Η Φυτούλα Μωυσέως, αθλητικογράφος στο επάγγελμα, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση αφού με σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή καταφέρνει να διακρίνεται σε ένα χώρο που θεωρείται ανδροκρατούμενος.
Πάμε να δούμε όλα όσα μας είπε για το επάγγελμα, τα όνειρα της αλλά το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε ένα χώρο ανδροκρατούμενο:
Καταρχάς, Φυτούλα, πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου.
Ονομάζομαι Φυτούλα Μωυσέως, είμαι 24 χρονών. Ανήκω στη δημοσιογραφική ομάδα του kerkida.net εδώ και περίπου δυόμιση χρόνια. Το πρώτο μου πτυχίο είναι πάνω στα παιδαγωγικά. Αποφοίτησα από το Παιδαγωγικό Τμήματα Δημοτικής εκπαίδευσης το 2014. Έπειτα, φοίτησα στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ (ΚΑΡ) του Χρίστου Σωτηρακόπουλου. Ενώ ήμουν στη σχολή έκανα internship σε μια τοπική εφημερίδα της πόλης μου, κατάγομαι από την Πάφο και ακολούθως μου δόθηκε η ευκαιρία να ενταχθώ στην ομάδα του kerkida.net όπου συνεχίζω να εργάζομαι μέχρι σήμερα.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την αθλητική δημοσιογραφία;
Τελειώνοντας το πρώτο μου πτυχίο αποφάσισα να πάω “κόντρα στο ρεύμα” και να ακολουθήσω τον τομέα της αθλητικής δημοσιογραφίας. Πάντα παρακολουθούσα τα αθλητικά δρώμενα τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Είμαστε μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στην τεχνολογία οπότε το διαδίκτυο ήταν σύμμαχος σε αυτό μου το όνειρο. Είχα μαζέψει κάποια δικά μου χρήματα και ανακοίνωσα στους γονείς μου, παίρνοντας το πτυχίο μου, πως δεν θα κάνω κάποιο μεταπτυχιακό στα παιδαγωγικά όπως επιθυμούσαν οι ίδιοι, αλλά θα ακολουθήσω την άλλη “μεγάλη μου αγάπη” και έτσι και έγινε.
Τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε ένα επάγγελμα ανδροκρατούμενο όπως είναι η αθλητική δημοσιογραφία;
Ωραία ερώτηση, σημαίνει…μάχη (γέλια). Δεν είναι κάτι συνηθισμένο για τα κυπριακά πάντα δεδομένα να βλέπουν μια κοπέλα αθλητικογράφο να κυκλοφορεί στα γήπεδα. Ρίχνεσαι στον στίβο της μάχης και πρέπει να επιβιώσεις. Σκύβεις το κεφάλι, δουλεύεις καθημερινά και μέσα από τη δουλειά σου αποδεικνύεις σε όλους πως και οι γυναίκες έχουμε θέση σε αυτόν τον χώρο. “Παίζεις μπάλα” με αντικειμενικότητα, χωρίς σκοπιμότητες και δεν έχεις κάτι να φοβηθείς.
Αντιμετώπισες δυσκολίες στο ξεκίνημα σου;
Δυσκολίες πάντα θα αντιμετωπίζεις αλλά σίγουρα στο ξεκίνημα θα είναι πιο έντονες. Δεν σου κρύβω ότι στην αρχή με κοίταζαν με επιφύλαξη. Όταν βλέπουν μια νεαρή κοπέλα μέσα στα γήπεδα, πολλοί αμφιβάλλουν για το τι μπορεί να προσφέρει. Δεν τους αδικώ όμως, γιατί έτσι είναι η νοοτροπία μας. Αν ένα νέος άνδρας αθλητικογράφος πρέπει να δουλέψει 100% για να αποδείξει την αξία του, μια κοπέλα πρέπει να δουλέψει 110%. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Εμένα τουλάχιστον με πεισμώνει, μου δίνει ένα επιπλέον κίνητρο για δουλεύω σκληρά.
