Ok, είμαι λίγο επηρεασμένη από τη συγκεκριμένη περιοχή, είναι η αλήθεια. Όμως είναι επίσης αλήθεια, πως όποιος Κύπριος (και μη) ταξιδέψει στη συγκεκριμένη περιοχή, δεν μπορεί να μην την αγαπήσει (άσχετα με τον καιρό!). Μια πρόσφατη επίσκεψη, μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ με εσάς την (τέλεια) φοιτητική ζωή των φοιτητών εκεί. Για να δούμε:
Λοιπόν-λοιπόν, γνώριμα πρόσωπα, καλοί μου φίλοι. Από πού να αρχίσουμε για το Manchester; Πόσα χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη μέρα που ήρθατε εδώ;
Γιώργος: Είναι ο 4ος μας χρόνος.Είναι σαν να και ήρθαμε χθες. Θα θέλαμε να τα κάνουμε περισσότερα.. Μη σου πούμε θα κάνουμε και 2ο μεταπτυχιακό, για να μείνουμε περισσότερο καιρό! 😉
Φαίνεται ότι πέρασε τόσος καιρός όμως;
Δάφνη: Ζώντας κάθε μέρα εδώ, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τις αλλαγές και πόσος καιρός πέρασε στ’ αλήθεια. Κοιτάζοντας πίσω όμως, καταλάβαμε πόσο αλλάξαμε και πόσο ωρίμασαμε. Για παράδειγμα, δεν μαγείρευα και ήμουν γενικώς (λίγο) ακατάστατη!
Υπάρχουν διαφορές στη φοιτητική ζωή σαν μεταπτυχιακοί, παρά σαν προπτυχιακοί φοιτητές;
Γιώργος: Είναι διαφορετικός ο τρόπος που κάνεις το κάθε μάθημα πλέον. Στο πτυχίο είχαμε 2 εργασίες και μία εξέταση στο τέλος της χρονιάς, σαν το λύκειο. Ενώ τώρα στο μεταπτυχιακό, κάθε 2 εβδομάδες έχουμε παράδοση εργασιών, αλλά πάμε πανεπιστήμιο 3 μέρες κάθε 2 εβδομάδες. Οι καθηγητές τώρα, μας δείχνουν περισσότερη εμπιστοσύνη.
Δάφνη: Ένας πρωτοετής φοιτητής βγαίνει συνεχώς, ενώ εμείς πλέον έχουμε πάει ήδη σε αρκετούς τόπους και δεν μας φαίνονται το ίδιο, όπως τότε που ήμασταν ενθουσιασμένοι τον 1ο χρόνο. Χωρίς αυτό να αλλάζει την αγάπη μας για το Manchester!
Αν σας έλεγαν να σπουδάζατε σε άλλη πόλη της Αγγλίας θα το κάνατε;
Δάφνη και Γιώργος: Με τίποτα! ΟΧΙ! Αφού, ακόμα και οι επιλογές μας για μεταπτυχιακό, ήταν MONO στο Manchester!
Σε ποιες άλλες πόλεις της Αγγλίας έχετε ταξιδέψει;
Γιώργος: Liverpool, London, Leicester, Leeds, Nottingham, Sheffield, Chester.
Δάφνη: Και εγώ τα ίδια με το Γιώργο, αλλά όταν ήμουν μαθήτρια πήγα και στο Birmingham για να αποφασίσω πού θα ήθελα να σπουδάσω. Μετά την επιλογή μου για το Manchester, κατάλαβα πως δεν μπορούσα να κάνω καλύτερη επιλογή.
Είναι αλήθεια πως υπάρχουν τόσοι πολλοί Κύπριοι στο Manchester, όσο ακούγεται;
Δάφνη: Δεν υπάρχει περίπτωση, να περπατήσεις στο δρόμο και να μη βρεις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, δύο Κύπριους.
Παρασκευή: Όταν πήγα για εγγραφή στο Πανεπιστήμιο, πίστευα πως δεν θα έβρισκα κανέναν Κύπριο. Τότε ξαφνικά, ακούω πίσω μου μια φωνή να λέει: “Ρε εν καταλάβω ΓΡΙ“.
Γιώργος 2: Όποιον δεις και σου μοιάζει ξένος, μη διανοηθείς να μιλήσεις ελληνικά! Δεν ξέρεις ποτέ αν είναι Κύπριος ή Ελλαδίτης! Μια φορά συγκεκριμένα, έτυχε ένας ταξιτζής να μας πάρει μέσω ενός άλλου δρόμου (πιο μακριά). Έτσι, επειδή έμοιαζε Πακιστανός, αρχίσαμε και τον βρίζαμε -κάπως- μπροστά του. Όταν φτάσαμε σπίτι, μας είπε το χρηματικό ποσό που χρωστούσαμε, στα ελληνικά και ανέφερε πως καταλάβαινε!!
