To να είμαστε καλά δεν έχει να κάνει μόνο με το να κοιτάζουμε προς τα μέσα μας, να προσπαθούμε δηλαδή να βελτιώσουμε τη σχέση με τον εαυτό μας ανακαλύπτοντας το ψυχικό μας κόσμο, αλλά και με το πώς είμαστε με τον εξωτερικό κόσμο, με τις ποικίλες καταστάσεις και με τους άλλους.
Η καθημερινότητά μας απαιτεί τη συνεχή επαφή με άλλους ανθρώπους και μέσα από αυτές τις επαφές λειτουργούμε είτε με υγιή είτε νευρωτικό τρόπο.
Τι είναι λοιπόν η νεύρωση που τόσο συχνά ακούγεται; Ουσιαστικά, είναι η δυσκολία του καθενός από εμάς να μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες που του γεννιούνται ανά πάσα στιγμή. Να μην μπορεί, δηλαδή, να πάρει αυτό που χρειάζεται, μόνος του ή με την βοήθεια κάποιου άλλου, να μην βρίσκει τα κατάλληλα μέσα ή να μην σκέφτεται ορθά ώστε να καταφέρει να φτάσει στον απώτερο σκοπό του, την ικανοποίηση. Αυτά συνήθως είναι τα βασικά λάθη που κάνει κάποιος με αποτέλεσμα να μποïκοτάρει τον εαυτό του και να μην ικανοποιεί τις ανάγκες του. Η υγεία, λοιπόν, βρίσκεται στο να υπάρχει η ικανότητα επαφής.
Επαφή είναι ο τρόπος με τον οποίο κάποιος έρχεται σε επαφή με τον κόσμο, πώς ενσωματώνεται με το περιβάλλον του για να επιλύσει αυτό που χρειάζεται – ας μην ξεχνάμε ότι όλοι μας χρειαζόμαστε κάτι από «έξω», από το οξυγόνο που αναπνέουμε, την τροφή ,τη ζεστασιά, την αναγνώριση, την αγάπη κ.ο.κ. Ερχόμαστε,λοιπόν, σε επαφή με το περιβάλλον για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας και αποσυρόμαστε όταν πλέον το καταφέρουμε.
Αρχικά ακούγεται απλό -και θα έπρεπε να είναι εδώ που τα λέμε- αλλά αν σκεφτούμε ότι ο καθένας από εμάς έχει μια παγιωμένη ιδέα για τον εαυτό του, μια περιορισμένη αυτοαντίληψη, μια ταυτότητα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τότε όντως τα πράγματα περιπλέκονται.
Τι γίνεται λοιπόν όταν ο καθένας μας έχει επαναπαυθεί με την αυτοεικόνα που έχει εφεύρει; Όταν αυτή η ιδέα για τον εαυτό μας είναι η μισή εικόνα του καρτ ποστάλ και δείχνει μόνο ένα μέρος αυτού που πραγματικά είμαστε;
Η αυτοαντίληψη μας βοηθάει να προχωρήσουμε στη ζωή απλοποιώντας την εικόνα μας. Η απλοποίηση από τη μία είναι οικονομική και πρακτική, από την άλλη παραπλανεί εμάς τους ίδιους αλλά και τους γύρω μας. Οταν παρουσιαζόμαστε στον κόσμο, αυτό που πραγματικά κάνουμε είναι να αναγάγουμε τον εαυτό μας σε κάτι λιγότερο από αυτό που είμαστε. Μας επιβάλλουμε ταμπέλες που ακολουθούμε κατά γράμμα στην καθημερινότητά μας, οριοθετώντας μας σε ένα φτωχό και άγονο τρόπο ζωής.
Η αρχαία φιλοσοφία Τάο (Yin-Yang) έκανε λόγο για τις αντιθέσεις και τις Αρχές του θετικού και του αρνητικού. Ωστόσο αυτή η ιδέα εκσυγχρονίζεται σήμερα για να μας δείξει ότι δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα αλλά είμαστε αυτό και το αντίθετό του, ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από μία διαδοχή αντιθέσεων και πολικοτήτων. Ουσιαστικά όλοι είμαστε και κακοί και καλοί, δουλευταράδες αλλά και τεμπέληδες, υπομονετικοί και ανυπόμονοι, τρυφεροί αλλά και σκληροί, σίγουροι και ανασφαλείς, γενναίοι και φοβιτσιάρηδες κ.ά. Είμαστε, δηλαδή, πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε ότι είμαστε στην πραγματικότητα.
Ο F.Perls –πατέρας της ψυχοθεραπείας Gestalt – έλεγε:
«Άφησε την εκάστοτε περίσταση να έχει τον έλεγχο»
Συνήθως θέλουμε να ελέγχουμε την ενίοτε κατάσταση, έχοντας συγκεκριμένη ιδέα για το πώς πρέπει να λειτουργεί ο κόσμος και πώς πρέπει να μας πηγαίνουν τα πράγματα μέσα σε αυτόν.
H προσωπική ιδέα που πλάθουμε για το γύρω, δημιουργεί την ψευδαίσθηση του πλήρους ελέγχου. Νιώθουμε ασφαλείς και δυνατοί όταν κρατάμε τα ηνία, όμως στην πραγματικότητα είναι η άμυνά μας μπροστά στον φόβο του αγνώστου.
