Καθημερινά ακούμε πως όλο και κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο ή γνωστός έχει προσβληθεί με αυτή την καταρραμένη αρρώστια.
Με έχεις κουράσει! Με ποιο δικαίωμα παίρνεις την ζωή των ανθρώπων με αυτό τον τρόπο;
Γιατί ρε άτιμε; Γιατί πρέπει πάντα να πηγαίνεις σ’ αυτούς που αγαπάμε; Γιατί πρέπει να μας πληγώνεις με αυτό τον τρόπο;
Δεν εχεις κουραστεί να βλέπεις τόσα θλιμμένα πρόσωπα; Δεν έχεις κουραστεί να βασανίζεις τον κόσμο;
Εσύ τα προκαλείς όλα αυτά! Γιατί συνεχίζεις;
Γιατί δεν σταματάς επιτέλους; Ποια είναι η σημασία για ‘σένα να παίρνεις κόσμο μαζί σου;
Θέλουμε τους αγαπημένους μας να μένουν μαζί μας και όχι να είναι μαζί σου!
Σταμάτα να μας στερείς τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Και σε παρακαλώ, ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ απ’ τη ζωή μας..
Αφιερωμένο σε μια φίλη μου…
Δες επίσης: Η ελπίδα είναι παντού και είναι… ΡΟΖ!
