Σχολείο… Μια λέξη, πολλές έννοιες. Κυρίως, όμως, πολλές αναμνήσεις! Όλοι έχουμε να θυμόμαστε από κάτι, φιλίες, κόντρες, φάρσες, κοπάνες και ποιος ξέρει τι άλλο…
Επειδή όλοι μας αγαπάμε νοσταλγία και θέλουμε να σας θυμίσουμε όλα όσα περάσαμε στο σχολείο, ήρθαμε να φέρουμε όλες αυτές τις αναμνήσεις μπροστά-μπροστά και να αναπολήσουμε μαζί!
Δες πιο κάτω όλα όσα κάναμε μέσα στην τάξη:
1Πόλεμος!!
Βγάζαμε το μελάνι από το στυλό και μασώντας μικρά κομματάκια χαρτιού, κάναμε το στυλό “κανόνι” και τα χαρτάκια “κανονό-μπαλες“.
Για πιο μακρινές βολές, χρησιμοποιούσαμε τα κομματάκια που ξέμεναν από τις κιμωλίες, εξασφαλίζοντας “πολεμοφόδια” από τον πίνακα της τάξης στο διάλειμμα.
Π.χ. στο δικό μου σχολείο, επειδή είχε κτιστεί σε γη της εκκλησίας, είχαμε ένα επιπλέον πολεμοφόδιο: ελιές! Κι αν τα υλικά που είπαμε πριν ήταν τα “απλά” μας “πολεμοφόδια”, οι ελιές ήταν τα… αντι-αρματικά!
2Απορίες και συζητήσεις
Σε ποιον δεν έχει τύχει, ενώ βρίσκεται στο μάθημα και άκουσε κάποιο συμμαθητή να ρωτάει κάποια “τραγική” ερώτηση, επιμένοντας ότι ρωτάει σοβαρά ή κάποια συμμαθήτρια να προσπαθεί να ανοίξει κάποιο ασχετότατο –με το μάθημα– θέμα, απαιτώντας απαντήσεις κιόλας;
Γιατί; Απλά για να χάσουμε λίγο χρόνο από το μάθημα!
Θυμάμαι σχετικά, στο μάθημα χορού που πήγαινα, ένα συμμαθητή να ρωτάει με όλη του τη σοβαρότητα, γιατί οι σκύλοι μας γλύφουν!
3Αργοπορία καθηγητή
Αν αργούσε πάνω από τρία λεπτά ο καθηγητής να έρθει στην τάξη, χανόμασταν, ειδικά αν αυτό γινόταν τελευταία περίοδο. Για να αργεί, σημαίνει μάλλον λείπει και δεν μας ενημέρωσαν. Σωστά;
Αν, όμως, εμφανιζόταν πριν… στρίψουμε στη γωνία, τότε αλίμονο μας! Πήγαινε κι ερχόταν η παρατήρηση!
4Λογοπαίγνια
Πόσα και πόσα λογοπαίγνια κάναμε; Είτε με τα ονόματα ή τα επίθετα των καθηγητών, είτε με το όνομα κάποιου αντίπαλου σχολείου. Πολλά από αυτά, ίσως να ήταν και λίγο… ακατάλληλα αν κυκλοφορούσαν.
5Ψεύτικες δικαιολογίες
Ψάχναμε αιτίες για “τουαλέτα“, ενώ στην πραγματικότητα θέλαμε να πάμε για νερό, για ψώνια στην καντίνα ή για κάπνισμα. Πολλές φορές αρρωστούσαμε στα ξαφνικά, απλά και μόνο για άδεια εξόδου.
Φυσικά, δεν είναι ότι είχαμε άθλιες δικαιολογίες! Είναι ότι λοξοδρομούσαμε ή χάναμε το δρόμο!
6Δημιουργού(σα)με αναμνήσεις!
Το σημαντικότερο όλων οι αναμνήσεις! Το κάναμε τότε, αποζημιωνόμαστε σήμερα και στο μέλλον! Αν αφήσουμε το μυαλό μας ελέυθερο, πάω στοίχημα ότι θα θυμηθούμε κι άλλες τόσες θα προκύψουν αλυσιδωτά!
Δεν είναι τυχαίο που τα μαθητικά χρόνια θεωρούνται τα καλύτερα! Κάτι θα ξέρει η Βίσση που δεν τ’ αλλάζει με τίποτα! Έτσι;
Εσένα ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από το σχολείο;