Είμαι από τις τυχερές εγώ γιατί βρέθηκαν στο δρόμο μου άνθρωποι που με στήριξαν, που πίστεψαν σε μένα απ’ το ξεκίνημα μου και τους είμαι ευγνώμων για αυτό. Το να έχω αρχισυντάκτη μου στο kerkida.net τον Θωμά Φραντζή είναι ένα “σχολείο” για μένα. Με τις συμβουλές του, την καθοδήγηση και τις εμπειρίες του μαθαίνεις να ξεπερνάς τις δυσκολίες και τα λάθη σου τα κάνεις γνώσεις.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο;
Για να είμαι ειλικρινής δεν κάνω μεγαλεπήβολα σχέδια και τρέλα όνειρα. Θέλω να κάνω σταθερά βήματα στη ζωή μου. Ανήκω στο δυναμικό μιας μεγάλης εταιρείας και πολλοί νέοι συνάδελφοι θα ήθελαν να βρίσκονται στην θέση μου. Στέλνοντας το βιογραφικό στο kerkida.net, ήμουν ακόμη στη σχολή και δεν πίστευα καν πως θα πάρω πίσω κάποια απάντηση. Κι είμαι μέλος αυτής της ομάδας εδώ και δυόμιση χρόνια!
Είναι τιμή μου και ήδη πραγματοποιήθηκε ένα απ’ τα όνειρα μου. Όσον αφορά το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να καταξιωθώ σε αυτό τον τομέα που επέλεξα να ασχοληθώ. Είμαι ακόμα στην αρχή, πιστεύω ότι έχω να δώσω ακόμη πάρα πολλά και να μάθω ακόμη περισσότερα. Θέλω με τα χρόνια να βελτιώνομαι, να εξελίσσομαι και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται όσον αφορά τον επαγγελματικό μου τομέα.
Μέσα από την καθημερινή σου ενασχόληση με το αντικείμενο, τι είναι αυτό που θα άλλαζες στο ποδόσφαιρο στην Κύπρο αλλά και γενικότερα;
Δεν είμαι σε θέση να πάρω εγώ τέτοιες αποφάσεις. Αυτό που θα επιθυμούσα να αλλάξει γενικότερα είναι να επέστρεφαν πίσω τα αγνά και καθαρά Σαββατοκύριακα, μακριά από σκοπιμότητες, καχυποψίες και κόκκινους φακέλους. Νομίζω ότι κάπου χάσαμε την ουσία και είναι κρίμα μέσα σε τόσες Ευρωπαϊκές διακρίσεις να υπάρχουν και αυτά τα “αγκάθια” που μας τραβούν προς τα πίσω.
Τέλος, τι θα συμβούλευες άλλες κοπέλες και νέους γενικότερα που θέλουν να ασχοληθούν με τα αθλητικά;
Νομίζω είμαι πολύ μικρή για να δίνω συμβουλές αλλά εγώ πάντα λέω πως πρέπει να ακολουθούμε την καρδιά μας, το ένστικτο μας και τα όνειρα μας. Στη δουλειά μας ξοδεύουμε πολλές ώρες από την καθημερινότητα μας και είναι σημαντικό να νιώθουμε καλά μέσα στο χώρο εργασίας μας. Αν πραγματικά αγάπα κάποιος αυτό τον τομέα να τον ακολουθήσει και θα δικαιωθεί.
Σίγουρα ο δρόμος προς την επιτυχία δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε. Αν δεν παλέψουμε εμείς για τα όνειρα μας τότε δεν θα το κάνει κάνεις και νομίζω εμείς η νέα γένια που είμαστε και λίγο αδικημένοι όσον αφορά τις ευκαιρίες που μας δίνονται, πρέπει να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω για ένα φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον!
Ευχαριστούμε τη Φυτούλα και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον!
