Το καταλαβαίνεις. Ευτυχώς ή δυστυχώς κάποια στιγμή ανοίγεις τα μάτια και έτσι απλά καταλαβαίνεις. Δε μπορείς να συνεχίσεις να λες ψέματα στον εαυτό σου από έρωτα, από αγάπη, από χαμηλή αυτοεκτίμηση, από φόβο… Δεν είσαι σε θέση να αλλάξεις κανέναν άνθρωπο. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να απομακρυνθείς, ήρεμα και αθόρυβα (αν μπορείς).
Να αρχίσεις να τινάζεις τη σκόνη από τα ερείπια που σου άφησε το άτομο αυτό.
Οποιοδήποτε άτομο(α) κι αν ήταν, δε έχει σημασία. Όλοι έχουμε περάσει από αυτή τη διαδικασία. Το λυπηρό είναι πως κάποιοι από εμάς συνεχίζουν να ανέχονται ανθρώπους που τους μολύνουν τη ζωή.
Πες απλά όχι, αρνήσου να συμμετάσχεις σε αυτό το φιάσκο. Όταν όλα τα σημάδια σου δείχνουν πως έχεις παγιδευτεί σε μια τοξική σχέση, μην τα αγνοείς. Μπορεί να μη θες να ακούσεις τα λόγια των φίλων σου, των γνωστών, των γονιών σου, μπορεί να τους θεωρείς υπερβολικούς και καχύποπτους χωρίς λόγο, μπορεί και να σε εκνευρίζουν επειδή φωνάζουν την αλήθεια κατάμουτρα- αυτά που ξέρεις και δε τολμάς να πεις. Στον εαυτό σου όμως δε μπορείς να κρυφτείς όπως κρύβεσαι από τον περίγυρο σου τις πιο πολλές φορές.
Γιατί ο εαυτός σου ξέρει. Το ένιωσε.
Το ένιωσε από την πρώτη μελανιά μέχρι και την τελευταία. Αυτή τη στιγμή που στέκεσαι μπροστά από τον καθρέφτη σου- ξέρεις- έχεις επίγνωση, βλέπεις καθαρά τα σημάδια. Δε σου μολύνουν μόνο το σώμα αλλά και τη ψυχή. Κάθε φορά που ανέχεσαι λόγια που σε υποβαθμίζουν, σε μειώνουν σε εξευτελίζουν, ξέρεις ότι μόνη σου έχεις εγκλωβίσει τον εαυτό σου σε τοξικές σχέσεις.
Μην έχεις όμως αυταπάτες. Αν σε μείωσε μια φορά, θα το κάνει πάντα. Αν σε έκανε να νιώσεις τιποτένια, θα το κάνει πάντα. Αν τόλμησε να σε κτυπήσει, θα το κάνει πάντα. Δεν είναι λύση να υπομένεις. Δε πρόκειται να ξυπνήσεις ένα πρωί και να μάθει να σε σέβεται. Δε πρόκειται γιατί δεν έμαθε ποτέ και δεν είναι δική σου δουλειά να μάθεις στον άλλο το σεβασμό και τη αγάπη- βγάλε από το μυαλό σου τέτοιου είδους ρομαντικές μικροαστικές αντιλήψεις. Εάν αυτό το άτομο που τόσο πολύ αγαπάς και που για χάρη του ανέχεσαι όσα ανέχεσαι απειλεί τη δική σου υπόσταση με τη συμπεριφορά του, μη προσπαθήσεις να του αλλάξεις τον τρόπο αντίλιψης, απλά φύγε.
Κάποια μέρα δε θα υπάρξει η στιγμή να πεις από αύριο, ή ας κάνω ακόμα λίγο υπομονή.
Τώρα πρέπει να κάνεις το βήμα και να απελευθερωθείς. Εαν όχι, τότε ξέρεις ότι φέρεις μερίδιο ευθύνης. Είσαι συνένοχος σε ένα έγκλημα που υπονομεύει την αξία σου ως άνθρωπο. Κοίτα γύρω σου και κατέβα από το μικρό σου συννεφάκι. Εδώ κάτω υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν βια (σωματική και ψυχολογική) επί καθημερινής βάσεως. Για αυτούς δεν υπάρχει επιλογή, δεν υπάρχει επιστροφή. Εσύ όμως έχεις το προνόμιο να επιλέξεις. Σκέψου απλά πόσες γυναίκες υποφέρουν καθημερινά, όταν νιώθουν τους νόμους της κοινωνίας να τις τοποθετούν στο κατώτατο σκαλί, να τους συμπεριφέρονται σαν σκυλιά, να τις χρησιμοποιούν σαν να είναι απλά αντικείμενα. Σκέψου, δεν έχουν επιλογή.
Το οφείλεις στον εαυτό σου να κάνεις το βήμα. Μη μένεις άλλο σε τοξικές σχέσεις. Είναι σημάδι αυτοκαταστροφής. Ζήτα βοήθεια. Δεν είναι ντροπή. Μίλα, το χρωστάς στον εαυτό σου. Ενημέρωσε, για να μην χρειαστεί κανένας άλλος να βιώσει όσα βίωσες εσύ. Μίλα, όχι για να εξευτελίσεις ούτε για να εκδικηθείς. Η ψυχολογική/λεκτική/σωματική/σεξουαλική βία δεν είναι απλά ένα θέμα στην ατζέντα: υπάρχει σε κάθε τοξική σχέση, λειτουργεί συνειδητά και ασυνείδητα. Μη συμπεριφέρεσαι σαν να μη σε αφορά.
Ένα ποιήμα αφιερωμένο στις γυναίκες. Ας συμβάλουμε στην εκστρατεία καταπολέμησης της βίας, όποιαδήποτε μορφή και αν έχει. Το χρωστάμε στις αδελφές μας, στις μητέρες μας, στις φίλες μας. Σε κάθε γυναίκα αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.
