία θα ελέγχει την άλλη και κανένας δεν θα βρίσκεται στο απυρόβλητο. Και που ο κάθε πολίτης θα πάψει να ζητά χατίρια και θα διεκδικεί τα δικαιώματα του με τον σωστό τρόπο ενώ θα σέβεται ταυτόχρονα τις υποχρεώσεις του και το σύνολο.
Καλά κάνουν λοιπόν οι νέοι μας, να δοκιμάζουν την τύχη τους σε πιο ώριμες κοινωνίες όπου ίσως δεν θα τα βρίσκουν όλα έτοιμα, δεν θα είναι καλομαθημένα αλλά τουλάχιστον θα στηριχθούν στις δυνάμεις τους, θα δουλέψουν σκληρά και το σύστημα θα τους ανταμείψει.
Ίσως μια μέρα με την σταδιακή αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας να δει άσπρη μέρα και αυτός ο τόπος, παραμερίζοντας το μέτριο, το λαϊκισμό, την επικίνδυνη σοβαροφάνεια, την καταστροφική άγνοια και ανεβάζοντας τον πήχη εκεί που αρμόζει στην σωστή άσκηση της δημοκρατίας, και να χαμογελάσουμε και πάλι σαν λαός και σαν κράτος.