Επομένως, το καλύτερο που μπορεί κάποιος να κάνει για να μη «φάει τα μούτρα του» είναι να είναι διαθέσιμος και ανοιχτός σε αυτό που απαιτεί η κατάσταση ανά πάσα στιγμή. Για παράδειγμα, αν σε μια περίσταση κάποιος χρειαστεί να είναι επιθετικός και έχει ταμπού με την επιθετικότητα (γιατί συνήθως την μπερδεύει με τη βία), τότε είναι πολύ πιθανό να μην του βγει επιθετικότητα όταν τη χρειαστεί, με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να προστατέψει τον εαυτό του σε μία περίσταση όπου το ένστικτο της αυτοσυντήρησης (βλ.επιθετικότητα) θα λειτουργούσε προς όφελός του.
Πρέπει να διευρύνουμε τη συνείδηση του «Ποιος/α είμαι», ανανεώνοντας αυτή την αυτοεικόνα για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις διαφορετικές καταστάσεις που μας φέρνει η ζωή. Γιατί, αν μη τι άλλο, η ζωή η ίδια σημαίνει αλλαγή, μεταμόρφωση. Υπάρχει νόημα να χτίζουμε μια προσωπικότητα που δεν εξελίσσεται μέσα σε μια ζωή που το συνώνυμό της είναι η αλλαγή;
Η ζωή σε προσκαλεί λέγοντάς σου «Γίνε ευέλικτος για να είσαι συντονισμένος σε μια κατάσταση που συνεχώς θα αλλάζει» για να μπορείς βασικά να επιβιώσεις, για να είσαι ευτυχισμένος, μάχιμος. Παρότι η κουλτούρα μας, μας έχει μάθει να είμαστε άκαμπτοι, χρειάζεται να γίνουμε πιο ευκίνητοι και ευέλικτοι για να επιλύσουμε τα προβλήματά μας με τον κόσμο και για να είμαστε σε θέση να ερχόμαστε σε επαφή με έναν δημιουργικό τρόπο, κατάλληλο για την κάθε περίσταση.
Ευελιξία σημαίνει να μπορούμε να εφιστούμε την προσοχή σε ό,τι συμβαίνει μέσα μας και γύρω μας, να νιώθουμε ζωντανοί, παρόντες/ούσες, έτσι ώστε μέσα από την επαφή με τους άλλους, να αποκτούμε κάθε φορά μεγαλύτερη συνειδητότητα.
Οι ανθρώπινες επαφές πρέπει να λειτουργούν με αυτή τη νοοτροπία:
«Αν είσαι κοιμισμένος, θα σε ξυπνήσω!»
«Aν δεν μπορείς να καταλάβεις τι σου συμβαίνει, θα κάνω οτιδήποτε για να σε φέρω σε επαφή με αυτό που σου συμβαίνει! Με αυτό τον τρόπο θα έρθεις σε επαφή με τον ίδιο σου τον εαυτό αλλά και με εμένα».
Έτσι από αυτού του είδους την επαφή δημιουργούμε κάτι ζωντανό που ίσως δεν θα επαναληφθεί, κάτι καινούριο που μας ανανεώνει και μας κρατάει ξύπνιους.
Η αφύπνιση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την υγεία, γιατί πολλά από τα δεινά της ψυχής προκύπτουν όσο δεν είμαστε σε επαφή και αρμονία με τις ανάγκες μας, όσο δεν αφουγκραζόμαστε τι μας συμβαίνει και δεν ριψοκινδυνεύουμε για να κερδίσουμε αυτό που μας λείπει.
Η δύναμη να ρισκάρουμε αντλείται από το σώμα, το οποίο μας τοποθετεί στην πραγματικότητα, στο εδώ και τώρα, οδηγώντας μας σε αυτό που είναι καλό για εμάς και σε αυτό που δεν είναι. Ο οργανισμός έχει την δύναμη να αυτορρυθμίζεται γι αυτό και είναι το σοφότερο μέσο που ενώνει τον έσω με τον έξω κόσμο και οδηγεί στην αυθεντικότητα.
Αυθεντικότητα είναι η πίστη σε μια στάση ζωής που μας θρέφει και προσφέρει αρμονία σε ψυχή και σώμα. Αυθεντικότητα σημαίνει υπευθυνότητα για την ποιότητα ζωής που μας παρέχουμε σε προσωπικό επίπεδο,ειλικρίνεια και διαφάνεια στα συναισθήματα, στις διαπροσωπικές σχέσεις και στους δεσμούς που χτίζουμε. Θάρρος στο να απομακρυνόμαστε από τις κάθε είδους τοξικές σχέσεις, είτε αυτές είναι εργασιακές, είτε φιλικές, είτε ερωτικές.
Η τέχνη της επαφής εξασκείται όσο έχουμε εμπιστοσύνη στην προσωπική μας κρίση, όσο δεν υπάρχει φόβος ότι θα καταλήξουμε μόνοι/ες στην ζωή επειδή γνωστοποιούμε τις ανάγκες μας ή οριοθετούμε τις σχέσεις ή εκφράζουμε δυσαρέσκειά. Απεναντίας η επαφή θα πρέπει να μας φέρνει πιο κοντά στηνπροσωπική μας αλήθεια και στο χτίσιμο ουσιαστικότερων σχέσεων και δυνατότερων δεσμών.
Η επαφή γίνεται τέχνη όταν μέσω αυτής αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους, όταν μας εκφράζει, μας εξελίσσει, μας μαθαίνει καινούρια πράγματα και μας προσφέρει τέρψη.
Για όλα τα παραπάνω χρειάζεται σκληρή προσωπική δουλειά, ταλέντο και εμπειρία, όπως άλλωστε σε όλων των ειδών τις τέχνες. Ο καθένας μας κρύβει μέσα του έναν καλλιτέχνη και η αλήθεια είναι ότι λίγοι είναι αυτοί που δεν τον καταπιεζουν.
Όλα λοιπόν είναι θέμα επιλογών!
Πηγή: toperiodiko.gr