Πώς νιώθετε όταν συναντάτε άλλους Κύπριους σε αυτή την πόλη;
Γιώργος: Στην αρχή στον πρώτο χρόνο ένιωθα έκπληξη. Μετά από λίγο καιρό, και τώρα στον 4ο χρόνο δεν μου φαίνεται πλέον παράξενο, είναι φυσιολογικό.
Παρασκευή: Εγώ, τις προάλλες, όταν μου κρατούσε την πόρτα κάποιος και του είπα “Thank you”, μου απάντησε “Τίποτε”.
Γιώργος 2: Χθες στην φωταγώγηση, είπα κάποιας “Excuse me” για να μας βγάλει φωτογραφία και μου απάντησε “Είμαι Κυπραία, εν να σας φκάλω σίουρα φωτογραφία!“.
Τι κάνει το Manchester τόσο ξεχωριστή πόλη σε εσάς;
Δάφνη: Νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, χωρίς να είμαστε σπίτι μας. Είναι σαν μια “δεύτερη ανεπτυγμένη Κύπρος“. Σαν να και οι κάτοικοι της Κύπρου μαζεύτηκαν και την έκαναν “αποικία”. Σαν να και ένας φοιτητής της Λεμεσού πήγε να σπουδάσει Λευκωσία ΑΛΛΑ με όλα τα προτερήματα που μπορεί να σου προσφέρει η ζωή στο εξωτερικό. Π.χ. ανεξαρτησία από τους γονείς σου, δουλειές του σπιτιού κτλ.
Γιώργος: Ό,τι θέλεις να κάνεις μπορείς να το κάνεις. Ζούμε σε μεγαλούπολη, αλλά όχι σαν αυτή του Λονδίνου, που είναι χαμός με τα undergrounds και την κίνηση. Έχουμε τις ίδιες ανέσεις, αλλά με καλύτερες συνθήκες.
Τα “στέκια” των Κυπρίων στο Manchester;
- Σταθερό το Starbucks St. Ann’s Square ή αλλιώς το “Starbucks των Κυπραίων“
- Cafe NERO – Piccadilly Gardens/Market Street: Σταθερά Κυπριακά, επειδή μπορείς να καπνίσεις σε στεγασμένο τόπο ΚΑΙ μένουν μέχρι αργά ανοικτά (δηλ. 9 το βράδυ)!
- Piccadilly Point: Οι Κυπριακές εστίες στο Manchester
- Δύο Greek night Parties, 2 φορές την εβδομάδα
Επίσης, σαν φεύγεις από το Manchester, στο σταθμό του τρένου (Manchester Piccadilly) στη “μικρή” υπεραγορά Sainsbury’s: Ακόμα και ο Πακιστανός πωλητής, σου λέει “Καληνύχτα” και “Γεια σου“.
Μια τελευταία κουβέντα/συμβουλή για όσους σκέφτονται να έρθουν για σπουδές στο Manchester;
Γιώργος: Να ξεκινήσουν να κάνουν αιτήσεις για το Manchester ΑΜΕΣΩΣ!
Δάφνη: Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να ζήσουν (καλή) φοιτητική ζωή. Ακόμη κι αν δεν θέλεις να έχεις επαφές με Κύπριους, το Manchester σου δίνει τη δυνατότητα να το κάνεις κι αυτό.
Γιώργος 2: Αν κάποιος θέλει να απολαύσει τη φοιτητική ζωή, με άφθονο γλέντι, αξέχαστες στιγμές που θα μείνουν στο μυαλό του “σαν ταινία παλιά, που τέλος δεν έχει” (χαχαχα).. Τότε η πρώτη και η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ του επιλογή θα είναι το MANCHESTER! 🙂
(Thank you: Γιώργο Παναγή, Γιώργο Παναγιώτου και Δάφνη Μαππουρίδου!)
Ακολουθούν φωτογραφίες από τις τελευταίες 2 επισκέψεις μου (όπως και όλες οι φωτογραφίες του άρθρου). Ειδικά μετά την τελευταία με τη Χριστουγεννιάτικη φωταγώγηση ( WOW, έτσι; )
Copyrights: Προσωπικό αρχείο
Δεν είναι πως έχει κάτι το τόσο ιδιαίτερο αυτή η πόλη (θα έλεγε κανείς), που δεν θα το βρεις αλλού.. Είναι αυτή η αύρα, η πόλη με τα τοπία και τα κτίρια. Συνδυασμός καινούριου με παλιού, συνδυασμός Αγγλίας και Κύπρου, όπως θέλεις πες το. Δύσκολο να σταματήσω να μιλώ για το Manchester. Ένα ταξιδάκι έστω, αξίζει να το κάνεις 🙂
