Το τι ζήσαμε εμείς που γεννηθήκαμε το 80-90, δεν περιγράφεται!
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες που έζησα και ιστορίες που άκουσα από ξαδέρφια μου σχετικά με τους υπολογιστές κυρίως της τότε εποχής. Προσωπικά είμαι του ‘93 γεννήματος, άλλα έχω ζήσει εμπειρίες που ελάχιστοι στην ηλικία μου έζησαν.
Ας πάρουμε τα πράγματα ένα-ένα από την αρχή:
Σίγουρα όλοι θα θυμάστε το γνωστό σε όλους μας MS-DOS στους τότε υπολογιστές από το 1985-1993 όταν ήρθαν τα windows 3.11.
Τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα εκείνη την εποχή γι’αυτό και οποίος είχε υπολογιστή στο σπίτι του (λόγω του ότι ήταν ακριβοί), ήταν άρχοντας με τη σημασία της λέξης.
Το δύσκολο ήταν οι εντολές που θα πρεπε να γράφουμε στο MS-DOS τον τότε καιρό:
Για να κάναμε εγκατάσταση σε περιβάλλον windows 3.11 ήθελαν εντολές πάλι και άντε να χαθείς. Αν μια εντολή γινόταν λάθος τότε η εγκατάσταση του παιχνιδιού ή του προγράμματος δεν θα μπορούσε να γίνει.
Το τραγικό ακόμη της τότε υπόθεσης, ήταν που είχαμε δισκέτες
Αν χαλούσε μια δισκέτα που είχε πάνω την αναβάθμιση των windows 95 από τα 3.11, θα μέναμε στη μέση του πουθενά με χιλιάδες προβλήματα.
Επίσης, αν χαλούσε μια δισκέτα, τότε αναγκαστικά θα πρεπε να βρίσκαμε άλλη την ίδια, πράγμα το οποίο ήταν πολύ δύσκολο.
Θυμάμαι ακόμη, τις συχνές επανεκκινήσεις που κάνανε τα windows 95 και το “σπαστικό” μήνυμα που έλεγχε τον δίσκο σου για σφάλματα:
Τότε η χωρητικότητα ήταν μονάχα 20-60GB και επομένως για εξοικονόμηση χώρου, έπρεπε αναγκαστικά να σβήσεις ότι δεν χρειάζεσαι από τον σκληρό σου δίσκο.
Το 1998 τα πράγματα ήταν καλύτερα με την κυκλοφορία των Windows 98, αφού πλέον όλοι μας είχαμε Internet με τις γραμμές τηλεφώνου μας.
Και όχι με το ADSL που έχουμε τώρα!
Κυρίως οι ταχύτητες ήταν στα 56KBS ανά δευτερόλεπτο μικρότερες και όταν ήθελες να κατεβάσεις κάτι σου έσπαζαν τα νεύρα!
Ευτυχώς είχες και τα τότε παιχνίδια:
…με τα οποία έπαιζες αμέτρητες ώρες μόλις σχόλανες από το σχολείο εκτός και αν έπαιζες έξω στην γειτονιά ποδόσφαιρο με φίλους σου αντί στον υπολογιστή.
Ποιος να ξεχάσει και το άλλο, που μιλούσες αμέτρητες ώρες στο αθάνατο Mirc;
Κορίτσια και αγόρια σου στέλνανε σε συμπίεση τη φωτογραφία τους, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ιός, ο οποίος ανοιγόκλειγε το συρταράκι του υπολογιστή σαν τρελός!
Για να βρεις την ησυχία σου έπρεπε να κάνεις format.
Ήταν ωραίες αυτές οι αναμνήσεις για έναν computerάκια εκείνης της εποχής.
Stay tuned… Στο δεύτερο μέρος θα δούμε πως φτάσαμε στο σήμερα από το 2000 και μετά!
Μάριος Ματθαίου
Αν σου αρέσει να γράφεις, στείλε μας κι εσύ το δικό σου άρθρο εδώ: SUBMIT
