fbpx

“Κάποιες φορές…” – Τι γίνεται με την αγάπη και τον έρωτα;

Και ξαφνικά ερωτεύεσαι.. Σχεδόν ξεχνάς ποιος ήσουν πριν, λες και ξεκινάς πάντα από την αρχή.. κάθε φορά! Λες και δεν υπήρξες πριν από την “τυχαία” συνάντηση.  Σιγά – σιγά αρχίζεις να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε ψυχοφθόρες διαδικασίες, όπως το να μην μπορείς με τίποτα να ησυχάσεις, αφού ό,τι λες, ό,τι κάνεις αλλά και ό,τι σκέφτεσαι, περιτρυγυρίζεται γύρω από αυτόν.

Δυστυχώς ή ευτυχώς με την πάροδο του χρόνου,  ο έρωτας κάποια στιγμή σου “τελειώνει” και επιτέλους νιώθεις ανακουφισμένος πια αφού το να μένεις για μεγάλο χρονικό διάστημα ερωτευμένος είναι τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό.

Ωραίο το να είσαι ερωτευμένος δεν λέω  όμως σκεφτείτε τι θα γινόταν αν δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε, να κοιμηθούμε, να λειτουργήσουμε  σε “φυσιολογικά” επίπεδα για μια ζωή.. Αβάσταχτο δεν θα ήταν; Μ’αυτό τον τρόπο θα “διαλυόμασταν” αργά και βασανιστικά!

Όταν λοιπόν, ξεθυμάνει ο έρωτας κάποιες φορές (γιατί όλους τους κανόνες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!) έρχεται το πιο όμορφο, το πιο  “καθαρό” συναίσθημα, η αγάπη. Τότε λοιπόν, έρχεται ο καιρός που δεν περιμένεις να πάρεις τίποτα, παρά μόνο την προσοχή του αγαπημένου σου προσώπου.

Το μόνο που θέλεις είναι να σε αφήσει να του δώσεις όσα πιο πολλά μπορείς, όπου η μόνη επιβράβευση που περιμένεις είναι ένα μεγάλο χαμόγελο του οποίου ο λόγος δεν θα είναι άλλος από εσένα, από την ύπαρξη σου στην ζωή του.

 

Και το καλύτερο; Η αγάπη δεν χάνεται ξέρετε, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ότι κι αν συμβεί. Εξακολουθείς να αγαπάς τον άλλον, έστω κι αν δεν υπάρχει πια στην ζωή σου, έστω κι αν επιλέξατε να πάρετε διαφορετικούς δρόμους, ακόμη κι αν έχετε να βρεθείτε μήνες ή ακόμη και χρόνια ολόκληρα. Αντιλαμβάνεσαι πως αγάπησες πολύ, άνευ όρων κάποιον, όταν εύχεσαι να είναι πάντοτε καλά, όπου κι αν βρίσκεται, όσο μακριά κι αν είναι από εσένα.

images

Δύσκολο πράγμα η αγάπη, ιδίως στις μέρες μας. Μπορεί να λέμε σχετικά εύκολα πώς αγαπάμε κάποιον όμως σπάνια το εννοούμε.  Όταν όμως “φύγει” από την ζωή μας ο άνθρωπος που όντως αγαπήσαμε ,πονάει πολύ, τόσο που νομίζουμε πως δεν έχει τίποτα πια ουσία, σημασία και σκοπό. Η καρδιά μας “σπάει” σε χίλια κομμάτια όπου για αρκετό χρονικό διάστημα φαντάζει τουλάχιστον ουτοπικό πώς κάποτε θα καταφέρουμε να την συναρμολογήσουμε ξανά.

Ο χρόνος όμως ποτέ δεν μας αφήνει να πονάμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Σιγά-σιγά αντιλαμβανόμαστε πως όπως περνάνε όλα, περνάει κι’αυτό. Έτσι λοιπόν, όταν ο πόνος της απώλειας αρχίζει να μετριάζεται.

Νιώθουμε τόσο μα τόσο περήφανοι που καταφέραμε να αγαπήσουμε κάποιον τόσο πολύ και σίγουρα γινόμαστε πιο ώριμοι, πιο συνειδητοποιημένοι θέτοντας διαφορετικούς στόχους για το πώς θα συνεχίσουμε να ζούμε από δω και πέρα.

 

Η αληθινή αγάπη είναι κάτι το μοναδικό όπου στο τέλος όσο πόνο κι’αν μας προκαλέσει εμείς οφείλουμε νιώθουμε περήφανοι για τον εαυτό μας μιας και στο 2015 έχουμε την δύναμη, την αντοχή και την ικανότητα να αγαπάμε ακόμη..

Follow Us

45,341FansLike
11,539FollowersFollow
17,300FollowersFollow
1,070SubscribersSubscribe

Trending