Άντρες VS Γυναίκες: Όσα κάμνουμε με… διαφορετικό τρόπο! (Part 1)

Διαφορετικό είναι το “τζύλιμα” της γυναίκας και αλλιώς εν του άντρα. Φυσικά, το περπάτημα του άντρα εν πιο βαρετό, πιο γεμάτο – έχει το λεγόμενο άνοιγμα… Ξέρεις ένα στυλάκι του τύπου “εγιώ είμαι ρε”.

Ενώ η γυναίκα εν κάπως πιο προσεκτική στο περπάτημα της, λες και κάμνει πασαρέλα κάθε φορά που περπατά… Ξέρεις του τύπου “είμαι μοντέλο αγάπη μου, περπατώ ίσια, τζιαι πρόσεχε πού περπατάς! Τωρά εσφουγγάρισα.” 

Οι αρσενικοί κάμνουν το μαλλί τους με τζείνο το ανέμελο στυλ προς τα πάνω τζιαι ότι γίνει. Οι παραπάνω ούτε καν το χτενίζουν. Βέβαια, σιγά μεν ασχολούνται με τρίσσιες.

Από την άλλη οι γυναίκες, θα παν στο κομμωτήριο τους, θα μιλούν μια ώρα με την κομμώτρια τους ώστε να έβρουν την κόμμωση που τους ταιρίαζει και στο τέλος θα κάμουν το συνηθισμένο χτένισμα… Αλλά άπαξ και χτενιστούν! Πρόσεχε κόσμε, δεν πρέπει να χαλάσει το μαλλί… Η πρώτη τους έννοια, εν πά’ να χαλάσει ο κόσμος, θέλουν να δείχνουν κουκλάρες!

Όταν ο αρσενικός θέλει να φκει έξω με τους παρέες του, το πολύ 5 λεπτά θα κάμει το μπάνιο του και θα φορήσει τα ρούχα του. Το μαλλί είπαμε θα είναι ανέμελο και θα είναι έτοιμος στο τσακ μπαμ.

Αχ Θεέ μου όμως, οι γυναίκες σπάζουν κάμηλο. Ούλλοι ξέρουμεν πόσην ώρα θέλουν ώσπου να σαστούν. Πρέπει να ξεκινήσουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ώρες πριν φκουν, για να σάσουν το μαλλί, να ξυρίσουν πόδια… Και να μη μιλήσω για το βάψιμο τους, που πρέπει να είναι όπως το θέλουν, αλλιώς εν θα φκουν της πόρτας.

Ας ξεκινήσουμε με τις γυναίκες εδώ (γιατί μετά θα έχουν παράπονο). Οι πολυαγαπημένες μας κατέχουν το μίλημα. Μιλούν, μιλούν, παραμιλούν και δεν σταματούν. Μερικές φορές χάνουν και το νόημα της συζήτησης. Μεν πεις τίποτε, γιατί οι γυναίκες έχουν πάντα δίκαιο και έχουν πάντα τον μοναδικό τρόπο να καταφέρνουν να κάμουν τα πράγματα όπως θέλουν τζείνες. Μιλούν κάπως πιο αισθησιακά, πιο χαρούμενα που τους άντρες, πιο “μάνα μου ρε“.

Οι άντρες εν πιο λογικοί και κάπως “τρέχει τίποτες ρε;”. Οι καημένοι, εν μπορούν να πουν πολλά, γιατί ξέρουν ότι δεν θα έβρουν το δίκιο τους.

ΟΧΙ, δεν εννοώ ότι οι γυναίκες είναι πιο ψωνάρες από τους άντρες. Απλά διαφορετικά ψωνίζουν οι άντρες από τις γυναίκες. Θα μου πεις πώς δηλαδή; Οι άντρες μάνα μου βάλουν 2-3 ρούχα κατά νου και πηγαίνουν και πιάνουν τα. Τέλος της υπόθεσης, απλά και ωραία.

Οι γυναίκες, όμως, έχουν μια λίστα που 1000 πράγματα που θέλουν να πιάσουν. Εκτός του ότι θέλουν πάρα πολλές ώρες ώστε να τα δοκιμάσουν ούλλα, καταλήγουν να πιάνουν και παραπάνω που τζείνα που θέλουν. Α! Να μεν αναφέρω τις ώρες που κλαίουν για τα ρούχα που δεν τους μπαίνουν, που δοκιμάζουν και στο τέλος δεν πιάνουν, γιατί εν άλλη υπόθεση, πιο περίπλοκη.

Συγκεκριμένα να δούμε πρώτα το παρκάρισμα. Όπως ξέρουμε οι γυναίκες δεν ξέρουν -κατά πλειοψηφία να παρκάρουν… Εεεε ok, όχι όλες βέβαια. Άλλα κάποιες δεν ξέρουν πού παν τα τέσσερα τους. Π.χ. προχτές είδα μια να μπαίνει σε μονόδρομο και να μου παίζει και την πουρού θέμας. Τι εν τούτα;;;

Οι άντρες υποτίθεται κατέχουν το παρκάρισμα – έτσι ακούεται για να είμαι πιο αντικειμενικός. Οι άντρες οδηγούν κάπως “άτσαλα” και βουρούν. ΠΟΛΛΑ. Αλλά άμαν δουν πράσινο στα φώτα τροχαίας, εν ξέρω τι τους πιάνει (τους παραπάνω), ενθουσιάζονται τόσο πολλά που από το πρώτο κλάσμα του δευτερολέπτου παίζουν την πουρού. ΟΚ ρε φίλε, κι εγώ χαίρουμαι όποτε άφκει το πράσινο, αλλά εν κάμνω έτσι.

Όπως και να ‘χει, πάλε βρίσκουμεν τα σαν είδος.

Εσύ όμως τι διαφορές παρατήρησες μεταξύ αντρών και γυναικών;