Γεια σας. Για όσους δεν με γνωρίζουν, είμαι ο SpotLighter. Ναι, από εμένα πήραν το πρόσωπο μου και το χρησιμοποιούν σαν λογότυπο του StudentLife.com.cy. Νιώθω την ανάγκη να σας μιλήσω για το κλίμα εργασίας στο οποίο δουλεύω κάθε μέρα χωρίς διάλειμμα (εκτός από κάποιους μήνες το χρόνο φυσικά).
Όλοι λένε ότι είναι βαρετά στην δουλειά. Αυτό με οδήγησε να πάω σε ψυχολόγο, αφού εκεί του είπα ότι εγώ δεν βαριέμαι ποτέ στη δουλειά. Με ρώτησε αν κουράζομαι και του απάντησα “ναι, αλλά δεν βαριέμαι ούτε μισώ τη δουλειά μου. Το αντίθετο μάλιστα!” Από εκείνη την μέρα δεν τον ξαναείδα!
Αφού αυτός δεν με ακούει, τότε θα τα ακούσετε εσείς!
Όπως είναι φυσιολογικό, όποτε έχει πίεση στη δουλειά με τα βιβλία, ο Γιάννης κατεβαίνει από το γραφείο του, πηγαίνει στον Κώστα Τ. και στον Ανδρέα Χ. και τους ρωτά «Πώς πάμε ρε κοπέλια;». Αυτοί χαμογελαστοί του απαντάνε μια χαρά και τότε σε κλάσματα δευτερολέπτου τα μάτια του Γιάννη γίνονται κόκκινα και απαντά «ταράξετε να μεν τα σπάσω ούλλα δαμέσα». Ακολουθεί σιωπή 2 δευτερολέπτων σκάει στα γέλια και φεύγει. Λογικά είναι κάποιου είδους τελετουργικό που αδυνατώ να καταλάβω.
Τελετουργικό είναι και η ετοιμασία καφέ από τον Ανδρέα Χ., αφού κάθε φορά που κάνει καφέ, πρέπει να επικρατεί άκρα ησυχία. Μια φορά, καθώς έφτιαχνε καφέ κάποιος φώναξε… Από εκείνη την μέρα, δεν τον ξαναείδαμε.
Ο Κώστας Τ. φεύγει από το βιβλιοπωλείο και κατευθύνεται προς τα γήπεδα. Φτάνει στα γήπεδα, στήνει τον εξοπλισμό, βγάζει μια φωτογραφία στο γήπεδο και την ανεβάζει στο προσωπικό κανάλι επικοινωνίας που έχει η ομάδα. Δεν ξέρω γιατί το κάνει αυτό. Ίσως να το κάνει για να τον πιστέψουν πως είναι εκεί και μετά να φεύγει. Έπειτα, επειδή ο αγώνας είναι πετόσφαιρα γυναικών, ο Τάσος απαντά με μήνυμα λέγοντας «κανόνισε να μας κάτσουν μέσα ρε».
Η Εύη σκάει στα γέλια και τότε ο Κώστας Τ. της υπενθυμίζει το λεοπαρδαλέ ποντίκι που χρησιμοποιεί. Σαν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί, η Εύη καθησυχάζεται, αφού ο ίδιος της λέει ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Δεν μιλούσε σε αυτή, αλλά στον Κώστα Χ. ο οποίος πριν λίγες μέρες βρήκε ένα ποντίκι σπίτι του και το έντυσε με λεοπαρδαλέ ρουχαλάκια για να μην κρυώνει…
Ο Ονησίφορος διαβάζοντας τα όλα αυτά, δεν απαντά γιατί είναι ήδη χωμένος στις δουλειές. Όταν αποφασίσει να απαντήσει, τότε αποκαθιστά την τάξη, αφού λέει πως θα τους πετάξει όλους από το σύστημα αν συνεχίσουν! Εμένα πάντως μου είπαν ξεκάθαρα «όποτε έχεις πρόβλημα, να πας στον Ονησίφορο!»
Δεν θέλω προβλήματα όμως! Θέλω παιχνίδι. Και πού να πάω αλλού; Στον Τάσο. Ο Τάσος είναι πολύ καλός στο να στήνει τις κορίνες από το StudentLife Bowling. Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό, θα μάθετε σε λίγο καιρό στα Πανεπιστήμια σας. Επίσης, είναι πολύ καλός στο να εξηγά στους άλλους ακριβείς τοποθεσίες. Τον ρωτάς πού βρίσκεται το Πανεπιστήμιο Κύπρου και πιάνει αμέσως την υδρόγειο και σου δείχνει το Αιγαίο πέλαγος. Ναι, μιλάμε για κινητό GPS ο τύπος!
Ο Κώστας Χ. από την άλλη, λόγω του ενθουσιασμού του από μικρές καθημερινές επιτυχίες, αντιμετωπίζει κάποια προβληματάκια. Αυτά μπορούν να ξεπεραστούν με αγάπη και στήριξη. Και Pampers, φυσικά, για να μπορεί να τα συγκρατεί κάθε φορά που ενθουσιάζεται με κάτι και ξεκινά να φωνάζει: “Ηντα πελλός που είμαι. Εφύαν μου λία… “.
Επειδή υπάρχουν πολλά ακόμη θα τα πούμε ξανά. Χάρηκα που τα είπαμε!
Δες επίσης: The Story of StudentLife
