Πόσες φορές νιώσαμε την ανάγκη να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας με ένα δικό μας άνθρωπο; Είτε αυτά ήταν συναισθήματα χαράς, είτε λύπης. Πόσες φορές νιώσαμε μόνοι, αποζητώντας την αγκαλιά και την στοργή ενός αγαπημένου ατόμου;
Στην θέση αυτού όμως πάντοτε βρισκόταν ο δικός μας προσωπικός φύλακας, φίλος, αδερφός! Η πιο αγνή ψυχή, ο σκύλος μας! Το πλάσμα που ολόκληρος ο κόσμος του είσαι εσύ. Ένας πιστός φρουρός που οποιαδήποτε στιγμή και αν τον χρειαστείς είναι δίπλα σου, νοιαζόμενος για σένα αληθινά χωρίς να αποσκοπεί πουθενά. Μια ψυχή που ξεχειλίζει από συναισθήματα.
Το μόνο που ζητάει είναι αγάπη και την σημασία σου, ως αντάλλαγμα δίνει τον εαυτό και την αφοσίωση του. Οι στιγμές μαζί του ανεκτίμητες, ενώ οι αναμνήσεις μπορούν να ζωγραφίσουν το χαμόγελο στο πρόσωπό σου ακόμη και τις πιο μουντές ημέρες. Σε καιρούς όπου η αληθινή αγάπη είναι είδος προς εξαφάνιση, εύκολα κανείς μπορεί να την διακρίνει στα μάτια του. Εμείς μπορούμε να καθορίσουμε την μοίρα τους!
Στον δρόμο πολλές φορές θα δούμε αδέσποτα να τριγυρίζουν. Αν έρθουν δίπλα σου είναι γιατί ψάχνουν ένα ζεστό σπίτι και μια μεγάλη αγκαλιά, τίποτα περισσότερο απ’ ότι και εμείς οι ίδιοι επιζητούμε. Κάποιοι προτιμούν αντί αυτού, να ξεδίνουν πάνω στα απροστάτευτα αυτά πλάσματα νιώθοντας περηφάνια για την βαρβαρότητα και την ανανδρία τους.
“Τα ζώα είναι ότι μας απέμεινε από τον παράδεισο.”
Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε νόημα στις μέρες τους προτού να είναι αργά. Να επιστρέψουμε ένα μικρό μερίδιο αγάπης, αφοσίωσης και ζεστασιάς απ όσο μας δίνουν. Το δικό μας βιβλίο αναμνήσεων μαζί τους, να μας προξενεί αισθήματα χαράς και γαλήνης.
